အေမရိကန္ ႏုိင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီးဌာနကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အေမရိကန္သံရံုး၊ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ စီးပြားေရးဌာန တာဝန္ခံ Leslie Hayden ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၁၄ ရက္ ေန႔စြဲနဲ႔ ေပးပို႔တဲ့ ေၾကးနန္းစာမွာ အဲဒီလုိ ေဖာ္ျပထားတာပါ။

၂၀၀၆ နဲ႔ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေတြအတြင္းက လူထုအၾကားမွာ ႏုိင္ငံေရး ျပန္လည္ႏုိးၾကားၿပီး ဒီမုိကေရစီလႈပ္ရွားမႈ ျပန္လည္ အားေကာင္းလာေအာင္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကတဲ့ အင္အားစုေတြရဲ႕ ေဆြးေႏြးမႈေတြကို အဲဒီအခ်ိန္က အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္က “အန္ကယ္ႀကီး” ေတြဟာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ျငင္းဆန္ခဲ့တယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

ဒါ့ျပင္ ေရြးေကာက္ခံ အမတ္အမ်ားစုဟာလည္း ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ လူမႈေရးစီးပြားေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စိတ္ဝင္စားမႈ နည္းပါးၾကတာကို ေတြ႔ရတယ္လို႔လည္း ဆုိပါတယ္။

အပစ္ရပ္ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔ေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ အနာဂတ္အက်ိဳးစီးပြားနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ စစ္အစုိးရဆီက ဘာမွ အာမ,ခံခ်က္ မရရွိခဲ့သလုိ တခ်ိန္တည္းမွာ NLD ပါတီဟာလည္း တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔ေတြရဲ႕ ေထာက္ခံမႈ ရရွိေအာင္ ေဆြးေႏြးႏုိင္မယ့္ အခြင့္အေရးကို အႀကိမ္ႀကိမ္ လက္လြတ္ခံခဲ့ေၾကာင္း၊ အဲဒီ့အစား စစ္အစုိးရနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး တခုတည္းကိုသာ ေတာင္းဆုိခဲ့ၾကေၾကာင္း အဲဒီ ေၾကးနန္းစာမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

ဒါဟာ NLD နဲ႔ တုိင္းရင္းသားေတြအၾကား ေပါင္းစည္းမႈ ျဖစ္ေပၚမလာတဲ့ သဘာထား တင္းမာမႈတခုျဖစ္ၿပီး ဒါကို တရုတ္ အပါအဝင္ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံေတြက သတိျပဳမိၾကေၾကာင္း၊ စစ္အစုိးရက ဒီအခ်က္ကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး စစ္တပ္သာလွ်င္ တုိင္းျပည္ကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းႏုိင္မယ့္ တခုတည္းေသာ အင္အားျဖစ္တယ္ဆုိၿပီး အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြကို နားဝင္ေအာင္ စည္းရံုးႏုိင္ခဲ့တယ္လို႔လည္း ေရးသားထားပါတယ္။

အဲဒီေၾကးနန္းစာ ေပးပို႔တဲ့အခ်ိန္မွာ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်ခံေနရတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ကုလ အထူးကုိယ္စားလွယ္ မစၥတာဂမ္ဘာရီကတဆင့္ တုိင္းရင္းသားအဖဲြ႔ေတြကို ကမ္းလွမ္းလိုက္တဲ့ သတင္းစကားေတြအရ ေဒၚ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ဒီအခ်က္ကို ေကာင္းေကာင္း နားလည္ သေဘာေပါက္တာေတြ႔ရေၾကာင္း၊ မိမိတို႔ ေတြ႔ဆံု စကားေျပာခဲ့တဲ့ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔ေတြကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ကမ္းလွမ္းခ်က္ကို ႀကိဳဆုိၾကေၾကာင္း၊ ဒါေပမယ့္ အျပင္မွာ ရွိေနတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ပါတီက ဒီကမ္းလွမ္းခ်က္ကို အေကာင္အထည္ မေဖာ္ႏုိင္ဘဲ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ NLD ဌာနခ်ဳပ္ကို အလည္အပတ္ လာေရာက္ဖို႔ ဖိတ္ေခၚတာေလာက္သာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္းလည္း ဒီလွ်ိဳ႕ဝွက္ေၾကးနန္းစာမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။