မွတ္တိုင္သစ္...

တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား (၀၃၉)

ျမန္မာစစ္အစိုးရမွာ ‘အဏုျမဴလက္နက္ေတြထုတ္လုပ္မယ့္ ႏ်ဴးကလီးယားစီမံကိန္း’ ရိွေနတယ္ဆိုတဲ့ အေထာက္အထားတခ်ိဳ႕ကို ယူေဆာင္ၿပီး၊ ျပည္ပကိုထြက္ခြါလာခဲ့သူကေတာ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွာ စစ္အင္ဂ်င္ နီယာအရာရိွအျဖစ္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ ဗိုလ္မႉးေဟာင္းစိုင္းသိန္း၀င္းပါ။ တပ္မေတာ္နည္းပညာတကၠသိုလ္ DSTA ဗိုလ္သင္တန္းအပတ္စဥ္(၁)က ေက်ာင္းဆင္းခဲ့ၿပီးေတာ့၊ ရုရွႏိုင္ငံမွာ ဒံုးက်ည္ဆိုင္ရာစက္မႈဘာသာရပ္ နဲ႔ မဟာသိပၸံဘြဲ႔ရယူခဲ့သူ ဗိုလ္မႉးေဟာင္းစိုင္းသိန္း၀င္းရဲ႕ ေျပာၾကားခ်က္ ဒုတိယပိုင္းကို ဒီသီတင္းပတ္ရဲ႕ “တပ္ မႉးတပ္သား ေျပာစကား” အပတ္စဥ္က႑မွာ ဦးေရာ္နီညိမ္းက စီစဥ္တင္ဆက္ ထားပါတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဗိုလ္မႉးတို႔က DSTA အပတ္စဥ္(၁)က ဆင္းတာဆိုေတာ့ ရုရွႏိုင္ငံကို ဒီလို တပ္ကစစ္ အင္ဂ်င္နီယာေတြကို ႏ်ဴကလီးယားဘာသာရပ္ေတြ ဒံုးက်ည္ဘာသာရပ္ေတြ တက္ဖို႔လႊတ္တာဟာ ဘယ္တုန္း ေလာက္က စခဲ့ၿပီးေတာ့ ဗိုလ္မႉးက ဘယ္အသုတ္ေလာက္မွာ သြားရတာပါလဲ ခင္ဗ်။

ဗိုလ္မႉးစိုင္းသိန္း၀င္း။ ။ က်ေနာ္က ပထမဆံုးအသုတ္နဲ႔ သြားရတာပါ။ ၂၀၀၁ခုႏွစ္ ေမလကေန စၿပီး ေတာ့ တက္ ရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ရုရွမွာ စာသင္လာခဲ့ရတဲ့ပံုစံက projectလုပ္တယ္ဆိုတာက ကိုယ္နဲ႔သက္ ဆိုင္တဲ့ ဘာသာရပ္မွာ၊ ဥပမာ rocket engine design လုပ္တယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္လုပ္တဲ့ project ဟာ ရုရွ rocket company ေတြက design ေတြမို႔လို႔ သူက ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဆက္လက္စမ္းသပ္ ၿပီးေတာ့ အသံုးခ်လို႔ ရႏိုင္တဲ့ project အျပည့္အစံု ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေတြကို က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းၿပီးလို႔ ျပန္ လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ‘သသန’ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ ကိုယ့္ project ကိုယ္အကုန္အဂၤလိပ္လို ျပန္လုပ္ၿပီး ေတာ့ သိပၸံႏွင့္သုေတသနဌာန ဌာနခ်ဳပ္မႉးဆီမွာ က်ေနာ္တို႔တင္ျပရတာပါ။ အဲဒါေတြက က်ေနာ္တို႔ လက္ေတြ႔ လုပ္မယ္ဆိုရင္ စမ္းသပ္သုေတသနလုပ္ႏိုင္တဲ့ project ေတြျဖစ္ပါတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်၊ ဌာနခ်ဳပ္မႉးဆိုတာက ‘သသန’ ဌာနခ်ဳပ္မႉးေပါ့ေနာ္။ ဘယ္သူပါလဲ မသိ ဘူးခင္ဗ်။ ဗိုလ္မႉးတို႔ အခ်ိန္တုန္းက။

ဗိုလ္မႉးစိုင္းသိန္း၀င္း။ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စိန္၀င္း ျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အခုေတာ့ သူက ‘ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရးအရာရွိခ်ဳပ္’ ျဖစ္သြားပါၿပီ။ ဗိုလ္မႉးတို႔ က ပထမဆံုးအသုတ္ လႊတ္တာဆိုေတာ့ လူႀကီးေတြက ပထမဦးဆံုးအသုတ္သြားမယ့္ သင္တန္းသားေတြကို မွာၾကားတာမ်ိဳး ရွိပါသလား ခင္ဗ်။ ဗိုလ္မႉးတို႔ကို ဘယ္လိုမ်ား မွာၾကားလိုက္ပါသလဲ။ ဒီလိုမ်ိဳးပညာေတြ တတ္ ၿပီး ျပန္လာရင္ ဘာလုပ္ဖို႔လို႔ ေျပာပါသလဲ ခင္ဗ်။

ဗိုလ္မႉးစိုင္းသိန္း၀င္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္တို႔မသြားခင္ (၂)ရက္အလိုမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးေမာင္ေအး “ႏိုင္ ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးတကၠသိုလ္”ကို ေရာက္လာၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ တပ္မေတာ္အရာရွိေတြခ်ည့္ပဲ စုၿပီးေတာ့ မိန္႔ခြန္းေျပာပါတယ္။ သိပၸံႏွင့္နည္းပညာ၀န္ႀကီး ဦးေသာင္းလည္း ပါပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကိုေျပာတဲ့အထဲမွာ ေတာ့ ဒီေန႔ေခတ္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ ေခတ္မွီလက္နက္ေတြ ပိုင္ဆိုင္ဖို႔လိုအပ္ေၾကာင္း ဒါေၾကာင့္မိုလို႔ nuclear ၊ rocket နဲ႔ဆိုင္တဲ့ ပညာရပ္ေတြသြားသင္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔ကို ရုရွကိုလႊတ္မယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း က်ေနာ္ တို႔ကိုေျပာပါတယ္။ ပထမ စစခ်င္းမွာ သိပၸံႏွင့္နည္းပညာ၀န္ႀကီးဦးေသာင္းက က်ေနာ္တို႔ကို ႏ်ဴကလီးယား ပညာရပ္တစ္မ်ိဳးအတြက္ တရုတ္ျပည္ကိုသြားၿပီးေတာ့ ညႇိႏႈိင္းတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တရုတ္က ျငင္းလိုက္တယ္။ အိႏၵိယကို သြားတယ္၊ အိႏၵိယက လက္ခံတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရုရွသြားတဲ့အခါ ရုရွကလည္း လက္ခံတဲ့အတြက္ေၾကာင့္မို႔ က်ေနာ္တို႔ကို ရုရွကိုပို႔လိုက္တယ္ေပါ့။ သပိတ္က်င္းစီမံကိန္း ဆိုတာေတြက အား လံုးလုပ္ၿပီးသြားတဲ့ အခ်ိန္ေလာက္က်မွ က်ေနာ္တို႔ကို အသိေပးတဲ့ပံုစံ ေတြ႔ရပါတယ္။ သပိတ္က်င္းကို ၂၀၀၆ ႏွစ္လယ္ပိုင္းေလာက္က်မွ က်ေနာ္တို႔ရုရွျပန္အရာရွိေတြကို စုစည္းၿပီး သိပၸံႏွင့္နည္းပညာတပ္အမွတ္(၁)ဆိုၿပီး ဖြဲ႔စည္းၿပီးေတာ့ လႊတ္လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အဲဒီေတာ့ ရုရွႏိုင္ငံကေကာ ႏ်ဴကလီးယားပညာရပ္ဒံုးက်ည္ပညာရပ္ေတြကို တကယ္ ပဲ သူတို႔ဆီကပညာရွင္ေတြကို သင္ၾကားေမြးထုတ္ေပးသလို ဗိုလ္မႉးတို႔ကိုေကာ စံခ်ိန္အျပည့္စံခ်ိန္မွီသင္ၾကား ေပးပါသလား ခင္ဗ်။ သြားတက္ရတဲ့ ေက်ာင္းေတြကေကာ ကမာၻ႔အဆင့္နဲ႔အညီ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ဥပမာ အင္ ဂ်င္နီယာပိုင္းဆိုရင္ အေမရိကားမွာ MIT (Massachusetts Institute of Technology) တို႔ အိႏၵိယက IIT (Indian Institutes of Technology) တို႔လိုမ်ိဳး ထိပ္တန္း အင္ဂ်င္နီယာဘာသာရပ္သင္တကၠသိုလ္ႀကီးေတြနဲ႔ ယွဥ္ရင္ ဘယ္လိုအေနအထား ရွိပါသလဲခင္ဗ်။

ဗိုလ္မႉးစိုင္းသိန္း၀င္း။ ။ က်ေနာ္တို႔ သြားတက္လာခဲ့တဲ့ Bauman University (Bauman Moscow State Technical University) က ျမန္မာျပည္အေနနဲ႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ စက္မႈတကၠသိုလ္ႀကီးပဲေပါ့။ သူ က University ျဖစ္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာျပည္မွာ ေဆာက္ခဲ့တဲ့ RIT - Rangoon Institute of Technology ဆိုတာကေတာ့ Institute အဆင့္ပဲ ရွိတာကိုး။ University ေအာက္မွာမွ Institute ေတြရွိတာ ကိုး။ သေဘာက ျမန္မာျပည္မွာရွိတဲ့ RIT ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ Bauman University ႀကီးရဲ႕ အခြဲတစ္ခု လိုမ်ိဳး ေပါ့၊ အဲဒီလို ရွိပါတယ္။ ရုရွားမွာလည္း main ပင္မ တကၠသိုလ္ ရွိတယ္။ သူ႔ကို အမ္ဂယ္(လ္)တဲအူး (ရုရွဘာ သာႏွင့္ М.Г.Т.У - Московский Государственный Технический Университет имени Н.Э. Ба­умана – အဂၤလိပ္ဘာသာ MSTU- Moscow State Technical University) လို႔ေခၚတယ္။ ဆိုလိုတာက ေမာ္စကိုစက္မႈတကၠသိုလ္ေပါ့ ခင္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ တက္ခဲ့တာ က အဲဒီ ေမာ္စကိုစက္မႈတကၠသိုလ္မွာပါ။ သူတို႔ သင္တဲ့ပံုစံကေတာ့ ရုရွေက်ာင္းသားေတြကိုသင္တာနဲ႔ အနည္းအက်ဥ္း ကြာျခားမႈရွိပါတယ္။ ဥပမာ က်ေနာ္တို႔ rocket engine design ဌာနမွာဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ကို liquid fuel (ေလာင္စာအ ရည္) နဲ႔အသံုးခ်တဲ့ rocket engine design ကိုပဲ သင္ေပးတယ္။ solid fuel (ေလာင္စာခဲ)သံုးတဲ့ rocket engine design ကို သင္မေပး ပါဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ project လုပ္တဲ့အခါမွာလည္း က်ေနာ္တို႔ကို First Stage Rocket Engine Design ကို project မလုပ္ခိုင္းဘဲ Second Stage Rocket Engine Design ကိုပဲ လုပ္ခိုင္းတာရွိပါတယ္။

(မွတ္ခ်က္။ ။ liquid fuel (ေလာင္စာအရည္) - ဒံုးက်ည္ေတြမွာ ေလာင္စာအရည္အျဖစ္ စသံုးဖို႔ ၁၉၀၃ ခုႏွစ္မွာ ရုရွ သိပၸံပညာရွင္ Konstantin Tsiolkovsky လမ္းညႊန္မႈေပးခဲ့ၿပီး အေမရိကန္ပါေမာကၡ Robert H. Goddard က ၁၉၂၆ မွာ စတင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။ solid fuel (ေလာင္စာခဲ) – (၁၃)ရာစုကေန (၂၀)ရာစု မတိုင္ခင္ (သို႔မဟုတ္) ေလာင္စာရည္သံုး ဒံုးက်ည္ေတြက efficiency ႏွင့္ control ပိုမိုေကာင္းမြန္ေၾကာင္း မေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခင္အထိ၊ ဒံုးက်ည္ေတြမွာ ေလာင္စာခဲအျဖစ္ ယမ္းမႈန္႔မ်ားကို သံုးခဲ့ပါသည္။ Multistage Rocket ဆိုသည္မွာ အဆင့္ ႏွစ္ဆင့္ထက္ပိုၿပီး ပါ၀င္တဲ့ ဒံုးက်ည္အမ်ိဳးအစားေတြပါ။ ပံုမွန္အားျဖင့္ First Stage ဆိုတာ ေအာက္ဆံုးက အႀကီးဆံုး အပိုင္းျဖစ္ၿပီးေတာ့ Second Stage ဆိုတာကေတာ့ တြဲဆက္ပါေန တဲ့ အေပၚကအပိုင္းကို ဆုိလိုပါသည္။)

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အဲဒီေတာ့ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ၊ ဒီတကၠသိုလ္ႀကီး ကမာၻ႔ထိပ္တန္း အင္ဂ်င္နီယာတကၠ သိုလ္ေတြထဲမွာ စာရင္း၀င္တဲ့ တကၠသိုလ္ႀကီးတစ္ခုမွာ ဗိုလ္မႉးတို႔ သြားေရာက္ပညာသင္ၾကားခဲ့တဲ့ သေဘာပဲ ေပါ့။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ႏ်ဴကလီးယားပညာရပ္ကို သြားသင္တယ္ဆိုတာ ဘာမွေတာ့ ျပႆနာမရွိဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္း တဲ့ကိစၥမွာသံုးဖို႔ အရပ္ဘက္သံုး ဘာညာဆိုလို႔ရွိရင္ သူတို႔တည္ေဆာက္မယ့္ nuclear reactor ေတြကိုလည္း သူတို႔က IAEA ရဲ႕အစစ္မခံႏိုင္ လို႔ ဗိုလ္မႉးတို႔လို တပ္မေတာ္အရာရွိေတြကို ျပန္လာရင္လည္း ေတာထဲမွာပဲ ႀကိတ္ၿပီး စက္ရံုေတြေဆာက္ၿပီး လုပ္တယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳးေပါ့ေနာ္။

ဗိုလ္မႉးစိုင္းသိန္း၀င္း။ ။ က်ေနာ္တို႔ အသုတ္ေတြမွာ အရပ္ဖက္အင္ဂ်င္နီယာေတြလည္း ပါပါတယ္။ သိပၸံႏွင့္နည္းပညာ၀န္ႀကီးဌာနက GTI (Government Institute of Technology)ေက်ာင္းအုပ္ေတြ ဆရာေတြ ေပါ့။ ဆရာေတြ ပါပါ တယ္။ ထူးျခားတာ တစ္ခုကေတာ့ က်ေနာ္ေတြ႔ခဲ့တာက ေက်ာက္ဆည္က ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳး ေရး စည္းရံုးေရးမႉး တစ္ေယာက္ ပါတယ္။ သူက ျမန္မာစာ အဓိကနဲ႔ ၿပီးထားတဲ့လူ။ သူ႔ကို MEPhI (Moscow Engineering Physics Institute) ဆုိတဲ့ Nuclear Physics ေက်ာင္းကို စာသင္ဖို႔ လႊတ္ခဲ့တာ က်ေနာ္ ေတြ႔တယ္ဗ်။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဆိုလိုတာက ေက်ာက္ဆည္ၿမိဳ႕ ေက်ာက္ဆည္နယ္ထဲက ျမန္မာစာအဓိကနဲ႔ ေက်ာင္း ၿပီးထား တဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို ရုရွမွာ ႏ်ဴကလီးယားဘာသာရပ္သင္ဖို႔ ေစလႊတ္တယ္ဆိုေတာ့၊ သက္ဆိုင္ရာပုဂၢိဳလ္ႀကီး ေတြရဲ႕ ကိုယ့္ေဒသခံလူမို႔လို႔ ဆိုတဲ့ သေဘာလား ခင္ဗ်။

ဗိုလ္မႉးစိုင္းသိန္း၀င္း။ ။ အဲဒီလို ယူဆလို႔ ရပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ တပ္မေတာ္ထဲမွာ အခု အသင္း အဖြဲ႔ မဖြဲ႔ရ ဆိုေပမယ့္ ‘ေက်ာက္ဆည္အသင္း’ ဆိုၿပီးေတာ့ ဦးသန္းေရႊကို နာယကခန္႔ၿပီးေတာ့ လုပ္ေနခဲ့တာ ေတြကလည္း ရွိတယ္။ အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖံုဖံုပဲ။ က်ေနာ္တို႔ တပ္မေတာ္အစဥ္အလာေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ပ်က္ေနၿပီခင္ဗ်။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဒီလိုပညာရွင္ေတြေပါ့ေနာ္။ ဗိုလ္မႉးတို႔လိုအင္ဂ်င္နီယာအရာရွိေတြကို သီးသန္႔ DSTA လို ေက်ာင္းေတြေထာင္ၿပီးေတာ့မွ ေမြးထုတ္လာခဲ့တာလည္း ႏွစ္ေတြၾကာလာခဲ့ၿပီ၊ တခါ ဗိုလ္ မႉးတို႔ဆိုရင္လည္း RIT လိုဟာမ်ိဳးကို သြားၿပီးေတာ့ Master တက္ခဲ့ရေသးတယ္။ ေနာက္တခါ ႏိုင္ငံျခားကို လည္းသြားၿပီးေတာ့ အခုလို မ်ိဳးဘြဲ႔လြန္ေတြ ထပ္ၿပီး တက္ရတယ္။ အဲဒီေတာ့ (၁၅) ႏွစ္ေလာက္ ၾကာလာခဲ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ အခုခ်ိန္ထိ မေအာင္ျမင္တဲ့ ကိစၥ၊ ေအာင္ျမင္ဖို႔ အလွမ္းေ၀းေနတဲ့ ကိစၥလို႔ ႏိုင္ငံတကာက ပညာရွင္ ေတြက သံုးသပ္ေနရတဲ့ အျဖစ္ကို ဗိုလ္မႉး ဘယ္လုိ ထင္ပါသလဲခင္ဗ်။ ဒီ စစ္အစိုးရ ႀကိတ္ၿပီး လုပ္ေနတဲ့ ႏ်ဴကလီးယားစီမံကိန္း မေအာင္မျမင္ ျဖစ္ေနရတဲ့ အေပၚကို၊ ဗုိလ္မႉး ဘယ္လို ခံစားမိပါသလဲ။

ဗိုလ္မႉးစိုင္းသိန္း၀င္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အေပၚမွာပဲ မူတည္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ လူမွန္ ေနရာမွန္ မေရာက္တာ၊ အဲဒီ ျပႆနာက အဓိက ပါပဲ။ က်ေနာ္တို႔ nuclear ၊ rocket စီမံကိန္းေတြမွာ ဆိုလွ်င္လည္း သိပၸံႏွင့္နည္းပညာ၀န္ႀကီးဌာနက တာ၀န္ယူၿပီးေတာ့ စီစဥ္ေပမယ့္ ရုရွကို ေရာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ ကိုယ္သင္ရမယ့္subjectနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕ အေျခခံ knowledge နဲ႔ မကိုက္တာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာ ဘာသာရပ္နဲ႔ ေက်ာင္းၿပီးလာတဲ့ DSA က ညီေတြဆိုရင္ Nuclear Physics သြားတက္ရတဲ့အခါ ကိုးလို႔ကန္႔ လန္႔နဲ႔ ဒုကၡေရာက္ကုန္ၾကတာရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕က် ေတာ့ ဒီ entrance စာေမးပြဲမွာတင္ ျပန္ခဲ့ရတာေတြ ရွိတယ္၊ အဲဒီလိုေပ့ါ က်ေနာ္တို႔ စကတည္းကိုက လူ႔ အရင္းအျမစ္ကို တည္ေဆာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကတည္းကိုက လြဲ ေခ်ာ္ေနတာေလးေတြ ရွိပါတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ေနာက္ၿပီးေတာ့ နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာမွာလည္း ဒီႏိုင္ငံႀကီးေတြကေတာင္မွ မေအာင္ ျမင္ႏိုင္လို႔ စြန္႔လႊတ္ထားတဲ့နည္းပညာမ်ိဳးကိုပဲ အသံုးျပဳတယ္၊ အဲဒါကလည္း ဒီကိစၥ မေအာင္ျမင္ရ တဲ့ အေၾကာင္းရင္းတစ္ခု ျဖစ္ေနတယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ေျပာသံၾကားဖူးပါတယ္။

ဗိုလ္မႉးစိုင္းသိန္း၀င္း။ ။ အဲဒါကေတာ့ Carbon Monoxide Laser Beam ကိုသံုးၿပီးေတာ့ isotopes ေတြကိုျခား ၿပီးေတာ့ uranium သန႔္စင္တာ ေပါ့။ အဲဒီနည္းလမ္းကို အေမရိကားကေတာင္မွ အကုန္အက်မ်ား လို႔ ဆိုၿပီးေတာ့ စြန္႔လႊတ္ခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။ အဲဒါကို သိပၸံႏွင့္နည္းပညာ၀န္ႀကီးဌာနက လုပ္တယ္။ အဲဒီမွာ သူတို႔ က presentation တစ္ခု လုပ္တယ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေမာင္ေအးကို ေခၚၿပီးေတာ့။ အဲဒီမွာ သံျပားကိုေဖာက္သြား တယ္ေပါ့ သူတို႔ရဲ႕ laser beam က။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအဆင့္ထက္ ပိုၿပီးေတာ့ သူတို႔ ဆက္မလုပ္ႏိုင္ပါဘူး။ အဖ်ားရႉး သြားတာပါပဲ။

(မွတ္ခ်က္။ ။ Carbon Monoxide (CO) Laser = Carbon Dioxide (CO2) Laserထက္ အရည္အေသြး efficiency ပိုေကာင္းသည္။ Carbon Dioxide (CO2) Laser = ၁၉၆၄ မွာ တီထြင္ခဲ့ေသာ အေစာဆံုး Gas Lasers ေတြထဲက တစ္ခု ျဖစ္ပါငည္။ Carbon Monoxide (CO) Laser ကို ၁၉၆၉ မွာ တီထြင္ခဲ့ၿပီး isotopes separation ကို ၁၉၇၀ ႏွစ္ကုန္ ပိုင္းမွာ ျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါသည္။)

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဆိုေတာ့ တျခားႏိုင္ငံ ေျမာက္ကိုရီးယားနဲ႔ေကာ လုပ္တာရွိပါေသးလားခင္ဗ်။ ‘သသန’ က။

ဗိုလ္မႉးစိုင္းသိန္း၀င္း။ ။ ေျမာက္ကိုရီးယားနဲ႔လုပ္တဲ့ ဟာေတြက သမရိုးက်လက္နက္အစီအစဥ္ေတြပဲ ရွိပါတယ္။ ဒီ ႏ်ဴကလီးယားနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ကိစၥမွာေတာ့ ေျမာက္ကိုရီးယားေတြကို က်ေနာ္ မေတြ႔ခဲ့ရပါဘူး။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဥမင္လိႈင္ေခါင္းေတြ ကိစၥကေတာ့ ဒီ ‘သသန’ နဲ႔ မဆိုင္ဘူးေပါ့။

ဗိုလ္မႉးစိုင္းသိန္း၀င္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ဥမင္လႈိင္ေခါင္းကိစၥကို ကကယာ(ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနစစ္အင္ ဂ်င္နီယာ ညႊန္ၾကားေရးမႉးရံုး) လုပ္တာပါ။ သူတို႔မွာ ဌာနတစ္ခုရွိပါတယ္။ အဲဒီကေနၿပီးေတာ့ ျမန္မာအရာရွိ ေတြကို ေျမာက္ကိုရီးယား အင္ဂ်င္နီယာ ဥမင္လိႈင္ေခါင္း ဘာသာရပ္ ေတြလာသင္ေပးပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေတာ့ FCCS (Fire Control Computer System) 'အေျမာက္ ဒုံးက်ည္ ပစ္မွတ္လမ္းညႊန္ ကြန္ပ်ဴတာစနစ'္ ဆိုတဲ့ သင္တန္းကိုလည္း ေျမာက္ကိုရီးယားေတြက လာ သင္ေပးပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ လက္ရံုးတပ္ (တိုက္ခိုက္ေရးတပ္မ်ား အတြက္ အေထာက္အကူေပးရေသာတပ္) ေတြက အရာရွိေတြကိုေခၚၿပီးေတာ့ သင္ေပးတာပါ။ ေနာက္ ေရဒါသင္တန္း တစ္ခုကလည္း ရွိပါေသး တယ္၊ အဲဒါလည္း ေျမာက္ကိုရီးယားေတြပဲ လာသင္ေပးတာ ပါ။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ အဲဒီေတာ့ ဗိုလ္မႉးက ၿမိဳင္ၿမိဳ႕နယ္ စက္ရံုက ဆိုေတာ့ ေနာက္ထပ္ ‘သနလ’ ရွိေသးလား ခင္ဗ်။

ဗိုလ္မႉးစိုင္းသိန္း၀င္း။ ။ ၿမိဳင္စက္ရံုက သနလ(၂) ျဖစ္ပါတယ္။ သနလ(၁) က ျပင္ဦးလြင္ စက္ရံုပါ။ သိပၸံႏွင့္နည္းပညာ၀န္ႀကီးက ေျပာထားတာကေတာ့ သနလ (၁)၊(၂)၊(၃)၊(၄)၊(၅) အထိဆက္ၿပီးေတာ့ ဖြဲ႔စည္း သြားဖို႔ရွိတယ္လို႔ ေျပာ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ (၂)မွာပဲ သူတို႔ ဆံုးသြားတယ္။ သနလ(၃) ရဲ႕ေနရာကိုေတာ့ အေလာင္းေတာ္ကႆပဥယ်ဥ္နားက 'ပုထိုးလံု'ဆိုတဲ့ ရြာနားေလးမွာလုပ္ဖို႔ လ်ာထားတယ္လို႔ေတာ့ၾကားလိုက္ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စီမံကိန္းက ပ်က္သြားပါတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ အဲဒီေတာ့ ဗိုလ္မႉးလုပ္ခဲ့တဲ့ ဒီ သနလ(၁) က ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန ေအာက္က မဟုတ္ဘူးေပါ့။

ဗိုလ္မႉးစိုင္းသိန္း၀င္း။ ။ ဟုတ္ပါတယ္ ခင္ဗ်၊ ဒီေနရာမွာ အင္မတန္ ရႈပ္ေထြးပါတယ္။ က်ေနာ္ ေသေသ ခ်ာခ်ာ ရွင္းျပမွ ရမွာပါ။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ေျပာပါဦး။

ဗိုလ္မႉးစိုင္းသိန္း၀င္း။ ။ ဒီစက္ရံုေတြကို စၿပီးေတာ့ foundလုပ္တာ (တည္ေထာင္တာ)က စၿပီးေတာ့ အေျခခ်တာက သိပၸံႏွင့္နည္းပညာ၀န္ႀကီးဌာန ကလုပ္တာပါ။ ၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီစက္ရံုေတြမွာ ၀င္ၿပီး ေတာ့ ေနရာယူမယ့္လူေတြက်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကို ရုရွက ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီ စက္ရံုေတြထဲကို ထည့္လိုက္ပါတယ္။ ျပင္ဦးလြင္စက္ရံုကို သိပၸံႏွင့္နည္းပညာဆိုင္ရာပစၥည္းထုတ္လုပ္ေရး အလုပ္ရံု အမွတ္(၁)ဆိုၿပီး တပ္ဖြဲ႔စည္းလိုက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကို အဲဒီကို လႊတ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ၿမိဳင္စက္ရံုကိုက်ေတာ့ သိပၸံႏွင့္နည္းပညာဆိုင္ရာပစၥည္းထုတ္လုပ္ေရးအလုပ္ရံု အမွတ္(၂)ဆိုၿပီး တပ္တစ္တပ္ ဖြဲ႔ၿပီး တပ္မႉးတစ္ေယာက္နဲ႔က်ေနာ္တို႔ကို လႊတ္လိုက္ျပန္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး သပိတ္က်င္းစီမံကိန္းက ေဆာက္ ၿပီးသြားၿပီ။ အဲဒီမွာ သိပၸံႏွင့္နည္းပညာ၀န္ႀကီးဌာနက သိပၸံပညာရွင္ေတြကလည္း အဲဒီကို ေရာက္ေနၿပီေပါ့။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ Nuclear Physics ပညာရွင္ေတြ ေပါ့ေနာ္။

ဗိုလ္မႉးစိုင္းသိန္း၀င္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာမွ က်ေနာ္တို႔ဆီက ရုရွကျပန္လာတဲ့ ႏ်ဴကလီးယားဘာ သာရပ္ နဲ႔ ေက်ာင္းၿပီးလာတဲ့ အရာရွိေတြကို၊ တခါ တပ္မႉးတစ္ေယာက္နဲ႔ တပ္ဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔ ဖြဲ႔ၿပီးေတာ့ အဲဒီအထဲ ကို ထည့္လိုက္ပါ တယ္။ အဲဒီမွာ….

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အဲဒီေတာ့ ဗိုလ္မႉးက ေနာက္ဆံုး သနလ(၁) ကေန ျပည္ပကို ထြက္ခြါလာတာလား၊ သနလ(၂) ကေန ကို ထြက္ခြါလာတာလား ခင္ဗ်ာ။

ဗိုလ္မႉးစိုင္းသိန္း၀င္း။ ။ က်ေနာ္ သနလ (၁) ကေန ထြက္လာတာပါ။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ျပင္ဦးလြင္က ေနေပါ့။

ဗိုလ္မႉးစိုင္းသိန္း၀င္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်ာ။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားကသိေနတာက ဗိုလ္မႉးကို ၿမိဳင္ကလို႔ပဲ သိေနတာ။ ၿမိဳင္လည္း သြား ၿပီး တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ဖူးတယ္ ေပါ့။

ဗိုလ္မႉးစိုင္းသိန္း၀င္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္ ၿမိဳင္ကို ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာကေန ၂၀၁၀ဇန္န၀ါရီ အထိ က်ေနာ္ ၿမိဳင္မွာ ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ (၃)ႏွစ္ေလာက္ ေပ့ါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ၂၀၁၀ ဇန္န၀ါရီမွာ က်ေနာ္ ျပင္ဦးလြင္ကို ျပန္ေျပာင္းရပါတယ္။ သနလ(၁) ကို ျပန္ေျပာင္းၿပီး အဲဒီမွာ (၁)လေလာက္ ေနၿပီးမွ က်ေနာ္ ထြက္လာတာပါ။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ဒါဆို ဗိုလ္မႉး ဒီဓါတ္ပံုေတြနဲ႔ ဂ်ာမဏီက စက္ႀကီးေတြနဲ႔ ပံုေတြကေတာ့ ၿမိဳင္ က ပံုေတြ ေပါ့ေနာ္။

ဗိုလ္မႉးစိုင္းသိန္း၀င္း။ ။ ၿမိဳင္က ပံုေတြလည္း ပါပါတယ္။ ျပင္ဦးလြင္က ပံုေတြလည္း ပါပါတယ္။ ရုရွက ေန၂၀၀၅ ႏို၀င္ဘာမွာ က်ေနာ္ ေရာက္ပါတယ္။ ျပန္လာခဲ့ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တပ္(၃)တပ္လံုးမွာ ေနၿပီး သြားခဲ့တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ျမန္မာစစ္အစိုးရရဲ႕ ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္စီမံကိန္း အေၾကာင္း ေဖာ္ထုတ္တင္ျပေပး ေနတဲ့ ဗိုလ္မႉးေဟာင္းစိုင္းသိန္း၀င္းရဲ႕ ေျပာစကား အပိုင္း(၃)ကိုေတာ့ ေရွ႕သီတင္းပတ္ ဗီအိုေအျမန္မာပုိင္းအစီ အစဥ္ စေန၊ တနဂၤေႏြ နံနက္ေတြမွာ ဆက္လက္ တင္ဆက္ေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေစာင့္ေမွ်ာ္နားဆင္ၾကပါ။ က်ေနာ္ ေရာ္နီညိမ္းပါ။