တာေလျမိဳ႕ ငလွ်င္လႈပ္ျပီး အေျခေနမ်ား
Friday, March 25, 2011
11:17 AM
earthquake photo,
သတင္း
| Posted by Anonymous
မေန႔ညက လႈပ္ခတ္ခဲ့ေသာ ငလွ်င္သည္ တာခ်ီလိတ္ျမိဳ႕ႏွင့္ မိုင္ ၂၀ ခန္႔ေ၀းကြာသည့္ တာေလျမိဳ႕နယ္တြင္ ငလွ်င္ဒဏ္အဆိုးဆံုး ခံခဲ့ရသည္ လူအေသေပ်ာက္ကို အတိအက်သိရေသးပါ. ရာေက်ာ္ႏိုင္သည့္ဟု ခန္႔မွန္းေနၾကသည္. တာခ်ီလိတ္-မယ္္ဆိုင္တြင္ လႈပ္ရုံသာလႈပ္ခဲ့ျပီး အပ်က္အစီး မမ်ားခဲ့ပါ.
အိဂ်စ္ေတာ္လွန္ေရးသမား လုပ္နည္းကိုင္နည္း
Thursday, March 24, 2011
8:59 PM
Egypt by Garmani
| Posted by Anonymous
ဒီမိုး၊ ဒီေလ၊ ဒီဌာနနဲ႔ ...
7:16 AM
U Tun Lwin
| Posted by Anonymous
မိုးေလဝသႏွင့္ ဇလေဗဒပညာရွင္ ေဒါက္တာထြန္းလြင္ (ဓာတ္ပံု - Myanmar Climate Chang Watch)
ဧရာဝတီ Thursday, 24 March 2011 15:17 အင္တာဗ်ဴး
ကမၻာ့ရာသီဥတု ေျပာင္းလဲလာမႈႏွင့္အတူ ျမန္မာ့ရာသီ ဥတုသည္လည္း ယခုႏွစ္ပုိင္းမ်ားအတြင္း ေဖာက္ျပန္မႈမ်ားစြာ ရွိလာသည္။ ရာသီဥတုမ်ား ေဖာက္ျပန္လာမႈေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားအား ရာသီဥတုျဖစ္စဥ္မ်ားကုိ အခ်ိန္မီလ်င္ျမန္စြာ အနီးစပ္ဆုံး ခန္႔မွန္းေပးႏုိင္ေရးအတြက္ မုိးေလ၀သႏွင့္ဇလေဗဒ၏ အခန္းက႑သည္ ယခင္ကထက္ ပုိမုိ အခရာ က်လာေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ မုိးေလ၀သႏွင့္ ဇလေဗဒ (မိုး/ ဇလ) ဌာန၏ ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ေဟာင္း ေဒါက္တာထြန္းလြင္ကုိ ဧရာ၀တီ သတင္းေထာက္ မင္းႏုိင္သူက ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားသည္။
ေဒါက္တာထြန္းလြင္သည္ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္မွ စတင္ကာ မုိးေလ၀သဌာနတြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ၀န္ထမ္းဘ၀တြင္ အစုိးရ ပညာေတာ္သင္ဆုျဖင့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ ဖေလာ္ရီဒါတကၠသုိလ္မွ မဟာသိပၸံဘြဲ႕ (မုိးေလ၀သ) ကုိ ရရွိခဲ့သည္။
၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ (အႀကံေပးအရာရွိ) ရာထူးမွ အၿငိမ္းစားယူခဲ့ၿပီးေနာက္ ထိုင္းႏိုင္ငံ AIT တြင္ဖြင့္လွစ္ထားေသာ RIMES (Regional Integrated Multi-hazard Early Warning System) ၏ နည္းပညာအႀကံေပး အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ Consultant အျဖစ္ MRCS, CARE Myanmar, Action Aid Myanmar, Eco Dev, NAG တို႕တြင္လည္းေကာင္း၊ Resource Person အျဖစ္ ICHARM (Japan), EGRESS, World Vision Myanmar, Global Green အပါအ၀င္ တျခားေသာ NGOs၊ INGOs မ်ားတြင္ ရာသီဥတုေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္ သဘာ၀ေဘးအႏၲရာယ္ ဆံုးရံႈးနစ္နာႏိုင္မႈ ေလ်ာ့ပါးေရး လုပ္ငန္းမ်ား၌ ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိသည္။
၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလမွစတင္ကာ Myanmar Climate Change Watch အမည္ရွိ ကုိယ္ပုိင္ ၀က္ဘ္ဆုိက္ကုိ လႊင့္တင္၍ မုိးေလ၀သႏွင့္ သက္ဆုိင္ေသာ သတင္းမ်ား၊ ေဆာင္းပါးမ်ားကုိ ေရးသားလ်က္ရွိသည္။
ေမး ။ ။ ၀န္ထမ္းဘ၀တုန္းက မုိး/ဇလ သတင္းေတြ တင္ျပရတာနဲ႔ အခု ကုိယ္ပုိင္၀ဘ္ဆုိက္မွာ ေရးသားတင္ျပရတာ ဘယ္လို ကြာျခားသြားတယ္လုိ႔ ခံစားရပါသလဲ။
ေျဖ ။ ။ အမ်ားႀကီးကြာသြားတာေပါ့ဗ်ာ။ အရင္က ၀န္ထမ္းဆုိေတာ့ ၀န္ထမ္းစည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းေတြ လုိက္နာရတာေပါ့။ ကုိယ့္အထက္မွာ ရွိတာေပါ့။ ကုိယ့္အထက္ကလူရဲ႕ ခြင့္ျပဳမႈတုိ႔၊ အတည္ျပဳမႈတုိ႔ လုိတာေပါ့။ ဒါေတြကို အလုပ္သေဘာအရ မလုပ္မေန လုပ္ရတာေပါ့။ အခုက်ေတာ့ တေယာက္တည္း လုပ္လုိ႔ရၿပီး အေပၚမွာလည္း တင္ျပစရာမရွိေတာ့ လြတ္လပ္ သြားတာေပါ့။ အဓိက ကြာျခားတာကေတာ့ လြတ္လပ္မႈပါပဲ။
ေမး ။ ။ အၿငိမ္းစားဘ၀မွာ မုိးေလ၀သ ခန္႔မွန္းခ်က္ေတြ ဆက္ထုတ္ေပးေနႏုိင္ေအာင္ ဘယ္လို အကိုးအကားေတြ၊ ကိရိယာေတြကုိ ကုိင္တြယ္ သုံးစြဲေနပါသလဲ။
ေျဖ ။ ။ အဓိကကေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ အေတြ႕အႀကဳံရယ္၊ မုိးေလ၀သနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ပညာေတြ ရရွိေအာင္ သင္ေပးလုိက္တဲ့ ဖေလာ္ရီဒါ တကၠသိုလ္က ဆရာေတြရဲ႕ သင္ၾကားမႈေတြရယ္ကုိ ျပန္လည္ အသုံးျပဳေနရတာပါပဲ။ အခု က်ေနာ္ လက္ရွိလုပ္ေနတဲ့ ၀က္ဘ္ဆုိက္ ခန္႔မွန္းခ်က္ေတြအတြက္ သုံးေနရတဲ့ ကိရိယာကေတာ့ အင္တာနက္ပါပဲဗ်။ အင္တာနက္မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ သတင္း အရင္းအျမစ္ေတြ (source of information) ကုိ အေျခခံၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ တတ္ကၽြမ္းထားတဲ့ ပညာနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာ့ ဘာေတြ ျဖစ္လာႏုိင္တယ္ဆုိတာကုိ ခန္႔မွန္းရတာေပါ့။
ေမး ။ ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ပုိင္းက ဆရာ ေရးထားတဲ့ မုိးေလ၀သဆုိင္ရာ ေဆာင္းပါးထဲမွာ မိုးတိမ္ေတာင္၊ ေလဆင္ႏွာေမာင္းနဲ႔ စိုက္ဆင္း ေလျပင္းျဖစ္စဥ္ေတြကုိ ကမၻာမွာ လက္ရွိတုိင္းတာ ေနသလုိ စေကးအေသးစိတ္ တုိင္းတာႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ေရဒါ တုိင္းတာခ်က္ေတြ လုိအပ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေတြကို ျမန္မာျပည္မွာ တပ္ဆင္ႏုိင္ဖုိ႔ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ကတည္းက ႀကိဳးပမ္းေနခဲ့တာ အခုထိပဲလုိ႔ ေရးထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဘယ္လိုအခက္အခဲေတြေၾကာင့္ အခုထိ အသုံးမျပဳႏုိင္ေသးတာလဲ သိခ်င္ပါတယ္။
ေျဖ ။ ။ အဓိကကေတာ့ ႏွစ္ပုိင္းေပါ့။ တပုိင္းကေတာ့ အေထာက္အကူျပဳ ကိရိယာ အားနည္းတဲ့အပုိင္းေပါ့။ ဥပမာ ဆုိၾကပါစုိ႔။ လူေတြက ေလဆင္ႏွာေမာင္း ခန္႔မွန္းလုိ႔ရလား၊ မုိးတိမ္ေတာင္ကုိ မေျပာႏုိင္ဘူးလားဆုိၿပီး ေမးလာရင္ နည္းပညာပုိင္း အရေတာ့ ပညာရွင္ေတြက ေျပာႏုိင္တာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ဒါေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္မွာ အင္အား ဘယ္ေလာက္နဲ႔ ၀င္လာႏုိင္တယ္ ဆုိတာကုိ အနီးစပ္ဆုံး ေျပာဖုိ႔အတြက္ အေထာက္အကူျပဳ ကိရိယာေတြ လုိတယ္ေပါ့။
အေထာက္အကူျပဳ ကိရိယာဆုိတာလည္း ထူးထူးေထြေထြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ မုိးေလ၀သဆုိင္ရာ ေရဒါ လုိတာပါပဲ။ ေရဒါကလည္း အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိတာေပါ့။ ေရဒါရဲ႕ တုိင္းထြာႏုိင္စြမ္းအေပၚ မူတည္ၿပီး သူတုိင္းထြာႏုိင္တဲ့ အ၀န္းအ၀ုိင္း အတြင္းမွာေတာ့ အပ္က်တာကအစ ျမင္ႏုိင္တာေပါ့။ အခုအခ်ိန္အထိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ဆီမွာ ေရဒါေကာင္း တခုမွကုိမရွိဘူး။ အရင္တုန္းကေတာ့ ေက်ာက္ျဖဴမွာ မုန္တုိင္းၾကည့္ ေရဒါ တခုရွိပါတယ္။ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္က ထုတ္တဲ့ ေရဒါပါ။ တပ္ဆင္တာကေတာ့ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ ေလာက္မွာလုိ႔ ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ မုိး/ဇလ က လူေတြလည္း ရုိရုိေသေသ သုံးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကာလၾကာလာေတာ့ ပ်က္စီး ယုိယြင္းလာတဲ့အတြက္ အပုိပစၥည္းထည့္ဖုိ႔ လုိလာလုိ႔ လုိက္ရွာေတာ့ မရေတာ့ဘူးဗ်။ မိုဒယ္လ္က ေအာက္ေနၿပီကုိး။ ဆုိေတာ့ ဒီေရဒါႀကီးကုိ ဒီအတုိင္း ထားလုိက္ရတာေပါ့။ အဲဒီကတည္းက က်ေနာ္တုိ႔လည္း ေရဒါသစ္ျပန္ရေရး ႀကိဳးစားၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ရရာ ရေၾကာင္းကလည္း အကူအညီေတာင္းတဲ့ အစီစဥ္နဲ႔ပဲ ေတာင္းၾကရတာေပါ့။ ကမၻာ့ မုိးေလ၀သအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေစတနာအေလ်ာက္ ေထာက္ပံ့တဲ့အစီစဥ္က ေတာင္းတဲ့အခါက်ေတာ့ မရခဲ့ဘူးဗ်ာ။ ေျပာရရင္ က်ေနာ္တုိ႔ အလွဴရွင္ ရွာလုိ႔ မရဘူးေပါ့။ မရေတာ့လည္း ေရဒါ မတပ္ႏုိင္ဘူးေပါ့။ လုိရင္းကေတာ့ ဒါပါပဲဗ်။
ေမး ။ ။ ေရဒါေတြ တပ္မယ္ဆုိရင္ ဘယ္ေလာက္ ကုန္က်ႏုိင္ပါသလဲ။ ဘာေၾကာင့္ အစုိးရက မတပ္ႏုိင္ေသးတာလဲ။
ေျဖ ။ ။ ေရဒါကေတာ့ အမ်ဳိးအစား မ်ဳိးစုံရွိပါတယ္။ ေက်ာက္ျဖဴမွာ ေရဒါျပန္တပ္မယ္၊ အေဆာက္အအံုနဲ႔ ၀န္ထမ္း အိမ္ရာေတြလည္း ပါမယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ တြက္ထားတာ ေဒၚလာ ၇ သန္းေလာက္ ကုန္က်ပါမယ္။ အလုပ္အေပၚမွာ မူတည္ၿပီး တပ္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေဒၚလာ ေလး၊ ငါးေသာင္းနဲ႔လည္း တပ္လုိ႔ရပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ မတပ္ေသးတာလဲ ဆုိတာေတာ့ က်ေနာ္ ေျဖရမယ့္ ေမးခြန္းမဟုတ္လုိ႔ မေျဖတတ္ပါဘူး။
ေမး ။ ။ ျပည္တြင္းမွာ အင္တာနက္ ျမန္ႏႈန္းက တခါတရံမွာ အလြန္အမင္းကုိ က်ဆင္းသြားတတ္တယ္လုိ႔ သုံးစြဲသူေတြက ေျပာၾကပါတယ္။ ဆရာလည္း အင္တာနက္အသုံးျပဳၿပီး မုိးေလဝသ ခန္႔မွန္းမႈေတြကုိ ၀က္ဘ္ဆုိက္ တင္ေနရတာဆုိေတာ့ အခက္အခဲ မႀကံဳရဘူးလား။
ေျဖ ။ ။ ဒီလုိကေတာ့ ႀကဳံရပါတယ္။ ေကာင္းလုိက္၊ မေကာင္းလုိက္ေပါ့ဗ်။ နည္းနည္း ညံ့သြားတဲ့ အခါေတြမွာ အခက္အခဲ ေတြ႕တာေပါ့။ ဒီမွာသုံးလုိ႔ အဆင္ေျပတဲ့အခ်ိန္က လူသုံးနည္းတဲ့ အခ်ိန္ေတြေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေၾကာင့္ အင္တာနက္ေကာင္းေကာင္း သုံးခ်င္ရင္ ည ၁ နာရီေက်ာ္မွ သုံးရတာမ်ဳိးေတြလည္း ရွိပါတယ္။ မုိးလင္းတဲ့အထိ အလုပ္လုပ္ရပါတယ္။ လုံး၀ သုံးမရေတာ့ဘူး ဆုိရင္လည္း ျမန္ႏႈန္းျမင့္ရတဲ့ ဆုိင္ေတြမွာ သြားသုံးရတာေတြ ရွိတယ္။ ျမန္ႏႈန္းျမင့္အင္တာနက္ ရတဲ့ စင္တာေတြကုိ သြားသုံး ရတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အဲဒီလုိ mobile user လုပ္ရတဲ့အခါမ်ဳိးေတြလည္း ရွိပါတယ္။ မုိး/ဇလ သတင္းေတြကုိ အခ်ိန္မီ ထုတ္ေပးႏုိင္ေအာင္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း ႀကိဳးစားပါတယ္။ လုံး၀ မရေတာ့ဘူး ဆုိရင္ေတာ့လည္း မတတ္ႏုိင္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။
ေမး ။ ။ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ရာသီဥတု ျဖစ္စဥ္ေတြက အခုေနာက္ပုိင္းမွာ ေတာ္ေတာ္ဆုိးဆုိးရြားရြား ေဖာက္ျပန္လာတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ရာသီဥတု ျပန္လည္ေကာင္းမြန္လာဖုိ႔ ဘာေတြ လုပ္သင့္တယ္လုိ႔ ထင္ျမင္ မိပါသလဲ။
ေျဖ ။ ။ အဲဒါကေတာ့ သိပ္ေတာ့ မလြယ္ဘူးဗ်။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ ကမၻာ့ရာသီဥတုကုိက ေဖာက္ျပန္လာတာကုိး။ ဒါေပမယ့္လည္း လက္ေလ်ာ့ရမယ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ေလ။ အမ်ားဆုံး တတ္ႏုိင္တာကေတာ့ သစ္ပင္ျပန္စုိက္တဲ့ အလုပ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီအလုပ္ကုိပဲ ဦးစားေပး လုပ္ေနၾကရမွာပါပဲ။ ကမၻာမွာေတာ့ ရာသီဥတုေျပာင္းလဲမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေလ့လာထားတာ ရွိပါတယ္။ ဘယ္ရပ္၀န္း (sector) က ရာသီဥတု ေျပာင္းလဲမႈ ျဖစ္စဥ္ေတြအေပၚ အဓိက အက်ဳိးသက္ေရာက္ ေစသလဲ ဆုိတာပါ။ ဥပမာ စုိက္ပ်ဳိးေရးလား၊ စက္မႈလုပ္ငန္းလား၊ သစ္ေတာျပဳန္းတီးတာလား၊ လူဦးေရတုိးမႈေၾကာင့္လား စတဲ့ ရပ္၀န္းေတြအေပၚ မူတည္ တြက္ခ်က္ထားတာ ရွိပါတယ္။
က႑အသီးသီးကေန ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ သက္ေရာက္မႈေတြကုိ ေလ့လာတဲ့အခါ ေပၚထြက္လာတဲ့ ရလဒ္ကေတာ့ ရာသီဥတု ေျပာင္းလဲမႈအတြက္ အဓိကက်တဲ့ အေၾကာင္းအရာဟာ တုိင္းျပည္တျပည္ရဲ႕ ဂ်ီဒီပီ လုိ႔ ထြက္လာပါတယ္။ ဂ်ီဒီပီ ဆုိတာေတာ့ သိၾကတဲ့ အတုိင္းပဲ ႏုိင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ စီးပြားေရး ညႊန္းကိန္းတခုပါပဲ။ ဒီအေပၚ မူတည္ၿပီး ရာသီဥတု ေျပာင္းလဲမႈေတြ ျဖစ္ေပၚ ေစႏုိင္တယ္လုိ႔ ေနာက္ဆုံး ေလ့လာေတြ႕ရွိခ်က္ေတြမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ေမး ။ ။ တခ်ိန္တုန္းက ပင္လယ္ ေမွာင္ခုိေလွေတြဟာ မုိး/ဇလ ၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ပင္လယ္မွာ မုန္တုိင္းရွိႏုိင္တယ္ဆုိတဲ့ သတင္းေတြ ထုတ္ခုိင္းတယ္၊ အဲဒီသတင္းေပၚထြက္လာလုိ႔ အစုိးရ ကင္းလွည့္ေရယာဥ္ေတြ ကမ္းကပ္ ရပ္နားထားခ်ိန္မွာ ေမွာင္ခုိေလွေတြ ထြက္ေလ့ရွိတယ္ဆုိၿပီး ေျပာၾကတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဘာမ်ား ေျပာျပႏုိင္ပါမလဲ။
ေျဖ ။ ။ က်ေနာ့္ဘက္ကေတာ့ လုံး၀ ျငင္းဆုိပါတယ္။ ဒီလုိအျဖစ္မ်ဳိးေတြ မရွိခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ မုိး/ဇလ ဌာနအေနနဲ႔ အဲဒီလုိလုပ္လုိ႔ လုံး၀ကုိ မရႏုိင္ပါဘူး။ မုိး/ဇလ ဌာနရဲ႕ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းေတြကုိ မသိတဲ့သူေတြ ရမ္းသမ္းေျပာတာပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ မုိးေလ၀သ ခန္႔မွန္းခ်က္ သတင္းေတြကုိ အရင္ကေတာ့ ရန္ကုန္ရုံးခ်ဳပ္က ထုတ္တာပါ။ အခုေတာ့ ေနျပည္ေတာ္ေပါ့ေနာ္။ မုိးေလ၀သ သတင္းေတြကို တဦးတေယာက္က ထုတ္လုိ႔မရပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ ထုတ္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေမး ။ ။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တုန္းက ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဆုိင္ကလုန္းနာဂစ္ ျဖစ္စဥ္ကုိ ျပန္ေတြးလုိက္မယ္ဆုိရင္ ဆရာ ဘယ္လုိမ်ား ခံစားရပါသလဲ။
ေျဖ ။ ။ နာဂစ္ျဖစ္စဥ္ကုိ ျပန္ေတြးလုိက္ရင္ေတာ့ မခ်င့္မရဲေတာ့ ျဖစ္တာေပါ့ဗ်ာ။ မခ်င့္မရဲျဖစ္တယ္ဆုိတာက နာဂစ္က ဒီေနရာမွာ ဒီလုိ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆုိတာ က်ေနာ္ ၅ ရက္ေလာက္ ႀကိဳသိေနတာပဲေလ။ ဒါေပမယ့္လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔အားလုံးက အေတြ႕အႀကဳံ မရွိၾကတာရယ္၊ ဒီအေပၚမွာ သိပ္ၿပီးေတာ့ အေရးတယူ မရွိတာရယ္၊ အထင္ေသးတာလည္း ပါတယ္ေပါ့ေလ။ ဒီလုိႀကီး အထိေတာ့ မျဖစ္ေလာက္ဘူးဆုိၿပီး ထင္ခဲ့ၾကတာလည္း ပါတယ္ေပါ့ေလ။ အားလုံးပါပဲ။ ဘယ္သူေၾကာင့္ရယ္လုိ႔ အျပစ္မေျပာပါဘူး။ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ဆုိေတာ့ ေပးဆပ္မႈက ႀကီးတာေပါ့။ တျခားႏုိင္ငံေတြမွာလည္း ပထမဆုံးအႀကိမ္ေတာ့ ဒီလုိ ျဖစ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ က်ေနာ့္ ေခါင္းထဲမွာ ရွိေနတာက ေနာက္တႀကိမ္ ထပ္မျဖစ္ဖုိ႔ပါပဲဗ်ာ။ ေနာက္တႀကိမ္ မျဖစ္ဖုိ႔ဆုိတာက က်ေနာ္တုိ႔ ျဖည့္ဆည္းသင့္တာ ျဖည့္ဆည္းရမယ္။ ျပဳျပင္သင့္တာ ျပဳျပင္ရမယ္။ ပုိေကာင္းေအာင္ လုပ္သင့္တာ လုပ္ရမယ္။ နာဂစ္က ေပးသြားတဲ့သင္ခန္းစာေတြကုိ ေလ့လာၿပီး အေကာင္းဆုံး ျပင္ဆင္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ။
ပင္လယ္တြင္း၌ ေရလုပ္သား ၃ ေထာင္ေက်ာ္ ေပ်ာက္ဆံုးေန
7:08 AM
| Posted by Anonymous
ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိလာသည့္ ေရလုပ္သား ဒုကၡသည္မ်ားကို ယမန္ေန႔က ေတြ႕ရစဥ္ (ဓာတ္ပုံ - http://burmese.nldburma.org)
နရီလင္းလက္ Thursday, 24 March 2011 18:16
ေလျပင္းမုန္တိုင္း တိုက္ခတ္မႈေၾကာင့္ ေဖာင္မ်ား၊ စက္ေလွမ်ား ပ်က္ၿပီး ပင္လယ္ထဲတြင္ ေမ်ာပါေနသည့္ ေရလုပ္သား ၇၀၀၀ ေက်ာ္ ရွိေနေသာ္လည္း ယမန္ေန႔ကအထိ ကယ္ဆယ္ရရွိသူေပါင္းမွာ ၃၇၀၀ ခန္႔သာ ရွိေသးေၾကာင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ငါးလုပ္ငန္း အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႏွင့္ နီးစပ္သူ တဦးထံမွ သိရသည္။
“က်ေနာ္တို႔ဆီက ငါးဖမ္းစက္ေလွေတြ ပင္လယ္မွာ အစီး ၄၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိတယ္။ အဲဒါေတြကို ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး ပင္လယ္ျပင္က ဆယ္လို႔ရသမွ် ေရလုပ္သားေတြကို ဆယ္ဖို႔ အေၾကာင္း ၾကားထားတယ္။ အခု ေလာေလာဆယ္ အထိေတာ့ ရန္ကုန္ကို ေရာက္လာတာ ၃၇၀၀ ေက်ာ္ရွိၿပီ” ဟု သူကေျပာသည္။
မတ္လ ၂၂ ရက္ေန႔ထုတ္ ႏိုင္ငံပိုင္ သတင္းစာတြင္ တပ္မေတာ္ (ေရ) စစ္ေရယာဥ္မ်ား၊ ပင္လယ္တြင္း ငါးဖမ္းေရယာဥ္မ်ားႏွင့္ ေဒသခံ ငါးဖမ္းစက္ေလွမ်ားက ေရလုပ္သား ၃၃၇၄ ဦးကို ကယ္တင္ႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ၎ ေရလုပ္သားမ်ားအနက္ ၃၁၅၂ ဦးကို သက္ဆိုင္ရာ ေနရပ္မ်ားသို႔ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့ေၾကာင္း၊ က်န္ရွိေနေသာ ေရလုပ္သား ၂၂၂ ဦးကိုမူ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက လိုအပ္ေသာ ေဆး၀ါးမ်ား၊ အ၀တ္အထည္မ်ား၊ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားျဖင့္ ေထာက္ပ့ံ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ ေပးထားေၾကာင္း ေရးသားထားသည္။
မတ္လ ၁၄ ရက္ေန႔ မွ ၁၆ ရက္ေန႔အထိ မိုင္ ၆၀ မွ ၇၀ ႏႈန္းရွိ ေလျပင္းတိုက္ခတ္မႈ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေအာက္ပိုင္းေဒသမ်ားတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ရာ ပင္လယ္ကမ္းစပ္တြင္ ေနထိုင္သည့္ ေရလုပ္သားမ်ား၊ မိသားစုမ်ား အပါအ၀င္ ငါးဖမ္းထြက္သည့္ ေဖာင္မ်ားပ်က္ျခင္း၊ စက္ေလွနစ္ျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ပင္လယ္တြင္း ေမ်ာပါသြားခဲ့ရသည္။
“အခုေလာေလာဆယ္ စာရင္းသိရတဲ့ စက္ေလွ၊ ငါးဖမ္းေလွမွာ ပါသြားတဲ့လူစာရင္းအရ ၇၀၀၀ ေက်ာ္ဆိုေပမယ့္ ကမ္းနားမွာ ေနတဲ့ လူေတြက လူစာရင္းမရွိဘူး။ ေကာက္လို႔လည္း မရႏိုင္ေသးဘူး။ ဒါေတြ တိတိက်က် ထပ္သိရရင္ လူစာရင္း ပိုမ်ား လာႏိုင္တယ္” ဟု ဗိုလ္တေထာင္ သံလွ်က္စြန္း ေရတပ္စခန္းမွ တာ၀န္ရွိသူတဦးက ေျပာသည္။
သူက ဆက္လက္၍ “ေရတပ္ကေန ဆယ္ယူရသမွ်ေရာ၊ ငါးဖမ္းေလွေတြ လာအပ္တဲ့ လူေတြကိုပါ စစ္ေဆးေနတယ္။ လူေတြ ကေတာ့ အရမ္းမ်ားေနတယ္။ ကုန္းေပၚေရာက္ေတာ့ တာ၀န္ရွိသူေတြက ကားေတြ စီစဥ္ေပးၿပီး သက္ဆိုင္ရာ ေဒသေတြကို ခ်က္ျခင္း ျပန္ပို႔တာ” ဟု ဆိုသည္။
မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ေသဆံုးသူ အေလာင္း ၂၀၀ ေက်ာ္ကို ပင္လယ္တြင္း ဆယ္ယူရရွိထားသည္ဟုလည္း သိရသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ငါးလုပ္ငန္း အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႏွင့္ နီးစပ္သူတဦးက “ေဒသခံ ငါးဖမ္းထြက္တဲ့ လူေတြ မုန္တိုင္းထဲ ပါလာတာမ်ားတယ္။ ရန္ကုန္က ထြက္တဲ့ ငါးဖမ္းစက္ေလွ အႀကီးႀကီး ေတြကေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး။ ပင္လယ္ထဲမွာ ဘယ္ႏွေယာက္ က်န္ေသးတယ္ ဆိုတာ တိတိက်က် ေျပာလို႔ မရေသးဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ မကယ္ႏိုင္ဘဲ က်န္ေနတာေတြလည္း ရွိႏိုင္တယ္။ သေဘၤာေတြကလည္း ေဒသ အမ်ဳိးမ်ဳိးျပန္႔ေနေတာ့ အဲဒီအနီးအနား မွာရွိေန တဲ့ ငါးဖမ္းေလွေတြက ဆယ္လာေပးတာပါ” ဟု ေျပာသည္။
ဆယ္ယူရခဲ့ေသာ ေရလုပ္သားမ်ား ထဲတြင္ ဧရာ၀တီ တိုင္းႏွင့္ မြန္ျပည္နယ္မွမ်ားေၾကာင္း၊ ပင္လယ္ေရစီးႏွင့္အတူ ေမ်ာပါလာျခင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရန္ကုန္ဘက္သို႔ အမ်ားစု ေရာက္လာၾကေၾကာင္း သူက ဆိုသည္။
ထို႔အျပင္ စြမ္းအင္၀န္ႀကီးဌာန ျမန္မာ့ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ လုပ္ငန္းႏွင့္ ေရနံရွာေဖြ တူးေဖာ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အက်ဳိး တူ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ Total E & P Myanmar ကုမၸဏီကလည္း ေရလုပ္သားမ်ားကို ကူညီရွာေဖြေပးခဲ့ၿပီး ေရလုပ္သားမ်ား လိုအပ္သည့္ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ ေဆး၀ါး၊ အ၀တ္အထည္၊ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ ေရလုပ္ သားတဦးလွ်င္ က်ပ္ ၂ ေသာင္းစီကို ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့၍ ၎တို႔ပိုင္ ေရယာဥ္ျဖင့္ ရန္ကုန္သို႔ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့သည္ဟု ယေန႔ထုတ္ အစိုးရပိုင္ သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
“ဒုကၡသည္ေတြကို သြားေစာင့္ၿပီး သတင္းေမးမလို႔ ေပးေတြ႔ဘူး။ ေရလုပ္သားေတြရဲ႕ ေနရပ္ကို ျပန္ဖို႔ ကားဂိတ္ကို ခ်က္ျခင္း ျပန္လႊတ္တာ။ မျပန္မွာစိုးလို႔ေတာင္ အေစာင့္နဲ႔ လိုက္ပို႔တယ္” ဟု ရန္ကုန္အေျခစိုက္ ဂ်ာနယ္သတင္းေထာက္ တဦးက ေျပာသည္။
ေလျပင္း တိုက္ခတ္မႈမ်ားေၾကာင့္ ရန္ကုန္တိုင္းအတြင္း ေနအိမ္ အလံုး ၁၁၀၊ တဲ ၃၈ လံုးႏွင့္ ဧရာ၀တီတိုင္းအတြင္း အိမ္ေျခ ၂၀ ခန္႔ ၿပိဳက်ပ်က္စီးသြားခဲ့ေၾကာင္း မတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ျမန္မာ တႏုိင္ငံလံုးတြင္ ေလျပင္းမ်ား တိုက္ခတ္ျခင္း၊ မိုးထစ္ခ်ဳန္းရြာျခင္း၊ လွ်ပ္စီးလက္ျခင္း၊ မိုးသီးေႂကြျခင္း အပါအ၀င္ မိုးသက္ေလျပင္းမ်ား တိုက္ခတ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း မိုးေလ၀သႏွင့္ ဇလေဗဒ ညႊန္ၾကားမႈ ဦးစီးဌာနက မတ္လ ၁၄ ရက္ေန႔က သတင္း ထုတ္ျပန္ထားခဲ့ေသာ္လည္း ျဖစ္ေပၚခဲ့သည့္ စိုက္ဆင္းေလျပင္းမ်ား၏ ျပင္းအားႏွင့္ ျဖစ္ႏုိင္ေျခကိုမူ ေဖာ္ျပခဲ့ျခင္း မရွိေပ။
-ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ဂုဏ္ျပဳအစီအစဥ္- *ေရးသူ-ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း*
1:03 AM
Thakhin Kodaw Hmaing by Pho Than Chaung
| Posted by Anonymous
-ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ဂုဏ္ျပဳအစီအစဥ္-
*ေရးသူ-ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း*
"ေတာထဲက လူေတြကို ျပန္ခိုင္း၊ ေနာက္ကေန ထိုးစစ္ေတြ လုိက္ဆင္၊ ၿမိဳ႕ေပၚမွာက်ေတာ့ အကုန္လံုး လိုက္ဖမ္း၊ ေတာထဲကို ေမာင္းပို႔၊ အဲဒီလိုနဲ႔ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း အဖမ္းခံသူ ခံရ၊ ေျပးသူေျပးရ ျဖစ္ကုန္ပါတယ္ ..."
သူရဲ႕သက္တမ္းနဲ႔အမွ် က်င္လည္ရတဲ့ ခရီးၾကမ္းႀကီးတေလ်ာက္မွာ သူနဲ႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အေျမာက္အမ်ားမွာ သူလို႔ အေတြးအေခၚ မေျပာင္းလဲႏိုင္တဲ့အတြက္ ျပတ္က်န္ခဲ့တာေတြ၊ ခြဲထြက္သြားတာေတြ၊ အမ်ားႀကီး ၾကံဳခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာႀကီးကေတာ့ သမိုင္းက ျပ႒ာန္းလာတဲ့့ အေရးေတာ္ပံုသစ္ေတြ၊ တိုက္ပြဲသစ္ေတြအတြက္ အယူအဆသစ္ေတြကို လက္ခံၿပီး လူငယ္ေတြ၊ အင္အားအသစ္ေတြနဲ႔ လက္တြဲပါတယ္။
ဆရာႀကီးက အသစ္ကို ဘယ္ေလာက္အထိ လက္ခံႏိုင္စြမ္းရွိသလဲဆိုလိုရွိရင္ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးတိုက္ပြဲမွာ သူအရင္တုန္းက တြဲခဲ့တဲ့ ဒိုင္အာခီ ေစ့စပ္တြဲခဲ့တဲ့ လူႀကီးေတြနဲ႔ခြဲၿပီးေတာ့ အမ်ဳိးသားေက်ာင္း ေထာင္ခဲ့တာရယ္၊ အမ်ဳိးသားေက်ာင္းမွာ ဝင္ၿပီးလုပ္ခဲ့တာ၊ လူငယ္ေတြနဲ႔ တြဲခဲ့တာ၊ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးမွာလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔လို ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ တြဲခဲ့တာ၊ ေနာက္ဆံုး လြတ္လပ္ေရး ဒီဘက္ေခတ္မွာကိုပဲ အဲဒီေခတ္က တိုးတက္တဲ့လူငယ္ေတြျဖစ္တဲ့ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ တို႔၊ ဒဂုန္တာရာတို႔လို လူငယ္ေတြနဲ႔ တြဲတာ၊ ေနာက္ၿပီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာတို႔၊ ဝတ္လံုထြန္းတင္တို႔လို ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔တြဲတာ ဒါ ဆရာႀကီးရဲ႕ အသစ္အင္အားစုကို လက္ခံႏိုင္စြမ္းရွွိမႈ၊ အမွားအမွန္ ခြဲႏိုင္စြမ္းရွိမႈကိုျပသတဲ့ သာဓကေတြျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာႀကီး တသက္လံုး လက္တြဲသြားတဲ့ အင္အားစုေတြအေၾကာင္းေျပာရင္ ခ်န္ထားလို႔မျဖစ္တဲ့ အင္အားစုတခု ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြပါ။ ဗမာျပည္မွာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ပထမဆံုး ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈလို႔ ဆိုရမယ့္ ၁၉၂ဝ ခုႏွစ္ က ယူနီဗာစီတီ သပိတ္ႀကီးကစလို႔ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ ဖဆပလ အစိုးရလက္ထက္၊ ၾကားျဖတ္ စစ္အစိုးရလက္ထက္အထိ သူဟာ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ လက္ျမဲဲျမဲတြဲခဲ့ပါတယ္။
သူဟာ ဦးဘေဖတို႔လို ဒိုင္ယာခီသမားေတြနဲ႔ လက္တြဲျဖဳတ္ၿပီး ေက်ာင္းသားေတြဘက္က ျပတ္ျပတ္ရပ္၊ ကေလာင္ထမ္းၿပီး တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့တယ္။ ေမ်ာက္ဋိကာ၊ ဘိြဳင္းေကာက္ဋိကာတို႔ဟာ အဲဒီတုန္းက ဆရာႀကီးရဲ႕ရပ္တည္ခ်က္ကို ထင္ဟပ္ေနပါတယ္။
ေက်ာင္းသားေတြက ‘ထီမထင္ေက်ာင္းေတာ္သားေတြရဲ႕ အမည္အစဥ္ ေခါင္းေပၚဖ်ားမွာလ မင္းတို႔ဆရာကို စာရင္းတို႔ကာသာ ထားလိုက္ေပေတာ့’ ဆိုၿပီး ကတိျပဳထားတဲ့ ဆရာႀကီးကို သူတို႔ရဲ႕ ဦးထိပ္မွာ အျမဲထားၿပီး ဆိုးတုိင္ပင္ ေကာင္းတိုင္ပင္ တိုင္ပင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္သမဂၢ အေဆာက္အဦမွာ အခါအားေလ်ာ္စြာပဲ ဆရာႀကီးကို ဖိတ္ၿပီး တရားနာၾကတယ္။ အေရးႀကီးတဲ့ အခန္းအနားေတြမွာ ဆရာႀကီးကို ဖိတ္ၾကားခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတာက ဆရာႀကီး ကြယ္လြန္တဲ့ အခ်ိန္မွာက်ေတာ့ အဲဒီ သူ႔တပည့္အရင္းေတြ ဂါဝရ လာမျပဳႏိုင္ၾကေတာ့ပါဘူး။
ဆရာႀကီးရဲ႕စ်ာပနကို ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ က်င္းပတာ အမွန္ပါပဲ။ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုး အပါအဝင္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေဟာင္းႀကီးေတြ၊ စာေပေလာက ကလူေတြ အေျမာက္အမ်ားလည္း တက္ေရာက္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားသမဂၢေတြ တက္လို႔ မရေတာ့ဘူး။
ဆရာႀကီးရဲ႕ စ်ာပနမွာေပးပို႔လာတဲ့ ပန္းေခြေတြဟာ ရာဂဏန္းေလာက္ ရွိပါလိမ့္မယ္၊ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအထဲမွာ ေက်ာင္းသား သမဂၢေတြရဲ႕ ပန္းေခြေတြ မေတြ႔ရေတာ့ပါဘူး။ ဆရာႀကီးရဲ႕ စ်ာပနက်င္းပတဲ့ မ႑ပ္ႀကီးမွာ ပန္းေခြေတြ၊ အလံေတြရွိေပမယ့္ အဲဒီ ပန္းေခြေတြ၊ အလံေတြ အေရအတြက္ထက္ ေထာက္လွမ္းေရး အေရအတြက္က ပိုမ်ားေနတယ္လို႔ ထင္ရပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ေနဝင္းဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးတယ္ဆိုတဲ့ မ်က္လွည့္ပြဲကို တန္သင့္ၿပီလို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ဖ်က္သိမ္းလုိုက္ပါၿပီ။ ဖ်က္သိမ္းၿပီးတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ေတာထဲက လူေတြကို ျပန္ခိုင္း၊ ေနာက္ကေန ထိုးစစ္ေတြ လုိက္ဆင္၊ ၿမိဳ႕ေပၚမွာက်ေတာ့ အကုန္လံုး လိုက္ဖမ္း၊ ေတာထဲကို ေမာင္းပို႔၊ အဲဒီလိုနဲ႔ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း အဖမ္းခံသူ ခံရ၊ ေျပးသူေျပးရ ျဖစ္ကုန္ပါတယ္။
ဦးႏုတို႔တေတြကလည္း ေထာင္ထဲမွာပါ၊ အဲဒီလို ဗမာျပည္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြပ်က္တာနဲ႔ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း ကြယ္လြန္တာဟာ ဘာမွမကြာဘူး။ ဒီျဖစ္ရပ္ ၂ ခု တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ လာၿပီးဆံုေနတာ အင္မတန္မွ အံ့ၾသစရာေကာင္းပါတယ္။
ဆရာ မေသခင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရတာ ျမင္သြားခ်င္တယ္ဆိုတာ ဆရာႀကီး ပါးစပ္က တဖြဖြေျပာတဲ့စကားပါ၊ ဒါေပမယ့္ သူ မကြယ္လြန္မီ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မတည္ေဆာက္လိုက္ႏိုင္တာဟာ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံအတြက္ ၾကမၼာငင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဆရာႀကီးကုိ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားက ၾကည္ညိဳ၊ ဖဆပလ ကလည္း ေလးစား၊ ဒါေၾကာင့္ သူဟာ ႏွစ္ဖက္အၾကားမွာ တကယ္ဝင္ႏိုင္သူ ျဖစ္ပါတယ္၊ အာဏာရေနတဲ့ အစိုးရထဲမွာေရာ၊ ေတာထဲက လူေတြထဲမွာေရာ အားလံုးက သူ႔ တပည့္ေတြ၊ သူ႔ တိုက္ေဖာ္တိုက္ဖက္ေတြ ျဖစ္ေနတယ္။
သူ ေျပာရင္ မျငင္းဝံ့တဲ့သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက အေျခအေနနဲ႔ အခုအေျခအေနက အမ်ားႀကီး ကြာပါတယ္။ အခုကာလက အဲဒီလို မဟုတ္ဘူး၊ ၾကားဝင္ႏိုင္တဲ့ ဆရာႀကီးလို ၾသဇာရိွတဲ့ပုဂၢိဳလ္ မရွိဘူး၊ အခု ၾကားဝင္တယ္ဆိုတာက ရာဇာလီလို ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေနတယ္။ သူက ႏိုင္ငံျခားသား၊ ေနာက္ သူ႔ကိုယ္က်ဳိးကလည္း တေလွႀကီး ရွိတယ္။
သူ႔ကို ဘယ္ဘက္ကမွ တကယ္ယံုၾကည္တာ မဟုတ္ဘူး။ သူဟာ ဒီေန႔ဆိုရင္ ပဋိပကၡရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဖက္မွာ ရွိေနသူေတြ ဘယ္သူကမွ သူနဲ႔ တိုက္ေဖာ္တိုက္ဖက္ မဟုတ္ဘူး။ ဆရာႀကီးဟာ ေတာထဲကလူေတြနဲ႔ေရာ ဦးႏုတို႔နဲ႔ေရာ တိုက္ေဖာ္တိုက္ဖက္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္၊ ရာဇာလီဟာ ဘယ္သူနဲ႔မွ သံေယာဇဥ္ မရွိဘူး။ သူ႔ကိုယ္သူကလြဲၿပီး ဘာသံေယာဇဥ္မွ မရွိတဲ့သူျဖစ္တယ္။
တကယ္လို႔သာ ဆရာႀကီးရွိတုန္းမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥကို ဖိဖိစီးစီး ဆက္လိုက္မတ္တပ္ လုပ္မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ က်ေနာ္ ထင္တယ္၊ ဗမာျပည္ရဲ႕သမိုင္းဟာ ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္ပါတယ္။ ၁၉၆၃ ခု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲဟာ ဦးႏုလက္ထက္မွာသာဆိုရင္ ေျပလည္ႏုိင္ပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အဲတုန္းက ပဋိပကၡျဖစ္ေနတဲ့သူေတြ အထူးသျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္ေတြေပါ့ေလ၊ ျပန္ၾကည့္ပါ။ ဦးႏုဆိုတာက သူ႔ကို ဆရာႀကီးက ေခြးမသား လို႔ မေခၚတာကိုပဲ ဟာ … ဆရာႀကီးက ငါ့အေပၚ စိတ္ဆိုးေနသလားလို႔ စဥ္းစားခဲ့သူမ်ဳိးပါ၊ ေနာက္ၿပီး ဆရာႀကီးက တပိုးတည့္တည့္ထမ္းခဲ့ၾကတဲ့ သံုးထပ္တန္း ဆိုတဲ့ အထဲက သခင္သန္းထြန္း ဆိုတာကေတာ့ ေျပာစရာေတာင္ မလိုပါဘူး။
၁၉၆၃ ခုႏွစ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔က ဆရာႀကီးအတြက္ ေဒါင္းနဲ႔ ပ်ားရည္ ယူလာတဲ့ နမိတ္ပံုကိုပဲ ၾကည့္ပါ။ ေဒါင္း ဆိုတာက ဗမာႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး၊ အမ်ဳိးသားေရး လကၡဏာပါ။ ဒါ အထူးရွင္းျပေနစရာ မလိုပါဘူး။
ပ်ားရည္ကေကာ ပ်ားရည္ဆိုတာက ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သီခ်င္းထဲက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသည္ ပ်ားရည္ကဲ့သို႔ ရွိတယ္၊ တမာပင္ သရက္ပင္ ဘာပင္ပဲစြဲစြဲ ခ်ဳိၿမိန္တဲ့ အရသာ မစြန္သည္သာပင္ ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ကို ေဆာင္ပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ အျမဲတမ္း ခ်ဳိျမေနတယ္ဆို တဲ့လကၡဏာပါ။ အဲဒီ လကၡဏာနဲ႔ သခင္သန္းထြန္းက ဆရာႀကီးဆီ လက္ေဆာင္ပို႔လိုက္တာပါ။
အဲလို လူႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ၾကားမွာ ဆရာႀကီးဝင္ရင္ အေျခအေနေတြဟာ ေျပာလို႔ဆိုလို႔ရႏိုင္တဲ့ဟာပါ။
ဒါေပမယ့္ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အာဏာရေနတာက ဆရာႀကီးကုိ အာခံထြက္ထားတဲ့ ေဂါ့သမိန္ ဗစိန္တို႔ရဲ႕ ေနာက္လိုက္ ဗိုလ္ေနဝင္း ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဒီေန႔အခါမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔ေတြရထားတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ ဆရာႀကီး သက္စြန္႔ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့၊ ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမ်ဳိး မဟုတ္ေသးေၾကာင္းဘဲ က်ေနာ္ေတာ့ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဆရာႀကီးရဲ႕ မၿပီးေသးတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္၊ ဆရာႀကီးရဲ႕ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြအတြက္ ဆက္ၿပီး အမ်ားႀကီး လုပ္ရဦးမွာရွိပါေသးတယ္။
အဲ့ဒီ ၆၄ ခုႏွစ္တုန္းက ဆရာႀကီးရဲ႕စ်ာပနကို က်ေနာ္ တက္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္အေနနဲ႔ ဆရာႀကီးကို အသက္ရွည္လ်က္ေရာ၊ အသက္မဲ့ ခႏၶာကိုယ္အျဖစ္နဲ႔ေရာ က်ေနာ္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ကန္ေတာ့ဖူးပါတယ္။ အခု သူ႔ေမြးေန႔မွာ က်ေနာ္ အခုလို ဂါဝရျပဳရတာကို အင္မတန္မွ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ၾကည္ႏူးမိပါတယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာ က်ေနာ္လို႔ပဲ ဆရာႀကီးရဲ႕ ေက်းဇူးကိုသိ၊ ဆရာႀကီးကို ၾကည္ညိဳေလးစားသူေတြကို အထူးသတိရမိပါတယ္။ ဒီေန႔အခါမွာ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာက ဆရာႀကီးကို ၾကည္ညိဳေလးစားေၾကာင္း ေဖာ္ျပရတာကိုပဲ မင္းျပစ္မင္းဒဏ္သင့္ေတာ့မလိုလိုျဖစ္ေနတာ က်ေနာ္ အားလံုး သိပါတယ္။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆရာႀကီးရဲ႕ေမြးေန႔ ဒါမဟုတ္ ဆရာႀကီး ကြယ္လြန္တဲ့ေန႔ေတြမွာ ဆရာႀကီးကို က်ေနာ္တို႔ ဂုဏ္ျပဳၾကရင္း တခ်ိန္တည္းမွာ ဆရာႀကီး ေမွ်ာ္မွန္းတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ႏိုင္ငံႀကီးတည္ေဆာက္ႏိုင္ေရးအတြက္ က်ေနာ္တို႔ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ ခ်ီတက္ၾကရမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက ၁၉၅၅ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔တုန္းက ကဗ်ာဆရာအသင္းခ်ဳပ္ရဲ႕ သင္းလံုးကြၽတ္အစည္းအေဝးမွာ ဆရာႀကီး ေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြကိုပဲ ကိုးကားျပဳခဲ့ပါေတာ့မယ္။
“တို႔ဗမာျပည္ဟာ အမွန္အားျဖင့္ မေကာင္းတဲ့ေခတ္ပဲ၊ တို႔တေတြ ကမၻာပ်က္ခါနီးမွာ လူလာျဖစ္ရသလိုပဲ”
၂၀၀၄ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂၃ ရက္ေန႔ ဒီမိုကရက္တစ္ျမန္မာ့အသံမွ ထုတ္လႊင့္ခ်က္ကို ျပန္လည္ ေဖာ္ျပပါတယ္။
*ေရးသူ-ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း*
"ေတာထဲက လူေတြကို ျပန္ခိုင္း၊ ေနာက္ကေန ထိုးစစ္ေတြ လုိက္ဆင္၊ ၿမိဳ႕ေပၚမွာက်ေတာ့ အကုန္လံုး လိုက္ဖမ္း၊ ေတာထဲကို ေမာင္းပို႔၊ အဲဒီလိုနဲ႔ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း အဖမ္းခံသူ ခံရ၊ ေျပးသူေျပးရ ျဖစ္ကုန္ပါတယ္ ..."
သူရဲ႕သက္တမ္းနဲ႔အမွ် က်င္လည္ရတဲ့ ခရီးၾကမ္းႀကီးတေလ်ာက္မွာ သူနဲ႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အေျမာက္အမ်ားမွာ သူလို႔ အေတြးအေခၚ မေျပာင္းလဲႏိုင္တဲ့အတြက္ ျပတ္က်န္ခဲ့တာေတြ၊ ခြဲထြက္သြားတာေတြ၊ အမ်ားႀကီး ၾကံဳခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာႀကီးကေတာ့ သမိုင္းက ျပ႒ာန္းလာတဲ့့ အေရးေတာ္ပံုသစ္ေတြ၊ တိုက္ပြဲသစ္ေတြအတြက္ အယူအဆသစ္ေတြကို လက္ခံၿပီး လူငယ္ေတြ၊ အင္အားအသစ္ေတြနဲ႔ လက္တြဲပါတယ္။
ဆရာႀကီးက အသစ္ကို ဘယ္ေလာက္အထိ လက္ခံႏိုင္စြမ္းရွိသလဲဆိုလိုရွိရင္ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးတိုက္ပြဲမွာ သူအရင္တုန္းက တြဲခဲ့တဲ့ ဒိုင္အာခီ ေစ့စပ္တြဲခဲ့တဲ့ လူႀကီးေတြနဲ႔ခြဲၿပီးေတာ့ အမ်ဳိးသားေက်ာင္း ေထာင္ခဲ့တာရယ္၊ အမ်ဳိးသားေက်ာင္းမွာ ဝင္ၿပီးလုပ္ခဲ့တာ၊ လူငယ္ေတြနဲ႔ တြဲခဲ့တာ၊ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးမွာလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔လို ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ တြဲခဲ့တာ၊ ေနာက္ဆံုး လြတ္လပ္ေရး ဒီဘက္ေခတ္မွာကိုပဲ အဲဒီေခတ္က တိုးတက္တဲ့လူငယ္ေတြျဖစ္တဲ့ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ တို႔၊ ဒဂုန္တာရာတို႔လို လူငယ္ေတြနဲ႔ တြဲတာ၊ ေနာက္ၿပီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာတို႔၊ ဝတ္လံုထြန္းတင္တို႔လို ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔တြဲတာ ဒါ ဆရာႀကီးရဲ႕ အသစ္အင္အားစုကို လက္ခံႏိုင္စြမ္းရွွိမႈ၊ အမွားအမွန္ ခြဲႏိုင္စြမ္းရွိမႈကိုျပသတဲ့ သာဓကေတြျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာႀကီး တသက္လံုး လက္တြဲသြားတဲ့ အင္အားစုေတြအေၾကာင္းေျပာရင္ ခ်န္ထားလို႔မျဖစ္တဲ့ အင္အားစုတခု ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြပါ။ ဗမာျပည္မွာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ပထမဆံုး ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈလို႔ ဆိုရမယ့္ ၁၉၂ဝ ခုႏွစ္ က ယူနီဗာစီတီ သပိတ္ႀကီးကစလို႔ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ ဖဆပလ အစိုးရလက္ထက္၊ ၾကားျဖတ္ စစ္အစိုးရလက္ထက္အထိ သူဟာ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ လက္ျမဲဲျမဲတြဲခဲ့ပါတယ္။
သူဟာ ဦးဘေဖတို႔လို ဒိုင္ယာခီသမားေတြနဲ႔ လက္တြဲျဖဳတ္ၿပီး ေက်ာင္းသားေတြဘက္က ျပတ္ျပတ္ရပ္၊ ကေလာင္ထမ္းၿပီး တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့တယ္။ ေမ်ာက္ဋိကာ၊ ဘိြဳင္းေကာက္ဋိကာတို႔ဟာ အဲဒီတုန္းက ဆရာႀကီးရဲ႕ရပ္တည္ခ်က္ကို ထင္ဟပ္ေနပါတယ္။
ေက်ာင္းသားေတြက ‘ထီမထင္ေက်ာင္းေတာ္သားေတြရဲ႕ အမည္အစဥ္ ေခါင္းေပၚဖ်ားမွာလ မင္းတို႔ဆရာကို စာရင္းတို႔ကာသာ ထားလိုက္ေပေတာ့’ ဆိုၿပီး ကတိျပဳထားတဲ့ ဆရာႀကီးကို သူတို႔ရဲ႕ ဦးထိပ္မွာ အျမဲထားၿပီး ဆိုးတုိင္ပင္ ေကာင္းတိုင္ပင္ တိုင္ပင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္သမဂၢ အေဆာက္အဦမွာ အခါအားေလ်ာ္စြာပဲ ဆရာႀကီးကို ဖိတ္ၿပီး တရားနာၾကတယ္။ အေရးႀကီးတဲ့ အခန္းအနားေတြမွာ ဆရာႀကီးကို ဖိတ္ၾကားခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတာက ဆရာႀကီး ကြယ္လြန္တဲ့ အခ်ိန္မွာက်ေတာ့ အဲဒီ သူ႔တပည့္အရင္းေတြ ဂါဝရ လာမျပဳႏိုင္ၾကေတာ့ပါဘူး။
ဆရာႀကီးရဲ႕စ်ာပနကို ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ က်င္းပတာ အမွန္ပါပဲ။ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုး အပါအဝင္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေဟာင္းႀကီးေတြ၊ စာေပေလာက ကလူေတြ အေျမာက္အမ်ားလည္း တက္ေရာက္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားသမဂၢေတြ တက္လို႔ မရေတာ့ဘူး။
ဆရာႀကီးရဲ႕ စ်ာပနမွာေပးပို႔လာတဲ့ ပန္းေခြေတြဟာ ရာဂဏန္းေလာက္ ရွိပါလိမ့္မယ္၊ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအထဲမွာ ေက်ာင္းသား သမဂၢေတြရဲ႕ ပန္းေခြေတြ မေတြ႔ရေတာ့ပါဘူး။ ဆရာႀကီးရဲ႕ စ်ာပနက်င္းပတဲ့ မ႑ပ္ႀကီးမွာ ပန္းေခြေတြ၊ အလံေတြရွိေပမယ့္ အဲဒီ ပန္းေခြေတြ၊ အလံေတြ အေရအတြက္ထက္ ေထာက္လွမ္းေရး အေရအတြက္က ပိုမ်ားေနတယ္လို႔ ထင္ရပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ေနဝင္းဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးတယ္ဆိုတဲ့ မ်က္လွည့္ပြဲကို တန္သင့္ၿပီလို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ဖ်က္သိမ္းလုိုက္ပါၿပီ။ ဖ်က္သိမ္းၿပီးတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ေတာထဲက လူေတြကို ျပန္ခိုင္း၊ ေနာက္ကေန ထိုးစစ္ေတြ လုိက္ဆင္၊ ၿမိဳ႕ေပၚမွာက်ေတာ့ အကုန္လံုး လိုက္ဖမ္း၊ ေတာထဲကို ေမာင္းပို႔၊ အဲဒီလိုနဲ႔ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း အဖမ္းခံသူ ခံရ၊ ေျပးသူေျပးရ ျဖစ္ကုန္ပါတယ္။
ဦးႏုတို႔တေတြကလည္း ေထာင္ထဲမွာပါ၊ အဲဒီလို ဗမာျပည္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြပ်က္တာနဲ႔ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း ကြယ္လြန္တာဟာ ဘာမွမကြာဘူး။ ဒီျဖစ္ရပ္ ၂ ခု တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ လာၿပီးဆံုေနတာ အင္မတန္မွ အံ့ၾသစရာေကာင္းပါတယ္။
ဆရာ မေသခင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရတာ ျမင္သြားခ်င္တယ္ဆိုတာ ဆရာႀကီး ပါးစပ္က တဖြဖြေျပာတဲ့စကားပါ၊ ဒါေပမယ့္ သူ မကြယ္လြန္မီ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မတည္ေဆာက္လိုက္ႏိုင္တာဟာ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံအတြက္ ၾကမၼာငင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဆရာႀကီးကုိ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားက ၾကည္ညိဳ၊ ဖဆပလ ကလည္း ေလးစား၊ ဒါေၾကာင့္ သူဟာ ႏွစ္ဖက္အၾကားမွာ တကယ္ဝင္ႏိုင္သူ ျဖစ္ပါတယ္၊ အာဏာရေနတဲ့ အစိုးရထဲမွာေရာ၊ ေတာထဲက လူေတြထဲမွာေရာ အားလံုးက သူ႔ တပည့္ေတြ၊ သူ႔ တိုက္ေဖာ္တိုက္ဖက္ေတြ ျဖစ္ေနတယ္။
သူ ေျပာရင္ မျငင္းဝံ့တဲ့သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက အေျခအေနနဲ႔ အခုအေျခအေနက အမ်ားႀကီး ကြာပါတယ္။ အခုကာလက အဲဒီလို မဟုတ္ဘူး၊ ၾကားဝင္ႏိုင္တဲ့ ဆရာႀကီးလို ၾသဇာရိွတဲ့ပုဂၢိဳလ္ မရွိဘူး၊ အခု ၾကားဝင္တယ္ဆိုတာက ရာဇာလီလို ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေနတယ္။ သူက ႏိုင္ငံျခားသား၊ ေနာက္ သူ႔ကိုယ္က်ဳိးကလည္း တေလွႀကီး ရွိတယ္။
သူ႔ကို ဘယ္ဘက္ကမွ တကယ္ယံုၾကည္တာ မဟုတ္ဘူး။ သူဟာ ဒီေန႔ဆိုရင္ ပဋိပကၡရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဖက္မွာ ရွိေနသူေတြ ဘယ္သူကမွ သူနဲ႔ တိုက္ေဖာ္တိုက္ဖက္ မဟုတ္ဘူး။ ဆရာႀကီးဟာ ေတာထဲကလူေတြနဲ႔ေရာ ဦးႏုတို႔နဲ႔ေရာ တိုက္ေဖာ္တိုက္ဖက္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္၊ ရာဇာလီဟာ ဘယ္သူနဲ႔မွ သံေယာဇဥ္ မရွိဘူး။ သူ႔ကိုယ္သူကလြဲၿပီး ဘာသံေယာဇဥ္မွ မရွိတဲ့သူျဖစ္တယ္။
တကယ္လို႔သာ ဆရာႀကီးရွိတုန္းမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥကို ဖိဖိစီးစီး ဆက္လိုက္မတ္တပ္ လုပ္မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ က်ေနာ္ ထင္တယ္၊ ဗမာျပည္ရဲ႕သမိုင္းဟာ ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္ပါတယ္။ ၁၉၆၃ ခု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲဟာ ဦးႏုလက္ထက္မွာသာဆိုရင္ ေျပလည္ႏုိင္ပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အဲတုန္းက ပဋိပကၡျဖစ္ေနတဲ့သူေတြ အထူးသျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္ေတြေပါ့ေလ၊ ျပန္ၾကည့္ပါ။ ဦးႏုဆိုတာက သူ႔ကို ဆရာႀကီးက ေခြးမသား လို႔ မေခၚတာကိုပဲ ဟာ … ဆရာႀကီးက ငါ့အေပၚ စိတ္ဆိုးေနသလားလို႔ စဥ္းစားခဲ့သူမ်ဳိးပါ၊ ေနာက္ၿပီး ဆရာႀကီးက တပိုးတည့္တည့္ထမ္းခဲ့ၾကတဲ့ သံုးထပ္တန္း ဆိုတဲ့ အထဲက သခင္သန္းထြန္း ဆိုတာကေတာ့ ေျပာစရာေတာင္ မလိုပါဘူး။
၁၉၆၃ ခုႏွစ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔က ဆရာႀကီးအတြက္ ေဒါင္းနဲ႔ ပ်ားရည္ ယူလာတဲ့ နမိတ္ပံုကိုပဲ ၾကည့္ပါ။ ေဒါင္း ဆိုတာက ဗမာႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး၊ အမ်ဳိးသားေရး လကၡဏာပါ။ ဒါ အထူးရွင္းျပေနစရာ မလိုပါဘူး။
ပ်ားရည္ကေကာ ပ်ားရည္ဆိုတာက ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သီခ်င္းထဲက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသည္ ပ်ားရည္ကဲ့သို႔ ရွိတယ္၊ တမာပင္ သရက္ပင္ ဘာပင္ပဲစြဲစြဲ ခ်ဳိၿမိန္တဲ့ အရသာ မစြန္သည္သာပင္ ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ကို ေဆာင္ပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ အျမဲတမ္း ခ်ဳိျမေနတယ္ဆို တဲ့လကၡဏာပါ။ အဲဒီ လကၡဏာနဲ႔ သခင္သန္းထြန္းက ဆရာႀကီးဆီ လက္ေဆာင္ပို႔လိုက္တာပါ။
အဲလို လူႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ၾကားမွာ ဆရာႀကီးဝင္ရင္ အေျခအေနေတြဟာ ေျပာလို႔ဆိုလို႔ရႏိုင္တဲ့ဟာပါ။
ဒါေပမယ့္ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အာဏာရေနတာက ဆရာႀကီးကုိ အာခံထြက္ထားတဲ့ ေဂါ့သမိန္ ဗစိန္တို႔ရဲ႕ ေနာက္လိုက္ ဗိုလ္ေနဝင္း ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဒီေန႔အခါမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔ေတြရထားတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ ဆရာႀကီး သက္စြန္႔ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့၊ ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမ်ဳိး မဟုတ္ေသးေၾကာင္းဘဲ က်ေနာ္ေတာ့ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဆရာႀကီးရဲ႕ မၿပီးေသးတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္၊ ဆရာႀကီးရဲ႕ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြအတြက္ ဆက္ၿပီး အမ်ားႀကီး လုပ္ရဦးမွာရွိပါေသးတယ္။
အဲ့ဒီ ၆၄ ခုႏွစ္တုန္းက ဆရာႀကီးရဲ႕စ်ာပနကို က်ေနာ္ တက္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္အေနနဲ႔ ဆရာႀကီးကို အသက္ရွည္လ်က္ေရာ၊ အသက္မဲ့ ခႏၶာကိုယ္အျဖစ္နဲ႔ေရာ က်ေနာ္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ကန္ေတာ့ဖူးပါတယ္။ အခု သူ႔ေမြးေန႔မွာ က်ေနာ္ အခုလို ဂါဝရျပဳရတာကို အင္မတန္မွ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ၾကည္ႏူးမိပါတယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာ က်ေနာ္လို႔ပဲ ဆရာႀကီးရဲ႕ ေက်းဇူးကိုသိ၊ ဆရာႀကီးကို ၾကည္ညိဳေလးစားသူေတြကို အထူးသတိရမိပါတယ္။ ဒီေန႔အခါမွာ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာက ဆရာႀကီးကို ၾကည္ညိဳေလးစားေၾကာင္း ေဖာ္ျပရတာကိုပဲ မင္းျပစ္မင္းဒဏ္သင့္ေတာ့မလိုလိုျဖစ္ေနတာ က်ေနာ္ အားလံုး သိပါတယ္။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆရာႀကီးရဲ႕ေမြးေန႔ ဒါမဟုတ္ ဆရာႀကီး ကြယ္လြန္တဲ့ေန႔ေတြမွာ ဆရာႀကီးကို က်ေနာ္တို႔ ဂုဏ္ျပဳၾကရင္း တခ်ိန္တည္းမွာ ဆရာႀကီး ေမွ်ာ္မွန္းတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ႏိုင္ငံႀကီးတည္ေဆာက္ႏိုင္ေရးအတြက္ က်ေနာ္တို႔ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ ခ်ီတက္ၾကရမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက ၁၉၅၅ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔တုန္းက ကဗ်ာဆရာအသင္းခ်ဳပ္ရဲ႕ သင္းလံုးကြၽတ္အစည္းအေဝးမွာ ဆရာႀကီး ေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြကိုပဲ ကိုးကားျပဳခဲ့ပါေတာ့မယ္။
“တို႔ဗမာျပည္ဟာ အမွန္အားျဖင့္ မေကာင္းတဲ့ေခတ္ပဲ၊ တို႔တေတြ ကမၻာပ်က္ခါနီးမွာ လူလာျဖစ္ရသလိုပဲ”
၂၀၀၄ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂၃ ရက္ေန႔ ဒီမိုကရက္တစ္ျမန္မာ့အသံမွ ထုတ္လႊင့္ခ်က္ကို ျပန္လည္ ေဖာ္ျပပါတယ္။
Miss Tourism Myanmar - 2011
1:00 AM
Miss Tourism Myanmar - 2011
| Posted by Anonymous
၁၉ ရက္ မတ္လ ၂၀၁၁ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ စထရင္း ဟိုတယ္မွာ က်င္းပခဲ့ေသာ Miss Tourism Myanmar - 2011 video အား MyanmarCelebrity.com က တင္ျပထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ေလးျဖဴဆိုတဲ့ ရာဇဝင္မ်ားရဲ႕ သတို႔သမီး
Wednesday, March 23, 2011
9:47 PM
Lay Phyu
| Posted by Anonymous
မ႑ာပ္ မထိုးရ၊ လူ မစုရ၊ စားၿမိန္ထုတ္ မထည့္လိုက္ရ၊ ေရအိုး မခြဲလိုက္ရ မနက္ေစာေစာခ်တဲ့ အသုဘ
Monday, March 21, 2011
8:51 AM
Ko Phone Maw
| Posted by Anonymous
မ႑ာပ္ မထိုးရ၊ လူ မစုရ၊ စားၿမိန္ထုတ္ မထည့္လိုက္ရ၊ ေရအိုး မခြဲလိုက္ရ
မနက္ေစာေစာခ်တဲ့ အသုဘ
မတ္ ၁၄၊ ၂၀၁၁
ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္၊ မတ္လ အေရးအခင္းတြင္ က်ဆံုးသြားခဲ႔ေသာ ကိုဖုန္းေမာ္၊ ပဥၥမႏွစ္ (ဓာတု) ၏ အမႀကီး မမာမာဝင္း၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ကိုခင္ေမာင္ထြန္း (B.Sc. Hist) ၊ မဝင္းဝင္းျမင္႔ (B.Sc. Phy)၊ ကိုမင္းထြဋ္ III Yr Zoo တို႔ႏွင့္ စက္မႈအားမာန္ စာေစာင္အဖြဲ႔တို႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြး ေမးျမန္းခဲ့သည္မ်ားကို က်န္ရစ္သူမ်ား၏ ခံစားခ်က္မ်ားအတိုင္း ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။
ဦးစြာ ကိုဖုန္းေမာ္၏ မိသားစု အတြင္းေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ ေမးျမန္းၾကည့္ရာ မိဘမ်ားမွာ ဦးဩဘာႏွင့္ အေဒၚအမာ ျဖစ္၍ ကြယ္လြန္သြားၾကၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း။ ေမာင္ႏွမ ငါးဦးအနက္ စတုတၳေျမာက္ သားျဖစ္ေၾကာင္း၊ မမာမာဝင္း က ေျပာပါသည္။ အကိုႀကီး ကိုေက်ာ္ဝင္းႏွင္႔ အမႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ မမာမာဝင္းႏွင့္ မမာမာအိတို႔က မဂၤလာေဈးတြင္ ဆိုင္ဖြင့္ၿပီး ကိုဖုန္းေမာ္ႏွင့္ ညီမငယ္ မနီနီေအာင္ (ဒုႏွစ္၊ ဓာတု-လိႈင္) တို႔ကို မိဘသဖြယ္ ပညာေရးကို တာဝန္ယူ အုပ္ထိန္းေနရေၾကာင္း ေျပာပါသည္။
ကိုဖုန္းေမာ္ ကြယ္လြန္ခဲ့ေသာ အျဖစ္အပ်က္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေမးျမန္းရာ ကိုဖုန္းေမာ္ ေသဆံုးသည္ကို ၁၃.၃.၈၈ က ခ်က္ခ်င္း မသိရေၾကာင္း၊ ၁၄.၃.၈၈ ရက္ ေန႔လည္ ၁ နာရီတြင္ ေဈးထဲမွ ေရဒီယိုက တဆင့္ၾကားရေၾကာင္း၊ ကိုဖုန္းေမာ္၏ ညီမငယ္ မနီနီေအာင္ကလည္း ၎ ေက်ာင္းတက္ေနေသာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ လိႈင္နယ္ေျမမွ သိလာရေၾကာင္း အမလတ္ (မမာမာအိ) က ေဈးမွၾကားၾကားခ်င္း ေဆး႐ံုႀကီး အေရးေပၚ႒ာနသို႔လိုက္၍ စံုစမ္း၍ရာ ဆရာဝန္ႀကီးမ်ားက ခြ်န္ထက္ေသာ စူးႏွင့္ထိုးမိ၍ ေသဆံုးေၾကာင္း ေျပာသည္။ အမလတ္က ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္က ဆံုးသလဲဟုေမးရာ ေက်ာင္း၌ပင္ ေသဆံုးခဲ့ဟန္တူေၾကာင္း ေျဖသည္။ ေက်ာင္းမွာ တခါတည္း ေသရေလာက္ေအာင္ ထိုးတဲ့စူးက ဘယ္လိုစူးလဲ ဟုေမးေသာအခါမွ ေသနတ္ဒဏ္ရာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေျဖသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ထို႔ေနာက္ အမလတ္ကို မႈခင္းရဲတပ္ဖြဲ႔က ရန္ကုန္တိုင္း ရဲတပ္ဖြဲ႔မွဴး႐ံုး (၄၇ လမ္း ) သို႔ ေခၚယူ၍ ကိုဖုန္းေမာ္ အေၾကာင္းကို အေသးစိတ္ စစ္ေဆးေမးျမန္းေၾကာင္း ေျပာပါသည္။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေသာအခါ အရပ္က အိမ္တြင္ မ႑ာပ္ ထိုးေပးထားၾကေၾကာင္း သို႔ေသာ္ ရပ္ကြက္ေကာင္စီက ေခၚေတြ႔ၿပီး မ႑ာပ္ကို ဖ်က္ခိုင္းေၾကာင္း၊ လူ မစုရ၊ အသုဘအိမ္ႏွင့္တူေအာင္ မေနရဟု ေျပာေၾကာင္း၊ ထိုေန႔မွစ၍ ၃ ရက္တိတ္ ရပ္ကြက္ကို မီးဖ်က္ထားေၾကာင္း ေျပာပါသည္။
အနီးပတ္ဝန္းက်င္မွလူမ်ားကိုလည္း ေထာက္လွမ္းေရးက ကိုဖုန္းေမာ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ စံုစမ္းေသာအခါ “လူေအးေလးပါ” ေျဖသူမ်ားကို “ဒါေလာက္ ဆိုးသြမ္းေနတဲ့ လူငယ္တဦးကို ခင္ဗ်ားတို႔က ဘယ္လို အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ လူေကာင္းလို႔ ေျပာၾကတာလဲ” ဟု ေဟာက္ေၾကာင္း အမႀကီးက ေျပာျပပါသည္။
သတင္းစာတြင္လည္း နာေရးေၾကာ္ျငာထည့္ခြင့္မရခဲ႔ေၾကာင္း ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား ေျခခ်င္းလိမ္ေနၾကေၾကာင္း၊ လမ္းႏွင့္ အိမ္ကိုလည္း ေစာင့္ၾကည့္ကာ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ေနခဲ့ေၾကာင္း ဆက္ ေျပာသြားပါသည္။ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားက ကိုဖုန္းေမာ္ ေသနတ္ဒဏ္ရာျဖင့္ ကြယ္လြန္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း လာေျပာပါသည္။
ဆက္လက္၍ မမာမာဝင္းက “၉ နာရီေလာက္မွာ လမ္းထဲက လူေတြက လမ္းထိပ္အဝင္အထြက္ လူမ်ားကို ဓာတ္ပံု႐ိုက္ေနေၾကာင္းကို လာေျပာတယ္ ..။ အမတို႔ အေနနဲ႔ အာဏာနဲ႔ ဖိႏွိပ္မႈေတြကို အလြန္ရြံ႕မုန္းတယ္” .. ဟု ေျပာပါသည္။
သတင္းစာတြင္ နာေရးေၾကာ္ျငာ ထည့္ခြင့္မရ၍ ကိုဖုန္းေမာ္ ကြယ္လြန္ေၾကာင္းကို ညီမငယ္ ျဖစ္သူက သင္ပုန္းတခုတြင္ေရးၿပီး အိမ္ေရွ႕တြင္ ေထာင္ထားခဲ့ေၾကာင္း၊ ရပ္ကြက္ေကာင္စီက ဖ်က္ခိုင္းေသာအခါ နာေရးေၾကာ္ျငာ မထည့္ရမခ်င္း ဖ်က္မေပးႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာမွသာ သတင္းစာ ထည့္ခြင့္ရေအာင္ လုပ္ေပးမည္ဆိုၿပီး ဖုန္းဆက္ေပးေၾကာင္း သိရသည္။
ၿမိဳ႕နယ္႐ံုးမွ အတြင္းေရးမွဴးက ဖုန္းေမာ္ သၿဂႋဳဟ္ရန္ကိစၥကို သက္ဆိုင္ရာက သၿဂႋဳဟ္ေပးရမည္လား မိသားစုက သၿဂႋဳဟ္မလားဟု ေမးရာ “အမတို႔ မိသားစုက ေက်ာင္းသား အသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ သၿဂႋဳဟ္ခ်င္တယ္လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္” ဟု ေျပာျပပါသည္။
“ေန႔လည္ ၁၁ နာရီမွာ အေလာင္းကို ၾကည့္ခြင့္ေပးမည္ဆိုၿပီး ၄၇ လမ္း ႐ံုးကို ေခၚသြားေၾကာင္း၊ အေလာင္းကို ၁၇ ရက္ေန႔ ေပးမယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ေနာက္ေတာ႔လည္း မရပါဘူး၊ အမတို႔က ေဈးသည္ျဖစ္တဲ့အေလ်ာက္ ေဈးသည္ေတာင္မွ ကတိတည္ေသးတာ၊ အစိုးရဆိုရင္ ေဈးသည္ထက္ ကတိတည္မယ္ ထင္ထားတာ၊ အစိုးရဟာ ေဈးသည္ေလာက္ေတာင္ ကတိမတည္ဘူး၊ ကုန္သည္ထက္ ဖ်င္းတယ္” ဟု မမာမာဝင္းက သူ႔ရဲ႕ အျမင္ကို ႐ိုးသားစြာ ေျပာပါသည္။
၄၇ လမ္း႐ံုးတြင္ ေတာ္ေတာ္ၾကာ ေစာင္႔ေနၿပီးမွ ေဆး႐ံုႀကီးကို ေခၚသြားေၾကာင္း အေရးေပၚ႒ာနတြင္ မိနစ္ ၃၀ ေလာက္ေစာင္႔ရၿပီးမွ အေလာင္းကို အမလတ္ တေယာက္သာ ၾကည့္ခြင့္ရေၾကာင္း၊ အေလာင္းမွာ ဂ်ပန္ေဆး႐ံုတြင္ ထားဟန္တူေၾကာင္း၊ အေရးေပၚ အခန္းလြတ္ထဲတြင္ ႐ုတ္တရက္ လာထားဟန္တူေၾကာင္း အေလာင္းပံုစံမွာ ေခါင္းတြင္ ေသြးမ်ားႏွင့္ ဖူးေယာင္ေနဟန္ ဖန္တီးထားၿပီး မ်က္ႏွာကိုသာ ေဖာ္ထားကာ က်န္အပိုင္းမ်ားကို ျမင္ခြင့္မရခဲ့ေၾကာင္း ရင္နင့္ဖြယ္ ေျပာျပပါသည္။
၁၆ ရက္ေန႔တြင္ သတင္းစာ၌ နာေရးေၾကာ္ျငာပါလာေသာ္လည္း “႐ုတ္တရက္” ဟူေသာ စကားလံုးကို ျဖဳတ္ခ်ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာပါသည္။
ည ၇ နာရီေလာက္တြင္ ရဲအုပ္အဆင္႔ရွိသူ လူႏွစ္ေယာက္ ေရာက္လာၿပီး ဘာလိုအပ္သလဲ ဟုေမးရာ အမတို႔အေနနဲ႔ “ဘာမွ မလိုပါဘူး ၁၇ ရက္ေန႔ အေလာင္းရရင္ ေတာ္ပါၿပီ” ဟု ေျပာလိုက္ေၾကာင္း သိရသည္။
၁၇ ရက္ေန႔ နံနက္ ၅ နာရီတြင္ အိမ္၌ ေျမခ်သပိတ္သြတ္ရန္ မုန္႔၊ လၻက္ရည္ စီစဥ္ထားသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မိမိကိုယ္ကို အတြင္းေရးမွဴးဟု ေျပာ၍ လူတေယာက္ေရာက္လာၿပီး ေမာင္ႏွမ ၄ ေယာက္ကို လူႀကီးက စကားေျပာခ်င္လို႔ ၄ ေယာက္လံုး လိုက္ခဲ႔ပါဟု ေျပာေၾကာင္း၊ လူႀကီးဆိုတာ ဝန္ႀကီးကို ဆိုလိုေၾကာင္း ထိုလူက ေျပာသည္။
အမႀကီးက ဖုန္းေမာ္ကိုျပၿပီး သၿဂႋဳဟ္မွာလားဟု ေမးရာ မဟုတ္ပါဘူး လူႀကီးက စကားေျပာခ်င္လို႔ ေခၚတာပါဟုေျပာရာ ဘုန္းႀကီးမ်ား မေရာက္ေသး၍ ညီမငယ္ကို ေနခဲ့ရန္မွာစဥ္ ေလးေယာက္စလံုး လိုက္ခဲ့ရန္ အတင္းေခၚရာ ညီမငယ္က ေနခဲ့ေၾကာင္း ေျပာပါသည္။
၆း၃၀ ေလာက္တြင္ ၄၇ လမ္း႐ံုးသို႔ ေခၚသြားရာ အတန္ငယ္ က်ယ္ဝန္းေသာ အခန္းတြင္ မိနစ္ ၃၀ ေလာက္ ထိုင္ခိုင္းထား၍ “လူႀကီး ဘယ္မွာလဲ” ဟုေမးတိုင္း မေျဖဘဲ မုန္႔၊ လၻက္ရည္ႏွင့္သာ ဧည့္ခံေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ မေသာက္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာျပပါသည္။
အတန္ၾကာမွ ဂ်ပန္ေဆး႐ံု (အေထြေထြ ေရာဂါကုေဆး႐ံု) သို႔သြားရန္ ဟိုင္းလပ္စ္ကား တစီးေပၚ တက္ခိုင္းၿပီး ေဆး႐ံုႀကီးသို႔ ေခၚလာခဲ့သည္။ ေဆး႐ံုႀကီးတြင္ ၉၂၉ ႏွစ္စီး၊ အသုဘယာဥ္၊ ဘုန္းႀကီး ငါးပါးကားႏွင့္ ႒ာနဆိုင္ရာ ကားတခ်ဳိ႕ ေတြ႔ရေတာ့မွ အစိုးရ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ အသုဘခ်ရန္ စီစဥ္ထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ရိပ္မိ၍ ဆင္းမည္ျပဳရာ ရဲအုပ္ အမ်ဳိးသမီး ၃ ဦး ပိတ္တားၿပီး လံုးဝ ဆင္းခြင့္မရခဲ့ေၾကာင္း။
“အမတို႔မွာ ငိုယံုကလြဲလို႔ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ပါဘူးကြယ္” ဟု ရင္နင္႔ဖြယ္ ႐ိႈက္သံတဝက္ျဖင့္ ေျပာျပပါသည္။
ဂ်ပန္ေဆး႐ံုေရာက္ၿပီးေနာက္ ဆင္းခိုင္းသည္။ မဆင္းလိုေၾကာင္းေျပာရာ လာေခၚစဥ္က ေလသံမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ မဆင္းရင္ အတင္းဆြဲခ် ဟုေျပာရာ အမႀကီးက “ကဲ ဆင္းေပးလိုက္ေတာ့၊ သူတို႔မွာ လက္နက္နဲ႔ အာဏာရွိတယ္” ဟုေျပာရာ အကိုႀကီး တေယာက္တည္း ဂ်ပန္ေဆး႐ံု အေနာက္ဘက္ ေရခဲတိုက္ထဲသို႔ ဝင္လိုက္သြားသည္။ အျဖစ္အပ်က္အားလံုးကို ဗီဒီယို ႐ိုက္ေနေၾကာင္း၊ အနားတြင္ ျပည္ထဲေရး ဒုဝန္ႀကီး ဦးခင္ေမာင္ဝင္းလည္း ရွိေနေၾကာင္း ေျပာပါသည္။ အကိုႀကီးကို ေရခဲတိုက္ထဲသို႔ ေခၚေဆာင္သြားသည္။ အခန္းထဲတြင္ အရပ္ပုပု အသက္ႀကီးႀကီး ဆရာဝန္ႀကီး ရွိေနေၾကာင္း၊ အေလာင္းကို မႏၱေလး ရွပ္အျဖဴ လက္ရွည္ႏွင့္ ပုဆိုးကို က်ပ္ေနေအာင္ စည္းထားေၾကာင္း ေျပာပါသည္။
အေလာင္းကို ၾကည့္႐ႈခြင့္ေတာင္းၿပီး ၾကယ္သီးျဖဳတ္၊ ပုဆိုးလွန္ၾကည္႔ရာ ေမးေအာက္မွ ရင္ဘတ္တေလ်ာက္ ခ်ဳပ္ထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။
ညာဘက္နံပါး၌ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ ခ်ဳပ္႐ိုးတေၾကာင္းရွိ၊ ေသနတ္ဒဏ္ရာရွိေသာ ရင္ဘတ္ေနရာ၌မူ အသားမ်ားကို လိပ္ယူခ်ဳပ္ထားၿပီး၊ ဆီးစပ္တြင္ ဒဏ္ရာေတြ႔ရၿပီး ညာဖက္ေပါင္ ဒူးဆစ္အထက္ ေသနတ္ဒဏ္ရာကိုလည္း ခ်ဳပ္႐ိုးျဖင့္ လိပ္ခ်ဳပ္ဖံုးကြယ္ထားသည္။
က်ည္ဆံ ႏွစ္ေတာင့္ကို ဆရာဝန္ႀကီးက ျပေၾကာင္း၊ ခဏသာ ၾကည့္ခြင့္ရ၍ အျပင္သို႔ ဆြဲထုတ္သြားေၾကာင္း ေၾကကြဲဖြယ္ သိရွိရပါသည္။ အျပင္ဘက္၌ ဆိုင္ရာ၏ အစီအစဥ္ျဖင့္ ပင့္ေဆာင္ထားေသာ ဘုန္းႀကီးငါးပါးႏွင္႔ အကိုႀကီးတို႔ကသာ ကြယ္လြန္သူအတြက္ သရဏဂံုကို အက်ဥ္းခ်ဳံး ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရသည္။
ပိုက္ဆံ မထည့္ရေသး၍ ေတာင္းၿပီး ထည့္လိုက္ရေၾကာင္း၊ ေရအိုး မခြဲရ၊ စားၿမိန္ထုတ္ မထည့္လိုက္ရေၾကာင္း၊ ျမန္မာ့႐ိုးရာ ထံုးတမ္းစဥ္လာမ်ားအတိုင္း ေဆာင္ရြက္ခြင့္ မရခဲ့ေၾကာင္း၊ ရင္နင့္ဖြယ္ ၾကားရပါသည္။
ဆိုင္ရာက ထုတ္ေပးေသာ အမိန္႔တမ္းတြင္ ဆူးခၽြန္ႏွစ္ခ်က္ျဖင့္ ကြယ္လြန္ေၾကာင္း ေရးသားထားသည္။
ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္အတူ ၾကံေတာသခ်ႋဳင္း၌ အ႐ိုးအိုးျဖင္႔ စနစ္တက် သၿဂႋဳဟ္လိုေသာ္လည္း ဆိုင္ရာမွ အတင္းအၾကပ္ စီမံမႈျဖင္႔ တာေမြသခ်ႋဳင္း၌ ဖုန္းေမာ္၏ ႐ုပ္ကလာပ္ကို မီးသၿဂႋဳဟ္ ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လိုက္သည္။ အ႐ိုးေကာက္ခြင့္ပင္ မရခဲ့ေပ။
မနက္ ၈း၄၅ နာရီတြင္ မီးသၿဂႋဳဟ္ ၿပီးစီးခဲ့သည္။ သခ်ႋဳင္းတခုလံုး ရွင္းလင္းေနၿပီး အေတာ္ေဝးေဝးမွ ရပ္ကြက္ရွိ ကေလး၊ လူႀကီးမ်ားက တခါမွ် မၾကံဳစဖူး မနက္ခင္း အသုဘကို အံ့ဩထိတ္လန္႔စြာျဖင့္ ၾကည့္ေနၾကသည္ဟု သိရသည္။
အိမ္သို႔ ျပန္အပို႔တြင္လည္း အိမ္တိုင္ရာေရာက္မပို႔ဘဲ လမ္းထိပ္၌ပင္ ႐ိုင္းျပစြာ ဆက္ဆံ၍ ခ်ထားခဲ့သည္။
လွည္းတန္း ၾကံေတာတို႔၌ အသုဘပို႔ရန္ ေက်ာင္းသားေျမာက္မ်ားစြာ ေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့ၾကသည္ကိုသိ၍ ႀကီးက်ယ္စြာ အသုဘခ်ျခင္းကို လႊဲေရွာင္လိုေသာဆႏၵျဖင့္ အစိုးရက လွည့္စားေဆာင္ရြက္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ေျပာသည္။
၁၉ ရက္ေန႔ ရက္လည္ဆြမ္းေကၽြး၌ ေက်ာင္းသား အရပ္သားမ်ား လာေရာက္ႏိုင္ျခင္း မရွိၾကေပ။ ေထာက္လွမ္းေရးက ဓာတ္ပံု႐ိုက္ ဖမ္းဆီးေနသည္ဟု သတင္းလႊင့္ၿပီး သြယ္ဝိုက္ေသာနည္းျဖင္႔ ၿခိမ္းေျခာက္တားဆီးခဲ့သည္။ အစိုးရကလည္း ဖုန္းေမာ္အား ဆိုးသြမ္းလူငယ္၊ ႏိုင္ငံကို ပုန္ကန္သူ ေတာတြင္း အဆက္အသြယ္ရွိသူအျဖစ္ သတင္းလႊင့္ခဲ့သည္။
ျမန္မာ့အသံႏွင့္ သတင္းစာမ်ားကလည္း ရပ္ကြက္ႏွင့္ရန္ျဖစ္၍ ေသဆံုးသည္ဟု သတင္းလႊင့္ခဲ့သည္။ အျဖစ္မွန္ကို ဖံုးကြယ္သည့္အျပင္ ေသဆံုးသူ၏ မိသားစုကိုလည္း ရာဇဝတ္မႈ က်ဴးလြန္သူမ်ားသဖြယ္ ခ်ဳပ္ျခယ္ၿခိမ္းေခ်ာက္ ဖိႏွိပ္၍ လူမဆန္စြာ ဆက္ဆံခဲ့သည္။
ဆက္လက္၍ မမာမာဝင္းကို ကိုဖုန္းေမာ္၏ ညီမႏွင့္ပတ္သက္၍ေမးျမန္းရာ ကိုဖုန္းေမာ္၏ ညီမသည္ အကိုအတြက္ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ၿပီး တရားေဟာ လံႈ႔ေဆာ္သျဖင့္ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ် အသတ္ခံရသည္ဟု လုပ္ၾကံဇာတ္လမ္းဖန္တီးၿပီး ေက်ာင္းသားမ်ား ဆႏၵျပမႈမ်ား မျဖစ္ေပၚေစရန္ သတင္းလႊင့္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းလင္းျပခဲ့သည္။
ကိုဖုန္းေမာ္၏ ဘဝခရီးကို ေမးျမန္းၾကည့္ရာ မမာမာဝင္းႏွင့္အတူ ၾကက္ေျခနီအဖြဲ႔မွ ရဲေဘာ္ရင္းမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ကိုခင္ေမာင္ထြန္းႏွင့္ မဝင္းဝင္းျမင့္ႏွင့္ ကိုမင္းထြဋ္တို႔က ဝိုင္းဝန္းေျဖဆိုခဲ႔သည္မ်ားကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ တင္ျပပါသည္။
ကိုဖုန္းေမာ္သည္ ၅ တန္းမွ ၁၀ တန္းအထိ လသာ ၁ တြင္ ပညာသင္ၾကား၍ ၉ တန္းတြင္ လူငယ္ ေလေၾကာင္းသင္တန္း လသာၿမိဳ႕နယ္ လမ္းစဥ္လူငယ္သင္တန္းလည္း တက္ခဲ့သည္။ ၁၉၈၁ တြင္ ၁၀ တန္းေအာင္၍ RC 2 တြင္တက္ၿပီး ၾကက္ေျခနီအဖြဲ႔တြင္ ဝင္ေရာက္လႈပ္ရွားခဲ႔သည္။ RIT ေရာက္သည့္တိုင္ RC 2 မွ ၾကက္ေျခနီအဖြဲ႔ႏွင့္ လႈပ္ရွားခဲ့သျဖင့္ ဆရာမ်ား၏ အားကိုးမႈ၊ ခ်ီးက်ဴးမႈကို ခံခဲ႔ရသူ ျဖစ္သည္။ အရံပါတီဝင္ တေယာက္ျဖစ္ၿပီး၊ ၾကက္ေျခနီအဖြဲ႔၊ တကၠသိုလ္အရံတပ္ရင္း၊ ဗုဒၶဘာသာအသင္းမ်ား၏ ေအာင္လက္မွတ္မ်ား၊ မွတ္တမ္းမ်ား၊ ဂုဏ္ျပဳလက္မွတ္မ်ား ရရွိထားသည္။ ၈၂ (ေအာက္တိုဘာ) ရန္ကုန္-မႏၱေလး ကားလမ္း လွည္းကူး လုပ္အားေပးစခန္း၊ ၁၉၈၃ (ေအာက္တိုဘာ) စပါး(၁) ေရႊေလာင္းကြ်န္း လုပ္အားေပး (ဝါးခယ္မ) တြင္ ပါဝင္လုပ္အားေပးခဲ႔သည္။ ေနာက္ဆံုး ျပည္ေထာင္စုေန႔၌ပင္ ၾကက္ေျခနီ တပ္ဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ပါဝင္တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ငါးႀကိမ္ေျမာက္ ေသြးလွဴရွင္ျဖစ္ၿပီး၊ ယခုလက္ရွိ ဓာတုအင္ဂ်င္နီယာ ဘာသာရပ္အသင္း အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ ေနသူျဖစ္သည္။
ဆက္လက္၍ မမာမာဝင္းက ကိုဖုန္းေမာ္၏ အနာဂတ္ ရည္ရြယ္ခ်က္ ႀကီးမားပံုကို ေျပာျပပါသည္။
ႏိုင္ငံခ်စ္ျမတ္ႏိုးၿပီး ႏိုင္ငံအက်ဳိး ႏိုင္ငံႀကီးပြားတိုးတက္ေစလိုတဲ့ ဆႏၵရွိတယ္၊ ပါတီ မဝင္ရင္ အခြင့္အေရး မရဘူး၊ ပါတီဝင္မွ ေက်ာင္းၿပီးရင္ အလုပ္တန္းရမယ္၊ ေက်ာင္းၿပီးၿပီးခ်င္း အလုပ္လုပ္မယ္ ေျပာသူျဖစ္ေၾကာင္း၊ အမမ်ားက စီးပြားေရး လုပ္ေစခ်င္တဲ့ၾကားက စစ္ဗိုလ္အင္ဂ်င္နီယာတဦးျဖစ္ရန္ ရည္ရြယ္သူ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ တိုင္းျပည္အက်ဳိး ႏိုင္ငံအက်ဳိးကို တဖက္တလမ္းက သယ္ပိုးေဆာင္ရြက္ေနသူ ေက်ာင္းသားလူငယ္တဦးအား ရက္စက္ယုတ္မာ လူမဆန္စြာ ျပဳမႈကို ဖံုးဖိလိုေသာ ဆႏၵျဖင့္ ရာဇဝတ္မႈ က်ဴးလြန္သူအျဖစ္ လိမ္လည္ ဝါဒျဖန္႔ခဲ့သည္။
မမာမာဝင္း၏ ဆႏၵကိုေမးရာ ကိုဖုန္းေမာ္ ေသဆံုးရျခင္းအတြက္ ယူက်ဳံးမရ ျဖစ္ရသည္၊ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲရသည္။
မည္သို႔မွ် ႏိႈင္းယွဥ္မရ၊ အစားထိုး မရေအာင္ ႏွေျမာရသည္၊ အစိုးရ မျပဳတ္မခ်င္း လူလာ မျဖစ္ပါေစနဲ႔၊ လူျဖစ္ရက်ဳိးနပ္မွာ မဟုတ္ဘူးဟူ၍လည္းေကာင္း၊ အသင္းအဖြဲ႔မ်ားဟာလည္း အမိန္႔ျပန္စာ ထုတ္ေပးေစခ်င္တယ္ ဟူ၍လည္းေကာင္း ေျပာပါသည္။
အစိုးရ မျပဳတ္မခ်င္း လူလာ မျဖစ္ပါေစနဲ႔ ...
ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢမွ ထုတ္ေဝသည့္
စက္မႈအားမာန္ စာေစာင္၊ အမွတ္စဥ္ (၄)၊ ၁၇.၉.၈၈ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
Al Jazeera English: Live Stream - Watch Now - Al Jazeera English
Sunday, March 20, 2011
8:35 AM
| Posted by Anonymous
Subscribe to:
Posts (Atom)
-
ဘေလာ့ဂါ ဒီမိုေ၀ယံ ေပးပို႔လာတဲ့ ‘ေတဇ’ နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဓာတ္ပံုသတင္းေခါင္း စီး အမွားျပင္ဆင္ခ်က္ ဆရာ … ေအာက္က စာေလး ဖတ္ၾကည့္ပါ။ ကၽြန္မအထ...
-
ငမိုက္သား ထံုေပေပ ဝီကီလိစ္က ေပါက္ၾကားလာတဲ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္စာတေစာင္မွာ စင္ကာပူ ဝါရင့္ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ လီကြမ္ယူက ဗိုလ္သန္းေရႊ အပါအဝင္...
-
ဒီႏိုင္ငံမွာ၊ အထူးသျဖင္႔ မႏၱေလးမွာ ကလပ္ပါတီပြဲေတြ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ က်င္းပခြင္႔မရလို႔ စိတ္ေတာ္ညိဳ အလိုမက်ျဖစ္ေနၾကတဲ႔ ညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ား...
-
(ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ကိုဖုန္းေမာ္) သူငယ္ခ်င္း ဖိုးခြါး နဲ႕ မတ္လ ၁၃ရက္ ျမန္မာႏိုင္ငံလူ႕အခြင့္ေရးေန႕အေၾကာင္း စကားလက္ဆုံေျပာျဖစ္ၾကပ...
-
သံအမတ္ေတြက အေနာက္ အလယ္မွာက ေမ်ာက္... ယေန႔ မနက္ ၈း၁၀ မွာ ရန္ကင္းၿမိဳ႕နယ္၊ သစၥာလမ္းမေပၚရွိ ယခင္ သတၳဳတြင္း၀န္ႀကီးဌာန၀န္ႀကီးရုံးႏွင့္ ...
-
စီးပြားေရး ပိတ္ဆို ့ထား တဲ့ ဥေရာပ သမဂၢ အဖြဲ ့၀င္ ႏိုင္ငံ တစ္ခု ျဖစ္တဲ့ အီတလီ ႏိုင္ငံမွာ ဦးေတဇ သမီး အငယ္ ဆံုး နာမည္ ေတြ အဆင့္ဆင့္...
-
စစ္အစိုးရနဲ႔ လက္တဲြ လုပ္ကိုင္ဖို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၀န္မေလး 2010-11-20 ျမန္မာ ျပည္သူလူထု အတြက္ အေထာက္အကူ ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ႏုိင္ငံေရး စနစ္သစ္ကိ...
-
►
2012
(31)
- ► 08/05 - 08/12 (7)
- ► 03/04 - 03/11 (1)
- ► 01/22 - 01/29 (9)
- ► 01/08 - 01/15 (10)
- ► 01/01 - 01/08 (4)
-
▼
2011
(335)
- ► 12/25 - 01/01 (1)
- ► 12/11 - 12/18 (2)
- ► 11/13 - 11/20 (13)
- ► 09/25 - 10/02 (6)
- ► 09/18 - 09/25 (28)
- ► 09/11 - 09/18 (15)
- ► 09/04 - 09/11 (5)
- ► 08/14 - 08/21 (5)
- ► 08/07 - 08/14 (8)
- ► 07/31 - 08/07 (6)
- ► 07/24 - 07/31 (1)
- ► 07/17 - 07/24 (2)
- ► 07/03 - 07/10 (1)
- ► 06/12 - 06/19 (3)
- ► 06/05 - 06/12 (23)
- ► 05/29 - 06/05 (17)
- ► 05/22 - 05/29 (12)
- ► 05/15 - 05/22 (1)
- ► 05/08 - 05/15 (3)
- ► 04/17 - 04/24 (17)
- ► 04/10 - 04/17 (2)
- ► 04/03 - 04/10 (9)
- ► 03/27 - 04/03 (2)
-
▼
03/20 - 03/27
(12)
- တာေလျမိဳ႕ ငလွ်င္လႈပ္ျပီး အေျခေနမ်ား
- အိဂ်စ္ေတာ္လွန္ေရးသမား လုပ္နည္းကိုင္နည္း
- ဒီမိုး၊ ဒီေလ၊ ဒီဌာနနဲ႔ ...
- ပင္လယ္တြင္း၌ ေရလုပ္သား ၃ ေထာင္ေက်ာ္ ေပ်ာက္ဆံုးေန
- -ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ဂုဏ္ျပဳအစီအစဥ္- *ေရး...
- Miss Tourism Myanmar - 2011
- ေလးျဖဴဆိုတဲ့ ရာဇဝင္မ်ားရဲ႕ သတို႔သမီး
- မ႑ာပ္ မထိုးရ၊ လူ မစုရ၊ စားၿမိန္ထုတ္ မထည့္လိုက္ရ၊ ေ...
- Al Jazeera English: Live Stream - Watch Now - Al J...
- UN imposes no-fly zone on Libya
- The US and Its Allies Start Air Strikes Inside Libya
- Remarks by President Barack Obama on Libya Deliver...
- ► 03/13 - 03/20 (30)
- ► 03/06 - 03/13 (41)
- ► 02/27 - 03/06 (4)
- ► 02/20 - 02/27 (10)
- ► 02/13 - 02/20 (11)
- ► 02/06 - 02/13 (9)
- ► 01/30 - 02/06 (17)
- ► 01/23 - 01/30 (4)
- ► 01/02 - 01/09 (15)
-
►
2010
(381)
- ► 12/26 - 01/02 (5)
- ► 12/19 - 12/26 (16)
- ► 12/12 - 12/19 (16)
- ► 12/05 - 12/12 (13)
- ► 11/28 - 12/05 (18)
- ► 11/21 - 11/28 (31)
- ► 11/14 - 11/21 (35)
- ► 11/07 - 11/14 (38)
- ► 10/31 - 11/07 (7)
- ► 10/24 - 10/31 (13)
- ► 10/17 - 10/24 (25)
- ► 10/10 - 10/17 (19)
- ► 10/03 - 10/10 (38)
- ► 09/26 - 10/03 (11)
- ► 09/19 - 09/26 (7)
- ► 08/29 - 09/05 (6)
- ► 08/22 - 08/29 (1)
- ► 08/15 - 08/22 (1)
- ► 08/08 - 08/15 (4)
- ► 08/01 - 08/08 (1)
- ► 07/18 - 07/25 (12)
- ► 07/11 - 07/18 (14)
- ► 06/27 - 07/04 (1)
- ► 06/20 - 06/27 (10)
- ► 06/13 - 06/20 (18)
- ► 06/06 - 06/13 (5)
- ► 05/30 - 06/06 (5)
- ► 05/23 - 05/30 (6)
- ► 05/16 - 05/23 (3)
- ► 04/18 - 04/25 (2)
- “အလင္းႏွင့္ေရးတဲ့ပန္းခ်ီ ” ဓာတ္ပံုျပပြဲ (1)
- ၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ဘာ့ေၾကာင့္မဝင္ခဲ႔သလဲ (1)
- 1988 Democracy Revolution of Burma (1)
- 2011 ThanGyatt (1)
- 74-75-76-2011 (1)
- 7Day+News+10-25 (1)
- Aung San Suu Kyi message to India (1)
- Bi+Weekly++4-25 (1)
- Burmese Helping Burmese (1)
- Burmese Jade (1)
- Daw Aung San Suu Kyi /Iraland (1)
- Daw Aung San Suu Kyi and Aljazeera (1)
- Daw Aung San Suu Kyi and MSNBC (1)
- Daw Aung San Suu Kyi and WI High School Students interview (1)
- Daw Aung San Suu Kyi Canadian Citizen Prize (1)
- Daw Aung San Suu Kyi CNN interview (1)
- Daw Aung San Suu Kyi Released in the CNN news (1)
- Daw Aung San Suu Kyi writing to Japan မုိင္အိနိခ်ိ (1)
- Daw Suu and Oregon (1)
- Daw Suu Khun Htun Oo (1)
- Dear Mr. President of Myanmar (1)
- Depayin Documantary 2/2011 by DVB (1)
- Depayin Documantary 2011 by DVB (1)
- Desmond Tutu (1)
- DVB Scandal (1)
- earthquake photo (1)
- Egypt by Garmani (1)
- ILO Daw Aung San Suu Kyi (1)
- india (1)
- India Karen (1)
- Issue-52) (1)
- KIA-Government Meeting on Peace (1)
- Ko Phone Maw (1)
- Ko Thiha Yarzar Interview (1)
- Kyaw Thu and Senator John McCain (1)
- Lay Phyu (1)
- letter from Burma - daw aung san suu kyi (1)
- Lin Yone Mg Mg (1)
- M (1)
- Min Ko Naing (1)
- Min Zay Ya mom's Yat Lal Swan Thut (1)
- Miss Tourism Myanmar - 2011 (1)
- Mr. Derek Mitchellႏွင့္ နာေရးကူညီမွဳအသင္း(ရန္ကုန္) (1)
- night club wikileaks (1)
- NLD pay respect to Senior (1)
- NLD Policy Statement Towards Tourism (1)
- NLD statement 8th March 2011 (1)
- nuclear and missile technology/ North Korean ship (1)
- Nuclear Sai Thein Win (1)
- Poem (Daw Aung San Suu Kyi) (1)
- Political Prisoners in Burma adoped by Pyi Thu Lu Htu (1)
- Portland (1)
- pp invite inland (1)
- Save the date (06/18/2011) - Celebrate Daw Suu's 66th Birthday in NYC (1)
- SYCB Monthly Bulletin for May 2011 (Vol-5 (1)
- Tank produce in Burma (1)
- Thakhin Kodaw Hmaing by Pho Than Chaung (1)
- Than Shwe Joke (1)
- The Purple Plain 1954 - Burma Movie 01 (1)
- The Purple Plain 1954Burma Movie02 (1)
- The Purple Plain 1954Burma Movie03 (1)
- The Purple Plain 1954Burma Movie04 (1)
- The Purple Plain 1954Burma Movie05 (1)
- The Purple Plain 1954Burma Movie06 (1)
- The Purple Plain 1954Burma Movie07 (1)
- The Purple Plain 1954Burma Movie08 (1)
- The Purple Plain 1954Burma Movie09 (1)
- The Purple Plain 1954Burma Movie10 (1)
- The Purple Plain 1954Burma Movie11 (1)
- The+Voice+7-26 (1)
- The+Voice+7-40 (1)
- U Tun Lwin (1)
- U Win TIn John McCain (1)
- Weekly+Eleven+6 51 (1)
- WV: Daw Suu's 66th Birthday invitation letter (1)
- ကဗ်ာ (2)
- ခုိင္ထူး ေတးျမဳံငွက္ ေမာင္သစ္မင္းရဲ႕ ကဗ်ာ (1)
- စာေရးဆရာႀကီး ပါရဂူ ကြယ္လြန္ (1)
- ဆရာ ေမာင္ဝံသ (1)
- တင္မုိး (1)
- တိုင္းရင္းသားကိုယ္စားျပဳအျမင္ (စိုင္းေစာေအာင္) (1)
- ထင္ျမင္ခ်က္ (1)
- ဒီခ်ဳပ္(၂၁)ႏွစ္ျပည္႔ ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရတဲ့ေန႔ အခမ္းအနား (1)
- ပန္းခ်ီအႏုပညာ (1)
- ဘုရင္ရူးရူးေနတဲ့ သန္းေရႊ (1)
- မစၥတာကင္တာနာ အစုိးရသစ္ထံ ဗီဇာေတာင္း (1)
- မေ၀ႏွင္းပြင့္သုန္ (1)
- ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ဆု (1)
- ျပည္ေတာ္ျပန္လိုသူတို႔ စဥ္းစားၾကဖို႔ သံရံုးက ဖိအားေပးထိုးခိုင္းတဲ့ စာ (1)
- ျဗိတိန္နိုင္ငံသံအမတ္ႀကီး Andrew Heyn (1)
- လွဳံ႕ေဆာ္စာ (1)
- သတင္း (8)
- သီခ်င္း (1)
- အင္တာဗ်ဴး (1)
- အစိုးရသစ္နဲ႔ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ (1)
- အတက္ေန႕ ျခံအမွတ္ ၅၄ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းက ေငြဖလားမပါပဲ ေရကစားတဲ႕ အေမ (1)
- အန္အယ္လ္ဒီရံုးခ်ဳ႔ပ္ေရွ႕က သၾကၤန္အၾကတ္ေန႕ (1)
- အေထြေထြ (1)
- ေဆာင္းပါး (1)
- ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ (1)
- ေမာင္သစ္မင္း (1)
- ေမာင္သာႏိုး - မဟာကဗ်ာ (1)
- ေျမေအာင္းေပြး (ဂါမဏိ) (1)
- ေရးသူ ဦးႏု (တာေတစေနသား) (1)
- ႏုိင္ငံေရးသမားနဲ႔ ရဲဘက္ (1)
မ်က္ေစ့ကိုဖြင့္ နားကိုစြင့္စို႔လူငယ္တို႔
လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မွာၾကားေသာ အခ်က္ (၆) ခ်က္
မွတ္ပုံတင္ထပ္မံလုပ္ဖုိ႔မလုိ။ ယခင္မွတ္ပုံတင္ထားသည့္ ဥပေဒအရသာ ေဆာင္ရြက္သင့္သည္။
၁။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကုိ လုံး၀လက္မခံႏုိင္၊ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ေရႊဂုံတုိင္ေၾကညာခ်က္ကုိ ကုိင္စြဲထားရမည္။
၂။ တရားမွ်တမႈမရွိ၊ တဖက္သတ္ေရးဆြဲထားသည့္ ဥပေဒအရ မွတ္ပုံတင္ျခင္းကုိ လုံး၀လက္မခံႏုိင္ပါ။ ဥပေဒပါ စည္းကမ္းခ်က္မ်ားမွာ ဒီမုိကေရစီနည္းမက်။
၃။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ က်မ၏ ကုိယ္ပုိင္ပစၥည္းမဟုတ္၊ မည္သူတဦးတေယာက္၏ ကုိယ္ပုိင္ပစၥည္းလည္းမဟုတ္။
၄။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အတြင္း လူေမြးသည့္အလုပ္၊ လူေမြးသည္ဟု ယူဆႏုိင္သည့္အလုပ္မ်ား လုံး၀မႀကိဳက္ လက္မခံ။
၅။ ျပည္သူလူထုကုိ ေျပာၾကားလုိတာက မိမိတတ္ႏုိင္သေလာက္ ဒီမုိကေရစီရရွိေရး ႀကိဳးပမ္းမႈကုိ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္သြားမည္။
၆။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဖ်က္သိမ္းခံရလွ်င္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ပ်က္စီးသည္ဟု မယူဆ၊ ပ်က္စီးျခင္းမဟုတ္။
(၂၉-၃-၂၀၁၀ ရက္ ဦးဉာဏ္၀င္း ေျပာၾကားသည့္ အင္တာဗ်ဴးမွ…)
၁။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကုိ လုံး၀လက္မခံႏုိင္၊ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ေရႊဂုံတုိင္ေၾကညာခ်က္ကုိ ကုိင္စြဲထားရမည္။
၂။ တရားမွ်တမႈမရွိ၊ တဖက္သတ္ေရးဆြဲထားသည့္ ဥပေဒအရ မွတ္ပုံတင္ျခင္းကုိ လုံး၀လက္မခံႏုိင္ပါ။ ဥပေဒပါ စည္းကမ္းခ်က္မ်ားမွာ ဒီမုိကေရစီနည္းမက်။
၃။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ က်မ၏ ကုိယ္ပုိင္ပစၥည္းမဟုတ္၊ မည္သူတဦးတေယာက္၏ ကုိယ္ပုိင္ပစၥည္းလည္းမဟုတ္။
၄။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အတြင္း လူေမြးသည့္အလုပ္၊ လူေမြးသည္ဟု ယူဆႏုိင္သည့္အလုပ္မ်ား လုံး၀မႀကိဳက္ လက္မခံ။
၅။ ျပည္သူလူထုကုိ ေျပာၾကားလုိတာက မိမိတတ္ႏုိင္သေလာက္ ဒီမုိကေရစီရရွိေရး ႀကိဳးပမ္းမႈကုိ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္သြားမည္။
၆။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဖ်က္သိမ္းခံရလွ်င္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ပ်က္စီးသည္ဟု မယူဆ၊ ပ်က္စီးျခင္းမဟုတ္။
(၂၉-၃-၂၀၁၀ ရက္ ဦးဉာဏ္၀င္း ေျပာၾကားသည့္ အင္တာဗ်ဴးမွ…)