လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ပဲခူးျမိဳ႕ခရီးစဥ္ ျပည္သူလူထုမွ ေသာင္းေသာင္းျဖျဖၾကိဳဆို (ဓာတ္ပံု)

Saturday, August 13, 2011 10:46 PM | Posted by Anonymous

လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ပဲခူးျမိဳ႕ခရီးစဥ္ ျပည္သူလူထုမွ ေသာင္းေသာင္းျဖျဖၾကိဳဆို (ဓာတ္ပံု)

ပဲခူးျမိဳ႕က်က္သေရေဆာင္ ေရႊေမာေဓာ ေစတီေတာ္ ျမတ္ၾကီးအား ဖူးေမွ်ာ္စဥ္..
ေအာင္ဆန္းဂ်ာမြန္း စာဖတ္ခန္းဖြင့္ပြဲမွာ ေမေမစုကို ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့ ပိုစတာမ်ားနဲ႔ ၾကိဳဆိုၾကပါတယ္..
ဓာတ္ပံုမ်ား ေအာက္မွာ ဆက္လက္ၾကည္႔ရွဳပါရန္...
ဓာတ္ပံု AP
Read more »
0 comments

ဒဂုန္တာရာ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပန္ၾကားလႊာ (၂)

9:20 PM | Posted by Anonymous

ဒဂုန္တာရာ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပန္ၾကားလႊာ (၂)

ၾသဂုတ္ ၁၃၊ ၂၀၁၁


၂၀၁၁ ေႏြရာသီတြင္သို႔ ေရာက္လာသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ႐ွိ ျပည္တြင္းစစ္မီးသည္ အ႐ွိန္တိုး၍ ျပန္လည္ေတာက္ေလာင္ခဲ့ေပသည္။ ကရင္ျပည္နယ္၊ ႐ွမ္းျပည္နယ္၊ ကခ်င္ျပည္နယ္တို႔တြင္ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲမ်ား ပိုမိုမ်ားျပား ပိုမိုျပင္းထန္လာခဲ့သည္။ အသက္မ်ားစြာ အသက္မ်ားစြာ ေသဆံုးရေၾကာင္းလည္း သိရသည္။


ဤျပည္တြင္းစစ္မီးသည္ ပို၍ျပင္းထန္၊ ပို၍က်ယ္ျပန္႔၊ ပို၍အသက္ေသေၾက၊ ပို၍ အုိး - အိမ္ - ပစၥည္း - ဥစၥာပ်က္စီးေစမည့္ အႏၲရာယ္ကို ေပးေတာ့မည္ဟု အမွန္တကယ္ စိုးရိမ္လာၾကရသည္။

ေသဆံုးၾကရသူမ်ားမွာ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ အိုး - အိမ္ - ပစၥည္း - ဥစၥာပ်က္စီး ဆံုး႐ံႈးရသည္မွာလည္း ဤႏိုင္ငံႏွင့္ ဤႏိုင္ငံသားမ်ား၏ အိုး - အိမ္ - ပစၥည္း - ဥစၥာ မ်ားသာ ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္တြင္းစစ္မီးတြင္ ေသေၾကရသမွ် အသက္၊ ဆံုး႐ံႈးရသမွ် အိုး - အိမ္ - ပစၥည္း - ဥစၥာတို႔သည္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေသြးအသားမ်ားသာျဖစ္သည္။

ထိုဆံုး႐ံႈးမႈမ်ားကို ဆက္၍မခံၾကရေစရန္ အခ်င္းခ်င္းတိုက္ခိုက္မႈမ်ားကို အျမန္ဆံုး ရပ္စဲၾကဖို႔ မလုပ္မျဖစ္ လိုအပ္ေနၿပီ။

ထို႔ေၾကာင့္ သက္ဆိုင္ရာအားလံုးတို႔သည္ -

၁။ ခ်က္ခ်င္း အပစ္အခတ္ရပ္စဲၾကရန္

၂။ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြး၍ ခိုင္ျမဲေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို တည္ေဆာက္ၾကပါရန္

အေလးအနက္ ပန္ၾကားေမတၱာရပ္ခံပါသည္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဖြဲ႔စည္းေဆာင္႐ြက္မႈမ်ားကို ႏိုးႏိုးၾကားၾကား က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔၊ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္ လုပ္ကိုင္ၾကပါရန္ ျပည္သူအေပါင္းတို႔အားလည္း ေလးစားစြာ ပန္ၾကားလိုက္ပါသည္။

(က်ည္ဆန္ျခံဳ၍ မလံု . . . ေမတၱာျခံဳမွ လံုလိမ့္မည္။)

ဒဂုန္တာရာ
၇. ၈. ၂၀၁၁၊ ေအာင္ပန္းၿမိဳ႕၊ ႐ွမ္းရ႒
Read more »
0 comments

အညတရအက်ဥ္းသားရဟန္းေတာ္မ်ား (၂) - ဦးပညာသီရိ

9:19 PM | Posted by Anonymous
အညတရအက်ဥ္းသားရဟန္းေတာ္မ်ား (၂) - ဦးပညာသီရိ
အရွင္ပညာနႏၵ
ဇူလုိင္ ၃၁၊ ၂၀၁၁



ခုအခ်ိန္မွာ မင္းဟာ ငါတုိ႔လက္ခုပ္ထဲကေရျဖစ္ေနၿပီ။ ငါတုိ႔လုပ္ခ်င္သလုိလုပ္လုိ႔ရတယ္ အျဖစ္မွန္ကုိမေျပာဘူးဆုိရင္ ရာထူးျပဳတ္ခ်င္ ျပဳတ္ပေစ။ ဒဏ္ရာမေပၚဘဲနဲ႔ သတ္တဲ့နည္းေတြ ငါတုိ႔မွာအမ်ားႀကီးရွိတယ္လုိ႔ေျပာၿပီး စစ္ေၾကာေရးစခန္းမွာ ၿခိမ္းေျခာက္ခံရတဲ့ ဦးပညာသီရီဟာ ခ်င္းျပည္နယ္ လင္တန္ ရဲဘက္အလုပ္ၾကမ္းစခန္းကေန သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္လာတဲ့ ရဟန္း ေတာ္တပါးျဖစ္ပါတယ္။ စက္တင္ဘာအေရးအခင္းကာလက သံဃတပ္ေပါင္းစုအဖြဲ႕ႀကီး ကုိဦးေဆာင္တည္ေထာင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့တဲ့ ေခါင္း ေဆာင္ ဆရာေတာ္လည္းၿဖစ္ပါတယ္

ေရႊ၀ါေရာင္အေရးအခင္းမျဖစ္ခင္ကမႏၱေလး ျပည္ႀကီးတံခြန္ၿမဳိ႕နယ္ ရန္ကုန္ေက်ာင္းတုိက္မွာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့ကေလးေတြကုိ အခမဲ့ အဂၤလိပ္စာသင္တန္းဖြင့္ၿပီးပညာသင္ၾကားေပးေနတာပါ။

ေရႊ၀ါေရာင္အေရးအခင္းမွာပါ၀င္ခဲ့ပုံနဲ ့သူအဖမ္းခဲ့ရပုံကုိ အခုလုိေျပာျပပါတယ္။


ေရြႊ၀ါေရာင္အေရးအခင္းျဖစ္ေတာ့ တပည့္ေတာ္သံဃတပ္ေပါင္းစု ေခါင္းေဆာင္ဆရာေတာ္ေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ဦးၾသဘာသ၊ ဦးဂမၻီရ၊ ဦးဣ ႆရိယ (King Zezo) ဦးေခမိႏၵ၊ ဦးေတဇ၊ ၿပီးေတာ့ ဒကာႀကီးဦးလင္းတုိ႔နဲ႔အတူ နီးနီးကပ္ကပ္အလုပ္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္ လွန္ေရးအၿပီးမွာ သံဃာ့တပ္ေပါင္းစုက ကိုယ္ေတာ္ေတြကိုစစ္အစိုးရက လုိက္ဖမ္းတဲ့အခ်ိန္မွာ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္ေတြဟာေနရာ ေဒသ အသီးသီးမွာ ေရွာင္တိမ္းေနရတယ္။ အဲဒီလိုေရွာင္တိမ္းခ်ိန္မွာ တပည့္ေတာ္ေနတဲ့ေက်ာင္းကို စရဖ (စစ္ဘက္လံုျခံဳေရးတပ္)၊ ၾကံ့ခိုင္ေရး၊ ရဲတို႔က ၃ ႀကိမ္ေလာက္ လာေရာက္စီးႏွင္းရွာေဖြခဲ့တယ္။ လာရွာတဲ့အခ်ိန္မွာ တပည့္ေတာ္အျပင္ကိုေရာက္ေနတယ္။ ဒီသတင္းေတြၾကား ေတာ့ တပည့္ေတာ္ မံုရြာၿမိဳ႕ကို ေရွာင္တိမ္းခဲ့ပါတယ္။

ေအာက္တိုဘာက (၁၈) ရက္ေန႔၊ ည (၇) နာရီေလာက္ ရွိမယ္ ထင္ပါတယ္။ မံုရြာၿမိဳ႕က soft link internet café မွာ သံဃတပ္ေပါင္းစု ဆရာေတာ္ေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္လုပ္ေနတုန္း လုံထိန္းေတြနဲ႔ စစ္သားသုံးဆယ္၀န္းက်င္ေလာက္က အင္တာနက္ဆုိင္ကုိ၀ုိင္းထားၿပီး ေမးစရာရွိလုိ ့ရဲစခန္းခဏ လုိက္ခဲ့ပါေျပာၿပီး အဖမ္းခံရတာပါဘဲဘုရားလုိ ့ေျပာျပပါတယ္။

စစ္ေၾကာေရးမွာ ဘာေတြေမးလဲဘုရား။ ၾကဳံေတြ႕ခဲ့ရတာေလးေတြလည္းေျပာပါအုံးဆုိေတာ့ ... သက္ျပင္းရွည္ႀကီးတခ်က္ခ်လုိက္ၿပီး

ေမးခြန္းေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးဘဲဘုရား။ သံဃတပ္ေပါင္းစုကဆရာေတာ္ေတြ ဘယ္မွာရွိသလဲ။ ဦးဂမၻီရတုိ႔၊ ဦးၾသဘာသတို႔ ဘယ္မွာ ေနသလဲ။ ေရႊဝါေရာင္မွာပါဝင္ခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္ေတြထဲကဘယ္ဘုန္းႀကီးေတြသိသလဲေမးတယ္။ ေနာက္ၿပီး ၈၈ ေက်ာင္းသားအုပ္စုကို သိလား။ သူတို႔နဲ႔ အဆက္အသြယ္ရလား။ NLD ပါတီက ဘယ္သူေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရွိလဲ။ ဘယ္သူေတြ သိလဲေမးတယ္။ ဘယ္သူ ေတြနဲ႔မွ မသိပါဘူး။ အဆက္အသြယ္လည္း မရွိပါဘူးဆိုၿပီးေျဖလိုက္တယ္။ ငါတို႔က အခ်က္အလက္ေတြရၿပီးသား။ မင္းဗကသလား။ ဗကပလားဆိုၿပီးေတာ့ ေမးၿပီး အတင္း၀န္ခံခုိင္းတယ္။ သူတုိ႔နဲ႔ေတြ႕မွ တပည့္ေတာ္လည္း ကြန္ျမဴနစ္ျဖစ္ေတာ့တာပဲ ဘုရားလုိ႔ ရယ္ရယ္ေမာ ေမာနဲ ့ေျပာျပပါတယ္။

စစ္ေၾကာေရးမွာ အဆိုးဆံုးကေတာ့ စရဖအရာရွိ ကိုကိုေအာင္ရယ္၊ ဦးစန္းဝင္းရယ္က တပည့္ေတာ္ရင္ဘတ္ကို စစ္ဖိနပ္နဲ႔ ေဆာင့္ကန္တယ္။ မ်က္ႏွာကို စစ္ဖိနပ္နဲ႔ေပါက္တယ္။ ေနာက္ျပန္ လက္ထိပ္ခတ္ထားတယ္။ ေမးခြန္းတခုေမးတိုင္း နားရင္းပါးရင္း ႐ုိက္တယ္။ လက္သီးနဲ႔ ထိုး တယ္။ ေမ့ေျမႇာသြားမတတ္ေအာင္ ခံစားရတယ္။ ေနာက္ကေနကန္လုိက္တာ ေရွ႕စားပြဲေပၚေမွာက္သြားတာပဲ။ လက္ေတြကို လွမ္ခ်ဳိးတယ္။ က်ဥ္ေၾကာေတြႏွိပ္တယ္။ နံၾကားေတြကိုေထာက္ၿပီးေတာ့ မတာေတြရွိတယ္။ နားရြက္ေတြကိုလည္း ေဆာင့္ဆြဲတယ္။ နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ စစ္ ေဆးတယ္။ ေျခေထာက္ေတြကို တက္က်ိတ္တာက တပည့္ေတာ္ေထာင္က်တဲ့အခ်ိန္ထိ လမ္းကိုေကာင္းေကာင္း မေလွ်ာက္ႏိုင္ဘူး။ ေျခသန္းေတြမွာ ေသြးေျခဥေနတယ္။ လံုးဝမခံႏိုင္ေတာ့တဲ့အတြက္ ေသခ်င္ေသပါေစကြာ၊ ခံစားရတဲ့နာက်င္မႈေတြ ေပ်ာက္ေအာင္ဆိုၿပီးေတာ့ ေရွ႕မွာရွိတဲ့စားပြဲကို ေခါင္းနဲ႔ပစ္ေဆာင့္လိုက္တယ္ဘုရားလုိ ့သူရဲ႕စစ္ေၾကာေရး အေတြ႕အၾကဳံေတြ ထိတ္လန္႔ဘြယ္ရာေျပာျပပါတယ္။

အရွင္ဘုရားကုိ ဘာပုဒ္မေတြတပ္ၿပီး ေထာင္ခ်လုိက္တာလည္းဘုရား။

ႏိုင္ငံေတာ္အၾကည္ညိဳပ်က္ေစမႈ၊ တရားမဝင္ အသင္းအဖြဲ႕ဖြဲ႕စည္းမႈ၊ အစိုးရကိုအၾကည္အညိဳပ်က္ေစတဲ့ေရးသားမႈ၊ တရားမဝင္ေငြေၾကး ကိုင္ေဆာင္မႈ – ပုဒ္မေတြ အမ်ားႀကီးတပ္တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ဒီေကာင္ေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမရွိဘူးဆိုတာ ျပခ်င္တာနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားေငြကိုင္ေဆာင္မႈပုဒ္မနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ (၃) ႏွစ္ ခ်လိုက္တယ္။

ႏုိင္ငံျခားေငြဆုိတာကလည္း အမ်ားႀကီးမဟုတ္ပါဘူး။ တပည့္ေတာ္ေက်ာင္းမွာ ပညာဒါနသင္တန္းရိွတယ္ေလ။ ေႏြရာသီမွာ ဗုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ အဂၤလိပ္စာ အခမဲ့သင္တန္းဖြင့္တယ္။ ဖြင့္တဲ့အခါက်ေတာ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ အ၀င္အထြက္ရိွတယ္။ တ႐ုတ္ေငြ (၄) ယြမ္နဲ႔ အေမရိကန္ ၂ ေဒၚလာက တ႐ုတ္ေက်ာင္းဆရာမတေယာက္က လွဴတာ။ ယူ႐ိုေငြ (၁၂၀) က ၾသစေၾတးလ်က ခရစ္ယန္ဘုန္းႀကီးကေနၿပီး ပညာသင္စရိတ္ဆို လွဴသြားတာပါ။

ေအာက္တိုဘာလ (၂၄) ရက္ေန႔မွာ မံုရြာေထာင္ကိုပို႔လိုက္တယ္။ မံုရြာေထာင္ထဲေရာက္ေတာ့ စရဖအရာရွိ ဦးစန္းဝင္းနဲ႔ အက္စ္ဘီ (၂) ေယာက္ရယ္ မံုရြာၿမိဳ႕ေရႊကူေက်ာင္းတိုက္က သံဃနာယကဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိကတို႔လာၿပီးေတာ့မွ သိကၡာခ်ခိုင္းပါတယ္။ မင္းရဲ့ သာ သနာဝင္ကဒ္ျပားကို သိမ္းလိုက္ၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ေထာင္ကေနလြတ္လာလို႔ရွိရင္လည္း ဘုန္းႀကီးဝတ္လို႔မရဘူး။ အခုလိုအခ်ိန္မွာ သိကၡာခ် မယ္ဆိုရင္ ေနာက္ျပန္ဝတ္ခ်င္ရင္ ဝတ္ခြင့္ေပးမယ္လို႔ ဦးေဇာတိကက ေျပာေသးတယ္။ သံဃနာယကဆရာေတာ္က မကူညီတဲ့အျပင္ အာဏာရွင္ေတြအလုိက် သိကၡာခ်ဖို႔လာေျပာေနတာ ရင္နာလုိ႔မဆုံးဘူးဘုရားလုိ ့၀မ္းနည္းစြာေျပာျပပါတယ္။

အရွင္ဘုရား ရဲဘက္အလုပ္ၾကမ္းစခန္းကုိ အပုိ႔ခံရတယ္လုိ႔သိရတယ္။ အလုပ္ၾကမ္းစခန္းမွာ ဘာေတြလုပ္ရလဲေျပာပါဦးဆုိေတာ့ ...

မုံရြာေထာင္မွာ (၇) လေလာက္ေနၿပီးေတာ့ ကေလးေထာင္ကုိပုိ႔လုိက္တယ္ဘုရား အဲဒီကတဆင့္ ခ်င္းျပည္နယ္၊ တီးတိန္ၿမ့ဳိနယ္၊ လင္တန္ ရဲဘက္စခန္းကို တပည့္ေတာ္အပါအ၀င္ အက်ဥ္းသားတရာေလာက္သံေျခက်ဥ္းခတ္ၿပီး ပို႔လိုက္ပါတယ္။ ရဲဘက္စခန္းေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ ကစၿပီး သံေျခက်င္းေတြ ခတ္ထားၿပီး တပည့္ေတာ္တို႔ကို အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ခိုင္းပါတယ္။ လမ္းျပင္ရတယ္။ ေက်ာက္ထုရတယ္။ ထင္းတုံးႀကီး ေတြထမ္းရတယ္။ ခ်င္းျပည္နယ္ဆိုတာ သိတဲ့အတိုင္းပဲ။ ေတာင္တန္းႀကီးေတြ။ ေခ်ာက္ထဲကေန ေတာင္ကုန္းေပၚထိ ထမ္းတင္ရတယ္။ အဲဒီတိုင္ေတြကို ေန႔တုိင္းထမ္းတင္ရတယ္။ နားရက္မရိွဘူး။ ထမ္းတင္ရတဲ့အခါမွာလည္း ေရွ႕ကလူကို ေနာက္ကလူကမွီေအာင္ လိုက္ရ တယ္။ မမွီတဲ့လူေတြကို တပ္ခြဲမွဴး၊ တပ္စုမွဴးေတြက ေနာက္ကေန တအံုးအံုး တဘံုးဘံုးနဲ႔ ႐ိုက္တယ္။ ထင္းတုံးကိုမႏိုင္လို႔ လဲက်သြားတဲ့ သူေတြကို ေျခေတာက္နဲ႔ပိတ္ကန္တယ္။ ရင္ဝကို ေဆာင့္ကန္တယ္။ အဲဒီလုိ ႏွိပ္စက္တာေတြ ခံခဲ့ရတယ္။

စားရတဲ့ အစားအစာကလည္း ပံုစံနဲ႔စားရပါတယ္။ ရဲဘက္စခန္းမွာ နာမည္ႀကီးတဲ့ ဒံေပါက္ထမင္းေပါ့။ ထမင္းေတြထဲမွာ ေက်ာက္ခဲေတြ ပါတယ္၊ စပါးလံုးေတြပါတယ္။ တခါတရံမွာ ႂကြက္ေခ်းေတြကလည္းပါတယ္။ အဲဒီလို နီရဲေနတဲ့ထမင္းေတာင္မွ အဝ မစားရဘူး။ အက်ဥ္း သားေတြက ဒီေလာက္ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ရၿပီး ထမင္းကို ဝေအာင္ မစားရဘူး။ အဲဒီ ရဲဘက္စခန္းကိုေရာက္ၿပီး ႏွစ္ပတ္ သံုးပတ္ ေလာက္ လည္းက်ေရာ လူေတြက မ်က္တြင္းေတြေခ်ာင္က်သြားတယ္။ ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ ျဖစ္သြားတယ္။ တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ ဖ်ားတယ္။ တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ သံေျခ က်င္းရဲ႕ဒဏ္ေၾကာင့္ ေျခေထာက္ေတြမွာ အနာေတြေပါက္လာတယ္။ ေသြးစုနာေတြ ေပါက္လာတယ္။ တပည့္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ေသြး စုနာ ၃-၄ ႀကိမ္ေလာက္ ေပါက္ဖူးပါတယ္။ ေဆးကုဖို႔ေတာ့မေျပာနဲ ့ဖ်ားနာရင္ေသဘဲ။ အဲလို အစားဆင္းရဲတဲ့ဒဏ္၊ အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ရတဲ့ ဒဏ္ေတြေၾကာင့္ ျမစ္ႀကီးနားကကိုယ္ေတာ္တပါးဆို ဒဏ္မခံႏိုင္လို႔ ရဲဘက္စခန္းမွာ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားရွာတယ္လုိ႔ သူၾကဳံေတြ႕ခဲ့ရတာ ေတြကုိေျပာျပရင္း သူ႔မိတ္ေဆြရဟန္းေတာ္ကုိ သတိရသြားဟန္ရွိၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားပုံကုိ သတိျပဳမိလုိက္ပါတယ္။

အရွင္ဘုရား ရဲဘက္စခန္းကထြက္ေျပးလာတယ္။ ရဲဘက္စခန္းကေန သံေျခက်င္းတန္းလန္းနဲ႔ ထြက္ေျပးဖို႔ဆုိတာမလြယ္ဘူးေလ။ အရွင္ဘု ရားကေတာ့ အေတာ္သတၱိေကာင္းတာဘဲ အေတြ႕အၾကဳံေလးေျပာျပပါအုန္းဘုရား။

လင္တန္ရဲဘက္စခန္းကို အက္စ္ဘီ (၂) ေယာက္ ေရာက္လာၿပီး စစ္ေဆးျပန္တယ္။ သံဃတပ္ေပါင္းစုမွာ ဦးေဆာင္တဲ့သူေတြသိလား ဆိုၿပီး မနက္ (၉) နာရီကေန ညေန (၆) နာရီအထိ ဆက္တိုက္ေမးတယ္။ အဲဒီေန႔မွာ ဆြမ္းမစားရဘူး။ မေျဖႏိုင္ရင္ ထိုးတာႀကိတ္တာ လုပ္တယ္။ တပည့္ေတာ္ကို သံဃတပ္ေပါင္းစုမွာပါတယ္ မဟုတ္လား။ သံဃတပ္ေပါင္းစုကဆရာေတာ္ေတြ ဘယ္မွာေရာက္ေနလဲ ဆိုတာေတြ ထပ္ေမးတယ္။ ဒီလူေတြ ပုဒ္မအသစ္တိုးၿပီးေတာ့ ေထာင္ထပ္ခ်မွာကိုသိ္ရတဲ့အတြက္ ဒီည ထြက္မေျပးလို႔မျဖစ္ေတာ့ဘူးလို႔ ေတြးမိလုိ႔ အသက္စြန္႔ၿပီး ထြက္ေျပးခဲ့တယ္။ အလုပ္ၾကမ္းစခန္းကို ပထမတထပ္က ၁ဝ ေပေလာက္ရွိတဲ့ သစ္တုံးႀကီးေတြကို သံဆူးႀကိဳး ေတြပတ္ၿပီး ကာထားတယ္။ အဲဒီသစ္တိုင္ႀကီးေတြကို ဖက္ၿပီးေတာ့ေက်ာ္တက္ခဲ့ရတယ္။ သံဆူးႀကိဳးေတြက လက္ေတြေျခေထာက္ေတြကို စူးလိုက္တာလည္း မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။ ဒါေပမယ့္ ဒီဒဏ္ရာေတြကို ဂ႐ုမစိုက္အားဘဲ အျမင့္ေပ ၁၅ ေပေလာက္ရွိတဲ့ ဒုတိယသံဆူးႀကိဳးကို ေက်ာ္ဖို႔ ႀကိဳးစားရျပန္တယ္။ လက္ေတြမွာလည္း ေသြးအလိမ္းလိမ္းေပါ့။ အသက္အႏၱရာယ္ ကလြတ္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ရင္ထဲမွာနည္းနည္း ေပါ့ သြားတာတယ္။ ဒဏ္ရာေတြကို ဂ႐ုမစိုက္အားဘဲ ကိုယ့္အသက္အႏၱရာယ္ကိုစိုးရိမ္ၿပီး ဂက္စ္မီးျခစ္က အလင္းေရာင္ေလးကိုအားျပဳၿပီး ေတြ႕တဲ့လမ္းအတိုင္း စြတ္ၿပီးထြက္ေျပးလာခဲ့တယ္။

တခ်ဳိ႕ေခ်ာက္ကမ္းပါးေတြဆို ၄-၅ နာရီၾကာေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ဆင္းရတယ္။ ရွင္းလို႔မရတဲ့ျခံဳေတြဆို လိွမ့္ခ်လိုက္ရတာရွိတယ္။ တိုးလို႔မရတဲ့ ဆူးျခံဳေတြဆိုရင္ ေတာေကာင္သြားတဲ့ လမ္းေလးေတြကိုအားျပဳၿပီး ေလးဘက္ေထာက္သြားခဲ့ရတာေတြလည္းရွိတယ္။ သားရဲတိရိစာၦန္ အႏၱရာယ္ကိုစိုးရိမ္မိေပမယ့္ ေရွ႕ခရီးတြင္ဖို႔ပဲ အာ႐ံုထားေျပးရတာေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္ ဗိုက္ကလည္းဆာ၊ စားစရာလည္းမရွိ၊ ေရကလည္း ငတ္ေတာ့ ေတြ႕တဲ့ ဆီးျဖဴသီးေလးေတြခူးစားၿပီး (၂) ရက္၊ (၂) ည တိတိ မနားမေနေျပးခဲ့ရပါတယ္။

တခါတရံ ေခ်ာက္ကမ္းပါးေတြကို မတက္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ေမာပန္းေနေတာ့၊ ေခ်ာင္းေတြအတိုင္း စံုဆင္းေနေတာ့ ခရီးေတြက မေဝး သင့္ဘဲ ေဝးခဲ့တဲ့ခရီးေတြကလည္း အမ်ားႀကီးပဲ။ ရြာေတြကိုေတြ႕ရေပမယ့္ အဖမ္းခံရမွာ၊ ေခြးေဟာင္မွာစိုုးတဲ့အတြက္ မဝင္ရဲဘူး။ ေရွာင္ သြားရတယ္။ လမ္းေတြကလည္းမသိေတာ့ မွန္းဆသြားရတဲ့အတြက္ အေဝးႀကီးေရာက္သြားတာေတြရွိတယ္။ ပရိတ္၊ ပ႒ာန္းနဲ႔ ဘုရားဂုဏ္ ေတာ္ေတြကိုအေဖာ္ျပဳၿပီး ေမတၱာပို႔ရင္းေျပးလႊားေနရတာေပါ့။ ေနာက္ပိုင္း မရြတ္ႏုိင္ေတာ့တဲ့အဆံုး အာ႐ံုပဲျပဳႏိုင္ေတာ့တယ္။

ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ အသက္ ၂ဝ ပတ္ဝန္းက်င္ရွိတဲ့ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားေလး တေယာက္နဲ႔ေတြ႕လုိ႔ထမင္းထုပ္နဲ႔ ေရဗူးေလး ပါလာတာ ကိုေပးတယ္။ အငမ္းမရ ၿမိန္ရည္ယွက္ရည္စားလိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ေနာက္ဆံုး လမ္းျပေပးဖို႔ အကူအညီေတာင္းလိုက္ေတာ့ သူက လမ္းေၾကာင္း မွန္ကို ျပေပးတယ္။ ေက်းဇူးတင္လြန္းလို႔ ေက်းဇူးဆပ္တဲ့အေနနဲ႔ ပါတဲ့ေငြ (၂ဝဝဝ) ေပးလိုက္တယ္။ ေအာ္ ေမ့လုိ႔ ... ထြက္ေျပးတုန္းက သံ ေျခက်င္းမရွိေတာ့ဘူးဘုရား။ အက်ဥ္းစခန္းက တာဝန္ရွိသူေတြကို ပိုက္ဆံ (၅ဝဝဝဝ) ေပးလိုက္ေတာ့ သံေခ်က်င္း ျဖဳတ္ေပးပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ေျပးဖို႔ လြယ္ကူသြားတာေပါ့။ အဲဒီေနာက္ မီဇိုရမ္ျပည္နယ္ အိုက္ေဇာၿမ့ဳိကို ေအာက္တုိဘာ ၁ရက္၊ ၂၀၀၈ ေန႔မွာ ေရာက္လာခဲ့တယ္။ တပည့္ ေတာ္ ကံေကာင္းလုိ ့မေသတာပါဘုရားလုိ ့ျပန္ေျပာျပတဲ့ သူရဲ႕စြန္႔စားခန္းေတြကုိနားေထာင္ရတာ စုံေထာက္၀တၳဳဖတ္ရသလုိသဲထိတ္ရင္ဖုိရွိလွပါတယ္။

ေရွ႕ဆက္လုပ္မဲ့အစီအစဥ္နဲ ့သူ႔ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးအျမင္ကိုလည္းေျပာျပပါတယ္။

အဂၤလိပ္ေခတ္၊ ဂ်ပန္ေခတ္တုန္းကေတာင္မွ သံဃာထုအေပၚမွာ ဒီေလာက္ ရက္ရက္စက္စက္ မႏွိပ္စက္ခဲ့ပါဘူး။ အခု ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဗုဒၶ ဘာသာ သာသနာ့ဒါယကာလို႔ေခၚေနတဲ့ စစ္အစုိးရအာဏာရွင္ေတြရဲ႕ ရက္စက္ယုတ္မာမႈကေတာ့ ကိုယ္ေတြ႔ၾကံဳလိုက္မွပဲ ေျပာစရာစ ကားလံုး ရွာမရေလာက္ေအာင္ သိလိုုက္ရပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္တုိ႔ ေရႊဝါေရာင္ အၾကမ္းမဖက္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးဟာ နအဖ စစ္ အစိုးရအေနနဲ႔ မတရားဖမ္းဆီးညႇဥ္းပမ္းႏွိပ္စက္၊ ဖိႏွိပ္ၿဖိဳခြင္းမႈေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရေပမယ့္ သံဃာ ၃ သိန္းေက်ာ္၊ ၄ သိန္းနီးပါး က်န္ပါေသးတယ္။ ေရွ႕ဆက္ၿပီးေတာ့ အဓမၼဝါဒီေတြကို အသက္ထက္ဆံုး ဓမၼလမ္းေၾကာင္းေပၚကေန အၾကမ္းမဖက္တဲ့နည္းေတြနဲ႔ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ သြားမွာပါ။ အေရးႀကီးဆံုးအခ်က္က ေဘာလံုးပြဲေတြမွာ ကိုယ့္ေျခေထာက္ထဲ ေဘာလံုးေရာက္ၿပီဆိုရင္ တကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး တေယာက္ ထဲဆြဲမေျပးဖို႔ အဲဒါအေရးႀကီးဆံုးပဲ။ ေနာက္ၿပီး ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားေနတဲ့ မည္သူမဆို၊ မည္သည့္အဖြဲ႔အစည္းမဆို ဒီမိုကေရစီသေဘာ တရား၊ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္ေတြကို စတင္က်င့္သံုးဖို႔ လိုေနပါၿပီ။

ဒီမိုကေရစီဆိုတာ သူတပါးကလာေပးတာမဟုတ္ဘဲ ကိုယ္တိုင္က်င့္သံုးရတာပါ။ အဲဒီေတာ့ နအဖ လက္ထဲမွာ ဒီမိုကေရစီဆုိတာမရွိဘူး။ အဲဒါကို သြားေတာင္းမေနနဲ႔။ အခ်ိန္ကုန္တယ္။ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ညီညီညြတ္ညြတ္ရွိၿပီးေတာ႔ ငါတုိ႔ဟာ တေန႔မွာ မုခ်ေအာင္ရမယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ဓာတ္ကုိ ေမြးၿပီး သံဃာထု၊ ေက်ာင္းသားထုနဲ႔အတူ စိတ္ဓာတ္ခုိင္ခုိင္မာမာနဲ႔ လက္တြဲေဆာင္ရြက္မယ္ဆုိရင္ တရားမွ်တမူ၊ လြတ္လပ္မူနဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ႔ ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံသစ္ၾကီးကို မၾကာခင္တည္ေဆာက္ႏုိင္ၾကမွာ အမွန္ပါပဲ။

ခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ဆရာေတာ္ေလးဟာ ဒုကၡသည္ဘ၀နဲ ့တေနကတေနရာေျပာင္းေရြ႕သတင္းသုံးေနထုိင္ရင္း စစ္အာဏာရွင္စနစ္ခ်ဳပ္ၿငိမ္း ေရးအတြက္ အၾကမ္းမဖက္ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့နည္းေတြနဲ ့ဆက္လက္တုိက္ပြဲ၀င္လ်က္ရွိပါတယ္။ ။
Read more »
0 comments

သံတုိင္မ်ားေနာက္က သံဃာမ်ား

8:43 PM | Posted by Anonymous
သံတုိင္မ်ားေနာက္က သံဃာမ်ား
ေမာင္စြမ္းရည္
ဇူလုိင္ ၂၈၊ ၂၀၁၁


‘‘ဗမာႏုိင္ငံဟာ တႏုိင္ငံလုံး ေထာင္က်ေနတဲ့ ႏုိင္ငံပါ’’ လုိ႔ စစ္အာဏာရွင္ စစ္သံခြာေအာက္က ဗမာျပည္သူေတြရဲ႕ဘ၀ကုိ ဒီမုိကေရစီေခါင္း ေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အတုိဆုံး သ႐ုပ္ေဖာ္ေျပာၾကားခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဗမာျပည္မွာက တျပည္လုံးေထာင္က်ေနတဲ့ အျပင္၊ ေထာင္ထဲက အက်ဥ္း၊ အက်ဥ္းထဲက အက်ပ္၊ အက်ပ္ထဲက အၾကံဳ႕ဆုိသလုိ က်ပ္သထက္က်ပ္၊ က်ဳံ႕သထက္က်ဳံ႕တဲ့ေနရာေတြ တုိးလာေနပါတယ္။ တုိင္းတပါး ဘာသာျခား အဂၤလိပ္အစုိးရလက္ထက္ကဆုိရင္ ဦး၀ိစာရနဲ႔ ဦးဥတၱမ ဆရာေတာ္ႀကီးႏွစ္ပါးပဲ ေထာင္ခ်ခံခဲ့ ရတာ အထင္အရွားရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဗမာစစ္အစုိးရလက္ထက္မွာေတာ့ ရဟန္းသံဃာဟူသမွ် ေထာင္မက်တာ မရွိဖူးသေလာက္ပါပဲ။ မဟာ ဘြဲ႕တံဆိပ္ေတာ္ရ သံဃာ့မဟာနာယကမ်ားက လြဲလုိ႔ေပါ့ေလ။ စစ္အစုိးရလက္ထက္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အစုိးရဆုိတာ ဟုတ္မွ ဟုတ္ပါေလစ။ ဘီလူးသဘက္၊ ငရဲသားေတြမ်ားအုပ္စုိးေနသလား ေအာက္ေမ့ရပါတယ္။ သံဃာေတြကုိ ဖမ္းဆီးၿပီး ေထာင္ခ်႐ုံမက သကၤန္ ခြၽတ္၊ ဆံဆုိႀကိမ္းေမာင္း ႐ုိက္ႏွက္ကန္ေက်ာက္၊ သတ္ျဖတ္တာေတြကုိ မၾကား၀ံ့မနာ လုပ္ေနလုိက္ၾကပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ သာသနာ့ဒါယကာမင္းလုိ႔ နာမည္ခံခ်င္လုိ႔ ႀကိဳးစားေသးတဲ့အခါ ယမမင္းအျဖစ္နဲ႔သာ ကမာၻေက်ာ္ခဲ့ပါတယ္။

စစ္အာဏာရွင္လက္ထက္မွာ စစ္တပ္လက္စြဲ စာနယ္ဇင္းနဲ႔ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားေတြပဲရွိေတာ့ သူတုိ႔မတရားလုပ္တဲ့ မေကာင္းသတင္းေတြကုိ ဖုံးဖိထားၿပီး သူတုိ႔မလုပ္တဲ့ေကာင္းသတင္းေတြပဲ လႊင့္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပုပ္ရင္ေပၚ၊ ေပၚရင္နံေစာ္ေတာ့တာပါပဲ။ ႏွိပ္ကြပ္သတ္ညႇစ္တာေတြၾကားက မေသလုိ႔ထြက္လာတဲ့ ရွင္လူရဟန္းေတြက ဒင္းတုိ႔ရဲ႕ ယုတ္မာခ်က္ေတြကုိ ေခြးေရပုရပုိဒ္မွာ မွတ္တမ္းတင္ေနၾကတာ ပလူပ်ံေနပါၿပီ။ ခုထြက္လာတဲ့ စာအုပ္ကေတာ့ သာသနာ့ဥေသွ်ာင္အဖြဲ႕ရဲ႕ အမွတ္တံဆိပ္နဲ႔ပါ။ အဖြဲ႕ႀကီးရဲ႕ နာမည္နဲ႔ဆုိရင္ ဒီစာအုပ္ဟာ ေႏွးေကြးနည္းပါးေနေသးတယ္။ ေနာက္ထပ္ အလွ်ဳိလွ်ဳိ ထြက္လာလိမ့္ဦးမယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္။


စာအုပ္အမည္က ‘‘သံတုိင္ေနာက္က မွတ္တမ္းမ်ား’’ တဲ့။ စာအုပ္ေလးက စာမ်က္ႏွာ ၂၀၀ နီးပါးရွိၿပီး ေဆာင္းပါး တဒါဇင္မွ်ပဲ ပါရွိပါတယ္။ ေဆာင္းပါးရွင္ သံဃာအမည္၊ အက်ဥ္းသားေဟာင္းသံဃာ ဒါဇင္၀က္ေလာက္ပဲပါရွိေသးတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အရွင္ဇ၀န၊ ဦးလာဘသာမိ၊ ဦးဥကၠံသ၊ ဦးစေႏၵာဘာသ၊ ဦးေသာကိတ၊ ဦးပညာသာမိ အာလုံး (၆) ပါးပါ။ ေနာက္ဆက္တြဲစာရင္းမွာ အဖမ္းအဆီးခံရသူ ရဟန္း၊ လူ၊ သီလရွင္ စုစုေပါင္း ၁၉၂ ဦး မွ် ရွိပါေသးတယ္။ ဒါဟာ စရင္းလုပ္လုိ႔ ရသမွ်နဲ႔တူပါတယ္။ တကယ္က ပ်ံလြန္ေတာ္မူတဲ့ စာရင္းအၾကမ္းဖ်င္း လုပ္ၾကည့္ရင္ကုိပဲ ၁၉၂ ဦးမက ရွိႏုိင္ပါတယ္။ ခု စာေရးသူေတြထဲမွာက မ်က္ျမင္သက္ေသ၊ ေထာင္က်ဖက္လူေတြရဲ႕ အမည္မ်ားလဲ ပါရွိပါတယ္။ စာမူစုေဆာင္းရတာက ဗမာျပည္နဲ႔အနီးဆုံး ထုိင္းနယ္စပ္မွာပဲဆုိေတာ့ ျပည္တြင္းက စာမူေတြေတာ့ မရႏုိင္ဘူးေပါ့။ အဓိက စုေဆာင္းသူက အရွင္ဇ၀နနဲ႔ အရွင္ပညာနႏၵ သာသနာ့ဥေသွ်ာင္ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကုိယ္ေတာ့ ႏွစ္ပါးပဲျဖစ္ပါတယ္။

ေရႊ၀ါေရာင္အေရးေတာ္ပုံႀကီး ၂၀၀၇ က လြတ္ေျမာက္ရွင္က်န္တဲ့ကုိ္ယ္ေတာ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္။ ကုိယ္တုိင္ေရးမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီစာအုပ္ထဲက နမူနာအတုိင္း ေထာင္က်ဘက္ရဲေဘာ္ေတြကလဲ ေရးႏုိင္တာမုိ႔ ေနာက္ထပ္အမ်ားႀကီးေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ပါဦးမယ္။ မစုိးရိမ္ဆရာေတာ္ႀကီး ဦးေကာ၀ိဒ ေထာင္တြင္း ေထာင္ျပင္ ျဖစ္ရပ္မ်ားက နားစြန္နားဖ်ားၾကားရတာနဲ႔ပဲ ၾကက္သီးထရပါတယ္။ တိပိဋိက ဆရာေတာ္ ဦးသုမဂၤလ၊ ေရႊဘုန္းပြင့္ဆရာေတာ္၊ ရန္ကင္းမဟာေဗာဓိဆရာေတာ္၊ ေက်ာက္ကုန္း ေမ၀ီနိဆရာေတာ္၊ မႏၱေလးသံဃာ့သမဂၢီ ဥကၠဌ ဦးေရ၀တ၊ အင္းစိန္ရြာမ ဆရာေတာ္ စတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြအေၾကာင္းကုိလဲ ေထာင္က်ဖက္ ကိုယ္ေတာ္ မ်ားနဲ႔ ဒကမ်ားက ေရးသားေဖာ္ထုတ္ၾကရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲလုိ႔ တမ္းတမိပါတယ္။ အရွင္ဇ၀နနဲ႔ ဦးေငြလႈိင္၊ ကုိႏုိင္ေက်ာ္၊ ကုိလြန္းေႏြညိန္းတုိ႔လုိေပါ့။

ဒီစာအုပ္ထဲမွာ ဖမ္းဆီးပုံ အမ်ဳိးမ်ဳိးေတြ႕ရပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ဟက သံဃာအုံႂကြမႈကိစၥ ဘာမွမသိလုိက္တဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြနဲ႔ ကုိရင္ေလးေတြကုိ မသိရေကာင္းလားဆုိၿပီး ဖမ္းတာပါ။ ေတာထဲမွာ တဲကေလးတလုံးနဲ႔ ဧကစာသတင္းသုံးေနရွာတဲ့ ကုိယ္ေတာ္ႀကီးတပါး ကုိလဲ ထြက္ေျပးတဲ့ရဟန္းတပါးကုိ လက္ခံမႈနဲ႔ ဖမ္းသတဲ့။ တခ်ဳိ႕ကုိေတာ့ သံဃာ့အစည္းအေ၀းဖိတ္တယ္ဆုိၿပီး စုလာေတာ့မွ ဆီးဖမ္းသတဲ့။ တခ်ဳိ႕ကုိေတာ့ ကုလား-ဗမာ႐ုိက္ပြဲျဖစ္ေနတယ္လုိ႔ ေထာက္လွမ္းေရးသမားတဦးက ေက်ာင္းေပၚတက္ေအာ္ၿပီး ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ဖမ္းသတဲ့။ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔ဖမ္းဖမ္း၊ မိလာရင္ သကၤန္းခြၽတ္၊ ဦးေခါင္းကုိ ဂုံနီအိတ္စြတ္၊ လက္ထိပ္ခတ္၊ သံေျခက်င္းခတ္ (ေျခမသန္တဲ့ကုိယ္ေတာ္ပဲျဖစ္ေစဦးေတာ့) သတဲ့။ ၿပီးမွ မင္းတုိ႔ ‘‘သကၤန္း၀တ္’’ ေတြ ဘယ္ေလာက္မုိက္သလဲ။ ငါတုိ႔ကုိ အလုပ္႐ႈပ္ေအာင္လုပ္အုံးဟဆုိၿပီး နာရင္းကုိ ဘယ္ျပန္ညာျပန္အုပ္၊ လက္သီးနဲ႔ ဗုိက္ကုိထုိး၊ ေက်ာ္တုိ႔ ရင္ဘတ္တုိ႔ကုိေရာ စစ္ဖိနပ္နဲ႔ကန္၊ ေမ့ေၾကာက်ဥ္ေၾကာေတြ ႏွိပ္ၿပီး ကုပ္ဆြဲ၊ ေျခေခ်ာင္းလက္ေခ်ာင္းကုိတက္နင္း၊ နားရြက္ဆြဲ။ နံ႐ုံးကုတ္ဆြဲ၊ မၾကား၀ံ့မနာသာ ဆဲဆုိ ႏွိပ္စက္ ပါသတဲ့။ ဆြမ္းမေကြၽး၊ ေရမတုိက္ပဲလဲ ႏွိပ္စက္သတဲ့။ ေက်ာက္စရစ္လမ္းေပၚ ဒူးကေတာင္ ေထာက္ခုိင္းၿပီး သြားခုိင္း၊ မိေက်ာင္းတြားသြားခုိင္းၿပီး ေသြးစက္စက္ က်ေစသတဲ့။ လက္ဖ်န္ကုိ ၀ုိင္ယာႀကိဳးျမႇဳပ္ၿပီး ဘက္ထရီနဲ႔ေရွာ့တုိက္သတဲ့။ တခ်ဳိ႕ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားဆုိရင္ တင္ျပင္ေခြၿပီး ေျမႀကီးေပၚထုိင္ခုိင္း၊ နဖူးကုိ ေျမထိေအာင္ငုံ႔၊ လက္ကုိ ေရွ႕ပစ္ေမွာက္ခ်ထားခုိင္းသတဲ့။ အေရးေပၚပုံစံႀကီး ထုိင္ခုိင္းတာဆုိပဲ။ တရားထုိင္လဲ ႐ုိက္၊ ကဗ်ာရြတ္လဲ ႐ုိက္၊ တရားေဆြးေႏြးလဲ ႐ုိက္သတဲ့။ လူႀကီးေတြ၊ ဘုန္းႀကီးေတြကုိ မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ ေျပာ႐ုံမက အယုတ္တမာဆဲဆုိ ေျပာသတဲ့။ ကဲ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ယုံႏုိင္ေသးရဲ႕လား။

သမုိင္းဆရာ ေဒါက္တာေအးခ်မ္း၊ ဆရာ၀န္ေဒါက္တာမ်ဳိး၀ငး္၊ ဗုိလ္ႀကီးစုိင္း၀င္းေက်ာ္၊ ကဗ်ာဆရာ ေရႊဘုန္းလူ (တာရာမင္းေ၀)၊ ကဗ်ာဆရာ ၾကည္တင္ဦး စတဲ့ လူအက်ဥ္းသားေတြ သတၱိေျပာင္ပုံ၊ အႏွိပ္စက္ခံရပုံေတြကုိလဲ သံဃာေတာ္မ်ားက မွတ္တမ္းတင္ပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာတေယာက္ကုိဆုိရင္ (ေျပာရေစေတာ့) ေမြးရာပါပစၥည္းကုိ တုတ္နဲ႔႐ုိက္၊ ေဆးလိမ္မီးနဲ႔ တုိ႔ၿပီး ႏွိပ္စက္ခံရသတဲ့။ ေက်ာင္းသားေတြ၊ ဆရာေတြ၊ ဆရာ၀န္ေတြ၊ စစ္ဗုိလ္ေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးဟာ ဘယ္ေလာက္ႏွိပ္စက္ ႏွိပ္စက္ ျပန္သတိမလစ္ခင္အခ်ိန္ထိ အာခံၿပီး ျပန္ေအာ္ေလ့ရွိသတဲ့။ ဒီပုဂၢဳိလ္ေတြဟာလဲ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပုံႀကီးရဲ႕ အာဇာနည္သူရဲေကာင္းေတြအျဖစ္ က်ေနာ္တုိ႔ ျပည္သူေတြ အေလးျပဳၾကရမွာပဲ။

ဒီဇာတ္လမ္းေတြမွာ ငရဲသားႀကီးေတြကုိလဲ မွတ္တမ္းတင္ရမယ္။ ေဒါက္တာေအးခ်မ္းရဲ႕ ေက်ာင္းေနဘက္ သူငယ္ခ်င္း ေထာင္မွဴးျပဳံးခ်ဳိဆုိတာလဲ အဆန္းပဲ။ ေဒါက္တာေအးခ်မ္းကုိ ‘‘သူငယ္ခ်င္းထြက္ခဲ့’’ လုိ႔ေခၚၿပီး ဦးေခါင္းကုိ အိတ္စြပ္ ေႏွာင္ႀကိဳးတဲ ေခၚသြားသတဲ့။ ၿပီးေတာ့ ေနရာမလပ္ စိစိေၾကေအာင္ ႐ုိက္ပါေလေရာတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့ ရာထူးတက္သြားတာကုိ ခံယူရၿပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတ္ေသသြားရွာသတဲ့။ ေထာင္မွဴး ေက်ာ္သန္းဆုိတာကေတာ့ သူမ်ားကုိ႐ုိက္ရာမွာ ရက္စက္လြန္းသတဲ့။ သူ႔ကုိ အထက္က အမႈစစ္ေတာ့ လိိမ္ညာစစ္ေပးဖုိ႔ ဘုန္းႀကီးရဲ႕လက္ကုိ ယုယုယယဆြဲကုိင္ၿပီး ေတာင္းပန္းရွာသတဲ့။ နန္းမေတာ္ မယ္ႏု အသတ္ခံရခါနီးေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီး ဦးဗုဒ္ကုိ လာကန္ေတာ့တဲ့အခါ ဆရာေတာ္ႀကီးက ‘‘မယ္ႏု နင့္ေႂကြးရွိရင္ဆပ္ေပါ့’’ လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူ လုိက္သတဲ့။ ခုလဲ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးစေႏၵာဘာသက ‘‘ကုိယ္ျဖစ္ရင္ ကုိယ္ခံေပါ့’’ လုိ႔ ျပန္ေျဖလုိက္ပါသတဲ့။ ဦးစေႏၵာဘာသာကုိ ေက်ာေရာ ရင္ပါ စစ္ဖိနပ္နဲ႔ ေျပးေျပးကန္သူက တပ္ၾကပ္ႀကီးထြန္းၾကည္တဲ့။ ကန္တာ ေျခာက္ႀကိမ္၊ နားရင္းအုပ္တာ ေလးႀကိမ္၊ ၿပီးမွ ေမွာက္ခုိင္းၿပီး နံပါတ္ဒုတ္နဲ႔ ႐ုိက္ေတာ့တာတဲ့။ သံဃာေတာ္ေတြကေတာ့ ဘုရားသားေတာ္ေတြျဖစ္လုိ႔ သည္းခံေပမယ့္ ယမမင္းႀကီးက သည္းခံေပးမယ္ မဟုတ္ဘူး။ ၀ဋ္အျမဲ အငရဲအပဆုိသလုိ ငရဲမင္းက စစ္ဗုိလ္ေထာင္မွဴးေတြကုိ ငါထက္မုိက္တဲ့ေကာင္ေတြဆုိၿပီး လြတ္လုိက္ေပမယ့္ ၀ဋ္လုိက္တာကေတာ့ လြတ္႐ုိးမရွိပါဘူးတဲ့။ ေထာင္မွဴးေက်ာ္သန္း၊ ဒုခ်ဳပ္ ဘုန္းဟန္တဲ့၊ တပ္ၾကပ္ႀကီး ထြန္းၾကည္၊ ေထာင္မွဴး ျပဳံးခ်ဳိ၊ မဟုတ္တာေရးတဲ့ တင္သန္းဦးတဲ့။ မ်က္ေမွာက္ဘ၀မွာပဲ သူတုိ႔ဘယ္လုိ ၀ဋ္ေႂကြးဆပ္သြားရမလဲဆုိတာ ေစာင့္ၾကည့္ၾက႐ုံပါပဲ။ တေယာက္ကေတာ့ အသဲကင္ဆာနဲ႔ဆုံးရွာၿပီ။ တေယာက္ကေတာ့ ႀကိဳးဆြဲခ်ၿပီး ေႂကြးဆပ္သြားရွာၿပီ။

သူတုိ႔မွာ သူတုိ႔အထက္ကခုိင္းေစတဲ့ အာဏာရွင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္၊ ဗုိလ္မွဴးေတြ အဆင့္ဆင့္ရွိပါေသးတယ္။ ‘‘အစြမယ္လုိသူ မိဘုရား၊ အသြားေစခုိင္းသူ မင္းဧကရာဇ္၊ ေလးပစ္သူ မုဆုိး က်ေနာ္မ်ဳိး’’ ဆုိၿပီး တရားခံ သုံးစုမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြရာ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကေတာ္ေတြေရာ၊ ဒီ၀ဋ္ေႂကြးေတြက လြတ္ပါ့မလား။ လြတ္ပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါမယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ႏွိပ္စက္တာခံရတဲ့ ရွင္လူရဟန္းအာလုံးကေတာ့ သမုိင္းမွာ ‘‘အာဇာနည္’’ အျဖစ္နဲ႔ ေမာ္ကြန္းတင္ခံရၿပီး ဘယ္ေတာ့မွ ေသရွာမဟုတ္ပါဘူး။ ေစာင့္ၾကည့္ၾကပါစုိ႔ ...။
Read more »
0 comments

စြယ္စုံ ဦးေက်ာ္ဆန္း

8:41 PM | Posted by Anonymous

စြယ္စုံ ဦးေက်ာ္ဆန္း
ဓာတ္ပုံသတင္း
ၾသဂုတ္ ၁၃၊ ၂၀၁၁

ယေန႔ ေသာၾကာေန႔တြင္ ျပဳလုပ္သည့္ ေနျပည္ေတာ္ အစုိးရ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပဲြတြင္ ေတြ႔ရေသာ ဦးေက်ာ္ဆန္း။ (photo: Reuters)

ဧရာ၀တီျမစ္တြင္ အႀကီးအက်ယ္ တည္ေဆာက္ေနေသာ အျငင္းပြားဖြယ္ စီမံကိန္းမ်ားနွင့္ ပတ္သက္ျပီး ရွင္းလင္းစဥ္ ၀န္ႀကီး ဦးေက်ာ္ဆန္းက ငုိခ်င္းခ်ခ့ဲသည္ဟု အင္တာနက္ သတင္းမ်ားက ဆုိသည္။

ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ေရးသားခ်က္မ်ားမွာ facebook မွ ကူးယူခ့ဲျခင္း ျဖစ္သည္။

( ၁ ) ဟုတ္တယ္ဗ်၊ အေမးအေျဖလုပ္တံုးမွာ ငိုခ်လိုက္တာ။ ျပီးေတာ့ ခဏေနမွ တုိင္းျပည္ကိုခ်စ္တဲ့စိတ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕လုပ္သမွ် အေကာင္းမျမင္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္​ Emotion မထိန္းႏုိင္လို႕ပါ။ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဒါကို မဖြၾကပါနဲ႕လို႕ ေတာင္းပန္သတဲ့။ ဂ်ာနယ္လစ္မ်ား ကလည္း လိုက္နာရွာပါတယ္။ ဟီးဟီး ႏွစ္နာရီေလာက္ၾကာေတာ့ အင္တာနက္ေ ပၚမွာ ေမာင့္မ်က္ရည္၀ိုင္းဇာတ္ကား​တက္လာေတာ့တာပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဧရာ၀တီကေတာ့ ဒင္းတို႕ အသဲႏွလံုးကို ထိုးႏွက္ေနျပီ။

( ၂ )ကိုယ္တုိင္ အကယ္ဒမီ တက္ယူေတာ့ မယ္ထင္ပါ့...။

( ၃ ) အိကနဲ အိကနဲ ျဖစ္ေနတာမ်ား... ဟီးဟီး.. ပီးေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာမွာပါတယ္.. ဒီကိစၥကို မဖြပါနဲ႔တဲ့.. ကိုယ္ေတြကလဲ မဖြပါဘူး...

( ၄ ) ဟီး မုိက္သကြာ........ အကယ္ဒမီေရွာ့ ...

( ၅ ) ေမာင့္မ်က္ရည္၀ိုင္း၊ ေမာင္ငိုမယ္မိုးသဲထဲမွာ ဟဲဟဲ ဧရာ၀တီေရမရိွေတာ့ ဘူးဆိုလို႕ ေမာင့္မ်က္ရည္နဲ႕ ျဖည့္ေပးလိုက္ပါတယ္

( ၆ ) ဟ ေရာင္းရင္းတုိ႕ကလဲကြာ၊ဒီဗီဘ​ီက ဦးေနေဇာ္နိုင္အတိုင္းပဲပါလ​ားဗ်ာ...ုဦးေနေဇာ္နိုင္လုပ​္လုိ႕ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ မလုပ္တာၾကာၿပီ....ဘာတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တု႕ိက စိတ္ရွည္ သီးခံေန ပါ တယ္ ဆိုတဲ့စကားကို ၀န္ႀကီးခင္ဗ်ားပဲေျပာေတာ့ဗ်​ာလို႕ ကၽြႏ္ေတာ္ဖြင့္ထားမိေသာ ဒကားမ်ားဆိုလားဂ်ာ...အဲဒါေန​ာက္ပိုင္း သူေတာ္ေတာ္ သတင္းစားရွင္းလင္းပြဲမလုပ္ေ​တာ့ဘူးဗ်

( ၇ ) သတင္းေထာက္ေတြက မေခ်ာ့ၾကဘူးလား။


(photo: Reuters)


တခ်ိန္က ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ၁ (photo: unknown source)


တခ်ိန္က ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ၂ (photo: unknown source)


(photo: AP)

(photo: Getty Images)
Read more »
0 comments

ေရႀကီးတ့ဲပဲခူး

8:41 PM | Posted by Anonymous

ေရႀကီးတ့ဲပဲခူး
ဓာတ္ပုံသတင္း
ၾသဂုတ္ ၁၃၊ ၂၀၁၁


facebook/Ohn Mar Oo ဓာတ္ပုံမ်ား









ပဲခူးသား ေပးပုိ႔လာသည့္ ပုံမ်ား












AP သတင္းဌာန ဓာတ္ပုံမ်ား၊ ၾကာသပေတးေန႔
Read more »
0 comments
Subscribe to: Posts (Atom)