၁၉၈၅၊ ၁၉၈၇ ေငြစကၠဴ ၂ ႀကိမ္ ရုပ္သိမ္းျခင္း ႏွင့္ ဆင္းရဲလာေသာ ႏိုင္ငံ
၃-၁၁-၁၉၈၅ တြင္ က်ပ္ ၁၀၀ တန္၊ ၅-၉-၁၉၈၇ တြင္ ၂၅ / ၃၅/ ၇၅ က်ပ္တန္ ေငြစကၠဴမ်ားကို တရားမဝင္ေတာ့ေၾကာင္း ေၾကညာလိုက္ျခင္းျဖင့္ ျပည္တြင္း သံုးစြဲေနေသာ ေငြေၾကး ၈၀ % ကို မဆလ အစိုးရက အတင္း အဓမၼ သိမ္းပိုက္လိုက္သည္။ မဆလ အစိုးရ၏အုပ္ခ်ဳပ္မွဳေအာက္ ခၽြတ္ျခံဳက် လာေသာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ သည္ ယခင္ ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲ ႏိုင္ငံမွ ဖြံ႕ၿဖိဳးမွဳ အနိမ့္ဆံုး ႏိုင္ငံ ( Least Development Country – LDC ) သို႔ ၁၉၈၇၊ ဒီဇင္ဘာလ တြင္ စာရင္းသြင္း အတည္ျပဳ ေရာက္ရွိ သြားရသည္။
၁၃-၃-၁၉၈၈ ကိုဖုန္းေမာ္ က်ဆံုးျခင္း
( စက္မႈတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား ကိုဖုန္းေမာ္ )
ရန္ကုန္စက္မွဳတကၠသိုလ္ အနီး ေက်ာင္းသားႏွင့္ အရပ္သား တို႔၏ သာမန္ ပဋိပကၡ ကို မဆလ အစိုးရက အၾကမ္းဖက္ေျဖရွင္းခဲ့၍ ေက်ာင္းသား ကိုဖုန္းေမာ္ သည္ ေသနတ္ဒါဏ္ရာ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ ေနရာတြင္ပင္ ေသဆံုးခဲ့သည္။ မေရွးမေႏွာင္းမွာပင္ ကိုစိုးႏိုင္ လည္း ေသဆံုးခဲ့ရသည္။
တံတားျဖဴ မွ တံတားနီ
စက္မွဳတကၠသိုလ္ က ခါးသီးလွေသာ ဖိႏွိပ္ခံခဲ့ရမွဳအေပၚ မေက်နပ္ ခ်က္မ်ားသည္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္သို႔ ျပန္႔ႏွံ႔ လာရာမွ ၁၆-၃-၁၉၈၈ လံုထိန္း မ်ား ၏အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြင္းခဲ့မွဳေၾကာင့္ အင္းယားကန္ေရျပင္ႏွင့္ တံတားျဖဴ သည္ ေက်ာင္းသား/သူ တို႔၏ ေသြးခ်င္းမ်ား ျဖင့္ နီ လာခဲ့ရသည္။
အခ်ဳပ္ကားထဲ က ေသဆံုး သူ ( ၄၁ ) ဦး
တကၠသိုလ္ေက်ာင္းမ်ားထဲက ရင္ဖြင့္သံမ်ားႏွင့္ ျပည္သူတုိ႔၏ ခံစား ေနရေသာ မေက်နပ္ခ်က္မ်ား ေပါင္းသြားၾကရာမွ မဆလ အစိုးရ၏ အေရးယူ ကိုင္တြယ္ပံုမွာ မတ္လ ၁၇ - ၁၈ ရက္မ်ားတြင္ အခ်ဳပ္ကားအတြင္း လူ(၄၁)ဦး ေသဆံုးရသည္ အထိျဖစ္ခဲ့သည္။
ဇြန္ ( ၂၁ ) ေသြးစြန္းေသာ ေျမနီကုန္း
မတ္လ၊ဇြန္လ ေက်ာင္းသားလွဳပ္ရွားမွဳကိုေထာက္ခံေသာ ေျမနီကုန္း ဆႏၵျပမွဳ တြင္ ေက်ာင္းသားငယ္မ်ားပါ ေသြးေျမက်ခဲ့ရသည္။
ေနဝင္း ထြက္ၿပီး ၊ စိန္လြင္ တက္ၿပီ
“ ေနာင္ကို လူစုလူေဝးနဲ႔ ဆူဆူပူပူလုပ္ခဲ့လို႔ ရွိရင္ေတာ့ .. စစ္တပ္ ဆိုတာ.. ပစ္ရင္ မွန္ေအာင္ပစ္တယ္... မိုးေပၚေထာင္ၿပီး ေဖါက္တာ မပါဘူး ... အဲဒါ .. ေနာင္ကို ဆူဆူပူပူ လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ .. အဲဒီလို ဆူတဲ့လူေတြ .... မသက္သာဘူးသာ မွတ္ေပေတာ့ ..... ” ဟုေနာက္ဆံုးေျပာၾကားသြားခဲ့သည့္ ခ်ိန္းေျခာက္စကား နဲ႔ အတူ ေနဝင္း ႏွဳတ္ထြက္ခဲ့ရသည္။
၂၃-၇-၁၉၈၈ တြင္ လူသတ္သမား စိန္လြင္ တက္လာသည္။
(ျမန္မာ့ စစ္အာဏာရွင္ ေနဝင္း )
(သားသတ္သမား-လူသတ္သမား အမည္ရ လူသတ္ေကာင္ စိန္လြင္)စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စၿပီ
ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ေတာင္းဆိုဆႏၵျပ ခဲ့ၾကမွဳမွ အစျပဳလာခဲ့ ေသာ မေက်နပ္ခ်က္မ်ား မွသည္ မဆလ ၏အုပ္ခ်ဳပ္မွဳေအာက္ တျဖည္းျဖည္းဆိုးဝါး လာေသာ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမွဳေရး အေျခအေနဆိုးမ်ား ေၾကာင့္ ၾကပ္ တည္း လာေသာ လူထုၾကီးမွာ ေပါက္ကြဲရန္ တာစူေနၾကၿပီ။ ေက်ာင္းသားႏွင့္ ရဟန္းရွင္လူ၊ ျပည္သူတို႔ ေပါင္းစပ္သြားၿပီး အေထြေထြသပိတ္ႀကီး တစ္ခုစီသို႔ တျဖည္းျဖည္း ဦးတည္ လာေနခဲ့သည္။
၄-၈-၁၉၈၈ တြင္ မဆလ က စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို စတင္ လိုက္သည္။
၈-၈-၈၈ ရွစ္ေလးလံုး လူထုအေရးေတာ္ပံုႀကီး
(ရွစ္ေလးလံုး လူထုအေရးေတာ္ပံုႀကီး)ရွစ္ေလးလံုး လူထုအေရးေတာ္ပံုႀကီး (ေခၚ) ၁၃၅၀ ျပည့္္ ဒီမိုကေရစီ လူထု အေရးေတာ္ပံုႀကီးျဖင့္ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ အတြက္ ေတာင္းဆို တိုက္ပြဲ ဝင္ခဲ့ၾကသည္။
၈-၈-၈၈ ည မွာပင္ စစ္တပ္က လူထုကိုအၾကမ္းဖက္ ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္း ၿဖိဳခြင္းသည္။ လူထု ဆႏၵျပပြဲမ်ား တစ္ႏိုင္ငံလံုးသို႔ ျပန္႔ႏွံ႔ လာသည္။
၁၈ ရက္ သမၼတ စိန္လြင္ ဆင္းေပးခဲ့ရၿပီး၊ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ တက္လာျခင္းျဖင့္ လူထုကို ႏွစ္သိမ့္ရန္ ႀကိဳးစားသည္။ လူထုက မယံုၾကည္။
တစ္တိုင္းျပည္လံုး အတိုင္းအတာအားျဖင့္ လူထု ဆႏၵျပပြဲႀကီးမ်ား၊ အေထြေထြ သပိတ္ႀကီးမ်ားျဖင့္ အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱယားမ်ား အားလံုးကို ရပ္ဆိုင္းသြားေစသည္။ မဆလ တစ္ပါတီအာဏာရွင္အစိုးရကိုျဖဳတ္ခ်ခဲ့သည္။
(ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ဗိသုကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း သမီး လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္)၂၆-၈-၁၉၈၈ တြင္ ေရႊတိဂံုေစတီ အေနာက္ဘက္မုခ္၌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားရာ လူထု ၁ သိန္းေက်ာ္ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။
(ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုမင္းကိုႏိုင္)၂၈-၈-၁၉၈၈ တြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အားကစားရံု ျမက္ခင္းျပင္၌ “ ဗမာႏိုင္ငံလံုး ဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢ ” ကို ျပန္လည္ ဖြဲ႕စည္းႏိုင္ခဲ့ သည္။ ယင္းေန႔တြင္ပင္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏု ကလည္း ဒီမိုက ေရစီႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (ယာယီ) ကို တည္ေထာင္ ဖြဲ႔စည္းသည္။
( ႏိုင္ငံေတာ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏု)၉-၉-၁၉၈၈ တြင္ ၁၉၇၄ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒ အရ မိမိသာလွ်င္ တရားဝင္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ေၾကာင္း ဦးႏု က ေၾကညာ သည္။
၁၁-၉-၁၉၈၈ တြင္ မဆလ အေရးေပၚ လႊတ္ေတာ္က ပါတီစံု အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပရန္ ဆံုးျဖတ္သည္။
အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပပြဲမ်ား ျပဳလုပ္၍ သပိတ္တိုက္ပြဲ အရွိန္ကို တိုးျမွင့္ ၾကသည္။ တပ္မေတာ္(ေလ)၊ ကစလ တပ္၊ လက္ရံုးတပ္၊ ရဲတပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ား အေထြေထြသပိတ္တြင္ ပူးေပါင္းပါဝင္ လာၾကသည္။ မဆလ ပါတီ ႏွဳတ္ထြက္ ရန္၊ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပရန္ႏွင့္ ၾကားျဖတ္ အစိုးရ ဖြဲ႕စည္းေပး ရန္ လူထုက ေတာင္းဆိုလာၾကသည္။ မလိုက္ေလ်ာပါက အဆံုးမသတ္ႏိုင္ ေသာ ဆႏၵျပပြဲမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရမည္ဟု ျပည္သူလူထုက ရာဇသံေပးလိုက္ သည္။
အစိုးရ၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱယားမွာ လံုးဝ ၿပိဳကြဲသြားသည္။ ရဟန္း သံဃာႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ား ဦးေဆာင္မွဳျဖင့္ ရပ္ရြာလံုျခံဳေရးကို ကိုယ္ပိုင္ တာဝန္ ယူၾကရသည္။
စစ္တပ္၏ ပဥၥမံ တပ္သားမ်ားက ဒီမိုကေရစီေရး လွဳပ္ရွားမွဳႀကီးကို ေသးသိမ္ေစရန္၊ အက်ဥ္းတန္ေစရန္၊ မင္းမဲ့စရိုက္ကို ဖန္တည္းရန္ တန္ျပန္ သပိတ္ အဖ်က္အေမွာက္ လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ေဆာင္လာသည္။ ႏိုင္ငံတဝွမ္း ရွိ ေထာင္မ်ားမွ အက်ဥ္းသားမ်ားအား ေထာင္တံခါးဖြင့္ ေပးခဲ့ၾကသည္။
၁၇-၉-၁၉၈၈ တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ကုန္သြယ္ေရးဌာန ရုံး အေဆာက္ အဦ ေပၚမွ စစ္သားမ်ားက ဆႏၵျပလူထုအား ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္ခတ္ခဲ့ သျဖင့္ စစ္တပ္ႏွင့္ ျပည္သူတို႔ကို စတင္ထိပ္တိုက္ေတြ႔ေစခဲ့သည္။ ၾကားျဖတ္အစိုးရ ဖြဲ႕စည္းေပးရန္ မဆလ အစိုးရက ျငင္းဆန္သျဖင့္ ဆႏၵျပမွဳ အရွိန္အဟုန္ ႀကီးမား ခဲ့သည္။ လူမ်ဳိးစု လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕မ်ား ထိန္းခ်ဳပ္ထားရာ နယ္စပ္ ေဒသမ်ားသို႔ စစ္သင္တန္းႏွင့္ လက္နက္မ်ား ရယူရန္ ေက်ာင္းသား အခ်ဳိ႕ စတင္ ထြက္ခြာၾကသည္။
စစ္တပ္က အာဏာ သိမ္းၿပီ
(ဗိုလ္ေစာေမာင္)
၁၈-၉-၁၉၈၈၊ ညေန ၄ နာရီတြင္ ဗိုလ္ေစာေမာင္ ေခါင္းေဆာင္ေသာ စစ္တပ္က ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို သိမ္းပိုက္လိုက္သည္။ သပိတ္စခန္းမ်ား ကို သိမ္းယူကာ တစ္ႏိုင္ငံလံုး စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေအာက္သို႔ က်ေရာက္ေစခဲ့သည္။
မျပီးဆံုးေသးေသာ လူထုတိုက္ပြဲ
ရွစ္ေလးလံုး ဒီမိုကေရစီေရး လူထုလွဳပ္ရွားမွဳႀကီးမွာ အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြင္းျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ စစ္အုပ္စု၏ ေရရွည္အက်ဳိးစီးပြားကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ပါတီစံု အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲကို က်င္းပေပးမည္ ဟု လွည့္စားရန္ ႀကိဳးစားသည္။ မဆလ တစ္ပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ မွ နဝတ စစ္ အာဏာရွင္စနစ္သို႔ အာဏာ လႊဲေျပာင္းလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
(၁၉၉၀ ပါတီစုံ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ ျပီးလွ်င္ျပီးခ်င္း စစ္တပ္ က စစ္တမ္းလွ်ား ျပန္မည္- အႏိုင္ရပါတီကို အျမန္ဆုံးအာဏာလႊဲေပးမယ္ လို႔ ကတိျပဳခဲ႕သူ နဝတ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီး ဗိုလ္ေစာေမာင္ဆႏၵမဲ ေပးေနပံု )ေထာင္ႏွင့္ခ်ီေသာ ရဟန္းရွင္လူ၊ ေက်ာင္းသားျပည္သူ မ်ားမွာ လူထု အေရးေတာ္ပံုကာလအတြင္း က်ဆံုးခဲ့ရၿပီး၊ အမ်ားအျပားမွာ ဖမ္းဆီး၊ ႏွိပ္စက္၊ အက်ဥ္းက် ခံခဲ့ရပါသည္။ လူ႔အခြင့္အေရးမ်ား ဖိႏွိပ္၊ ခ်ဳိးေဖါက္ခံ ၾကရသည္။
(ကြယ္လြန္သြားျပီျဖစ္ေသာ နဝတ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီး ဗိုလ္ေစာေမာင္ ႏွင့္ အတူေတြ႕ရွိရေသာ လက္ရွိအာဏာသိမ္းစစ္အစိုးရ နအဖ အၾကီးအကဲ စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီး ဗိုလ္သန္းေရႊ ႏွင့္ ေထာက္ခ်ဳပ္ေဟာင္း ဗိုလ္ခင္ညြန္႕ တို႔အား အတူတကြေတြ႕ရွိရစဥ္)
ေက်ာင္းသားလူငယ္၊ ျပည္သူ အမ်ားအျပား မွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ လံုးဝ ပ်က္သုန္းေရး အတြက္ နည္းသဏၭာန္မ်ဳိးစံု ႏွင့္ ဆက္လက္ တိုက္ပြဲဝင္ သြားႏိုင္ရန္ ေတာ္လွန္ေရးေဒသမ်ား၊ နယ္စပ္ေဒသမ်ား သို႔ ထြက္ခြါသြား ခဲ့ၾက သည္။ ေျမေပၚ၊ ေျမေအာက္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကသည္။
ေတာ္လွန္ေရး ရဲေဘာ္မ်ား ျဖစ္ေသာ အင္အားစု အသီးသီးတို႔သည္ စစ္ အာဏာရွင္စနစ္ အျမစ္ျပတ္ ေခ်မွဳန္းေရး၊ စစ္ဝါဒ က်ဆံုးေရး၊ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရး တို႔အတြက္ ျပည္တြင္း၊ျပည္ပတြင္ ပံုစံသဏၭာန္ အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ နည္းဗ်ဴဟာ အမ်ဳိးမ်ဳိး တို႔ျဖင့္ ဆက္လက္ တိုက္ပြဲဝင္ေန ၾကဆဲပင္ ျဖစ္သည္။
(ရွစ္ေလးလံုး စိတ္ဓါတ္ကို ဆက္လက္ စြဲကိုင္ျခင္းျဖင့္ ျပည္သူအေပၚ သစၥာရွိပါ)
Post a Comment