မွတ္တိုင္သစ္...

ဧရာဝတီ Thursday, 15 September 2011 12:42 အင္တာဗ်ဴး

ျမန္မာႏိုင္ငံ ေျမာက္ပိုင္း ကခ်င္ျပည္နယ္ အတြင္း ဧရာ၀တီျမစ္၏ အစ ေမခႏွင့္ မလိခ ျမစ္ဆံုေဒသတြင္ ျမန္မာ အစုိးရႏွင့္ တရုပ္အစုိးရပိုင္ CPI ကုမၸဏီတုိ႔ ပူးေပါင္းၿပီး ျမစ္ဆံုဆည္ စီမံကိန္း တည္ေဆာက္ေနသည္။ အဆိုပါ ျမစ္ဆံုဆည္စီမံကိန္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပညာရွင္မ်ား၏ ေလ့လာေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားအရ ဧရာဝတီျမစ္ တိမ္ေကာ ပေပ်ာက္ႏုိင္သည့္ စိုးရိမ္ဖြယ္ရာ အေျခအေန ရွိေနေၾကာင္းကို ထင္ရွားသူမ်ားက ေျပာဆုိေနၾကရာ ျပည္သူအမ်ား စိတ္၀င္စားမႈ မ်ားျပားလွ်က္ရွိသည္။

ဧရာ၀တီအေၾကာင္း ကဗ်ာႏွင့္ စာေပေဟာေျပာမႈမ်ား၊ လႈံ႕ေဆာ္မႈမ်ားမွာ အင္တာနက္ လူမႈကြန္ယက္မ်ားတြင္ ျပန္႔ႏွံ႔လွ်က္ရွိရာ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း) ၏ ကဗ်ာမ်ား၊ ေဟာေျပာခ်က္မ်ားကိုလည္း လူအမ်ား စိတ္ဝင္စားလွ်က္ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း) အား ဧရာတီျမစ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ၎၏ ထင္ျမင္ခ်က္၊ ခံယူခ်က္မ်ားကို ဧရာ၀တီမဂၢဇင္း သတင္းေထာက္ လင္းသန္႔က ေမးျမန္းထားပါသည္။

ေမး။ ။ ဧရာ၀တီျမစ္အေရး ဆရာ့ရဲ႕ခံစားမႈနဲ႔ အျမင္ကို ေျပာျပေပးပါလား။

ေျဖ။ ။ က်ေနာ္ခံစားရတာက ျပည္သူျပည္သား အမ်ားနည္းတူ ခံစားရတာပါ။ က်ေနာ္က အဲဒီ ဧရာ၀တီနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ဟိုးအရင္ စာေပေဟာေျပာပြဲေတြကတည္းက ေဟာေျပာျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္ အဓိက ေျပာတာကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ရသ စာေပသမားက ကဗ်ာေရးတဲ့အခ်ိန္မွာ ပတ္၀န္းက်င္ အေျခအေန ေျပာင္းသြားရင္ ကဗ်ာဟာ ေျပာင္းလဲသြားတယ္ ဆုိတာကို သက္ေသျပခ်င္တာ။ ဟုိး အေစာပိုင္း ျမစ္ဆံုကုိ က်ေနာ္ ေရာက္ခဲ့စဥ္က အရမ္းလွတဲ့ ျမစ္ဆံုကို ၾကည့္ၿပီး အရမ္းလွတဲ့ ကဗ်ာေတြ ထြက္တယ္။ မႏွစ္က ျမစ္ဆံုကိုေရာက္ေတာ့ ျမစ္ဆံု ပ်က္စီးေနတာ ေတြ႔ေတာ့ “ျမစ္ေကာ” ဆုိတဲ့ ကဗ်ာမ်ိဳး ထြက္တယ္။ အဲဒီမွာ စၿပီး က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ေျပာျဖစ္တယ္။ ေနာက္ပိုင္း ျမစ္က ေတာ္ေတာ္စုိးရိမ္စရာ အေျခအေန ေရာက္လာေတာ့ ဂ်ာနယ္ေတြ၊ စာေစာင္ေတြမွာ အဲဒီဘက္ကုိ အေလးေပးၿပီး ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ေျပာျဖစ္တယ္။

ေမး။ ။ ျမစ္ဆံုဆည္ စီမံကိန္းကိစၥ၊ ပညာရွင္ေတြရဲ႕ သုေတသန စာတမ္းေတြ ေပါက္ၾကားလာေတာ့ လူေတြ ပိုၿပီး စုိးရိမ္လာတယ္။ အဲဒီအေပၚမွာ ဆရာ့ရဲ႕ စုိးရိမ္မႈ ဘယ္လိုရွိတယ္ ဆိုတာ သိပါရေစ။

ေျဖ။ ။ က်ေနာ့္ ကဗ်ာထဲမွာ ပါတဲ့အတုိင္းပဲဗ်။ ဘာလဲ ဆုိေတာ့ ျမစ္ေပ်ာက္ရင္ တုိင္းျပည္ပါ ေပ်ာက္မယ္၊ လူမ်ိဳးပါ ေပ်ာက္မယ္။ အဲဒီေလာက္ထိကို စုိးရိမ္စရာေကာင္းပါတယ္။

ေမး။ ။ ျမစ္၀ွမ္းေတြဆုိတာ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ စတင္ေပါက္ဖြားရာ ျဖစ္ေနတယ္၊ ျမစ္ႀကီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားရင္ ဆရာေျပာသလုိ လူမ်ိဳးပါ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမယ္၊ ယဥ္ေက်းမႈပါ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမယ္ ဆိုေတာ့ ဒီေလာက္ စုိးရိမ္စရာ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြကို အသိပညာေပးမႈေတြ၊ သတင္းအခ်က္ အလက္ မွ်ေ၀ေပးမႈေတြ ဘယ္ေလာက္အထိ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ လုပ္ႏုိင္တယ္ ထင္ပါသလဲ။

ေျဖ။ ။ ဒီကိစၥ ေတာ္ေတာ္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ရွိတယ္ဗ်။ ဘာလို႔ က်ေနာ္ေျပာႏိုင္သလဲ ဆုိေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္ ေလာက္ကပဲ ဒယ္အုိးဆရာေတာ္ ဦးစီးတဲ့ ဆီမွာ တႏိုင္ငံလုံးက ပရဟိတ လုပ္ေနၾကတဲ့ အဖြဲ႔ေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ဆံုတယ္။ အဲဒီ မွာ စကားေျပာဖုိ႔ က်ေနာ့္ကို မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ အခ်ိန္ေပးတယ္။ က်ေနာ္သြားေျပာပါတယ္။ ေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း အဲဒါေလးပဲ အဓိက ထားၿပီးေတာ့၊ ပရဟိတ သမားေတြအေနနဲ႔ ပိုၿပီးေတာ့ အမ်ိဳးသားေရး တာ၀န္အေနနဲ႔ တာ၀န္ရွိတယ္ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းေလး က်ေနာ္ ေျပာျဖစ္တယ္ဗ်။ အဲဒီမွာပဲ တုိက္တိုက္ဆုိင္ဆုိင္ ဆရာမ သန္းျမင့္ေအာင္တုိ႔၊ ကိုေက်ာ္သူ႔ဇနီး မေရႊဇီးကြက္တုိ႔ ကလည္း ေရာက္ေနတယ္။ သူတို႔နဲ႔အတူတူ လက္မွတ္ထုိးဖုိ႔ စာရြက္ေတြလည္း ပါလာတယ္ဗ်။ က်ေနာ္စကားေျပာရင္း လက္မွတ္ထုိးဖို႔ ကိစၥေလးေတြပါ ပန္ၾကားေတာ့ က်ေနာ္ ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ဘယ္မွာထုိးရမလဲ၊ ဘယ္မွာထုိးရမလဲ ဆုိၿပီး လူေတြက ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္၀င္တစား ရွိတယ္ဗ်။ ေတာ္ေတာ္ ခ်စ္ဖုိ႔ ေကာင္းပါတယ္။ ေလးစားဖုိ႔လည္း ေကာင္းပါတယ္။

ေမး။ ။ တခ်ိဳ႕ေျပာေနတာေတြ ရွိတယ္။ စိတ္၀င္စားတဲ့သူက ေရဒီယို နားေထာင္တဲ့သူတုိ႔၊ ဒီအေၾကာင္း သိတဲ့ သူတုိ႔ပဲ၊ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မသိၾကေသးဘူးလုိ႔ ေျပာေနၾကတယ္။ စုိးရိမ္စရာ အေျခအေန ရွိတယ္ ဆုိတာကို တတုိင္းျပည္လံုး က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ အသိပညာေပးေရးအတြက္ ဘယ္လုိေတြ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မလဲ။

ေျဖ။ ။ က်ေနာ့္ အေတြ႔အႀကံဳေလး တခုကို ဒီေနရာမွာ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ပတ္ေလာက္ကပဲ နတ္တလင္း မွာ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိမ္းသိမ္းေရးဆုိၿပီး မုိးေလ၀သက ေဒါက္တာထြန္းလြင္တို႔နဲ႔ ေဟာေျပာပါတယ္။ ေဟာ ေျပာေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔က ဧရာ၀တီအေရးပဲ ေဇာင္းေပးၿပီး ေျပာတယ္။ အဲဒီမွာ အမ်ားစု ပရိသတ္က ေတာေရာ၊ နယ္က ပါ ျဖစ္ေနတယ္။ သူတုိ႔လည္း ေတာ္ေတာ္ စိတ္၀င္စားပါတယ္။ သူတုိ႔စိတ္၀င္စားတယ္ ဆုိတာ ဘာလုိ႔သိလဲ ဆုိေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔အတူ လက္မွတ္ထုိးဖုိ႔ စာရြက္ေတြလည္း ပါသြားေတာ့ သူတုိ႔ လက္မွတ္ေရးထုိးၾကတယ္။ ဒါက တခ်က္ ေပ့ါဗ်ာ။ ၿပီးေတာ့ ေတာင္ငူအပါအ၀င္ တျခားနယ္ၿမိဳ႕ေတြမွာလည္း အဲဒီလႈပ္ရွားမႈ လုပ္ေနတယ္ ၾကားလုိက္ရတယ္။ ေနာက္တခ်က္က ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ အစက စိတ္၀င္စားခ်င္မွ စိတ္၀င္စားၾကမယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒယ္အုိးဆရာေတာ္ဆီ လာတဲ့ ပရဟိတ လုပ္ေနတဲ့အဖြဲ႔ေတြက အဖြဲ႔ ၉၀၀ ေက်ာ္တယ္ဗ်။ အဲဒီအဖြဲ႔ေတြက ျမန္မာျပည္အႏွံ႔က လာၾကတာ။ သူတို႔ေတြကို ဧရာ၀တီျမစ္ကိစၥ ေျပာလုိက္ေတာ့ သူတုိ႔ အေတာ္စိတ္၀င္စားၾကတာ ေတြ႔တယ္။

ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္က ဘာကိုေမွ်ာ္လင့္လဲဆုိေတာ့ အဲဒီအဖြဲ႔ေတြ သူတုိ႔ အရပ္ေဒသေတြျပန္ေရာက္ သြားၾကတဲ့အခါ သူတုိ႔က ပရဟိတ သမားေတြဆုိေတာ့ ၿငိမ္ေနမွာ မဟုတ္ဘူးဗ်။ လႈပ္ရွားမႈကို ဆက္လုပ္မယ္လုိ႔ က်ေနာ့္ စိတ္ထဲမွာ ယံုေနတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ စာေရးဆရာေတြ အေနနဲ႔ တတ္ႏိုင္တာကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ေဟာေျပာပြဲေတြ သြားေနတဲ့ အခါမွာ ထပ္တယ္ပဲ ေျပာေျပာ၊ ဘာေျပာေျပာ က်ေနာ္ကေတာ့ ဒီကိစၥကို အေလးေပး ေျပာတာပဲ။ ဒါက က်ေနာ္တုိ႔ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ေလးေပါ့။

ေမး။ ။ ဧရာ၀တီအေရးဟာ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္အေရးလုိ႔ ေျပာၾကတယ္၊ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ဒါက တမ်ိဳးသားလံုးနဲ႔ သက္ဆုိင္တဲ့ ကိစၥလို႔ ေျပာၾကတယ္၊ တခ်ိဳ႕က ဒါကို ႏိုင္ငံေရးလုိ႔ ထင္ေနသူေတြလည္း ရွိေနတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ႏိုင္ငံေရး နယ္ပယ္က လူေတြက လႈပ္ရွားမႈမွာ ဦးေဆာင္လုပ္ေနၾကေတာ့ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားတယ္ ထင္ၿပီး စိုးရိမ္ေၾကာင့္ ၾကေနၾကတဲ့ သူေတြလည္းရွိေနေတာ့ အဲဒီလို လူေတြကိုေရာ ဘာမ်ားေျပာခ်င္ပါသလဲ။

ေျဖ။ ။ က်ေနာ္ျမင္တာကေတာ့ ဒါက ရုိးရုိးရွင္းရွင္းေလးပါ။ ဒီကိစၥက ပါတီႏိုင္ငံေရးထက္ ျမင့္တဲ့ အမ်ိဳးသားေရးကိစၥ လုိ႔ ျမင္တယ္ဗ်။ တမ်ိဳးသားလံုးနဲ႔ ဆုိင္တယ္။ လူတုိင္းနဲ႔ ဆုိင္တယ္လုိ႔ ျမင္တယ္ဗ်ာ။ ပါတီႏုိင္ငံေရးထက္ အမ်ားႀကီး ျမင့္တယ္လုိ႔ ယံုၾကည္တယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ေတာ့ အဲဒီလုိ ခံစားရပါတယ္။ ဒါက ပိုက်ယ္ျပန္႔တယ္ေလ။

ေမး။ ။ အခုဆုိရင္ ဆရာလူထု ဦးစိန္၀င္းတုိ႔လုိ၊ ဆရာတုိ႔လုိ အႏုပညာနယ္က၊ စာေပနယ္က လူေတြက ေျပာေတာ့ စိတ္၀င္စားမႈ မ်ားလာတယ္။ စိုးရိမ္မႈ မ်ားလာၿပီး ျမစ္ဆံုဆည္ စီမံကိန္းရပ္တန္႔ဖို႔ လက္မွတ္ထုိး ေတာင္းဆုိတဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြ လုပ္လာၾကတယ္။ သက္ဆုိင္ရာက ဒီစီမံကိန္းႀကီး ရပ္တန္႔ေပးမယ္လို႔ ယူဆပါလားခင္ဗ်ာ။

ေျဖ။ ။ က်ေနာ္တုိ႔စိတ္ထဲ ခံစားရတာေတာ့ဗ်ာ တခုခု လုပ္ေနတာက ဘာမွ မလုပ္တာထက္စာရင္ ပိုေကာင္းတယ္ ဆုိတာပါပဲ။ ၿငိမ္ေနတာထက္ စာရင္ လႈပ္ေနတာက တစံုတရာ ေရွ႕ကို ေမွ်ာ္မွန္းလုိ႔ ရမယ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ က်ေနာ့္ စိတ္ထဲ ထင္ပါတယ္။

ေမး။ ။ အခု ဧရာ၀တီ အေရး ေျပာဆုိမႈေတြ က်ယ္ျပန္႔လာတယ္။ ဆရာ့အေနနဲ႔ ဧရာ၀တီနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ တျခား ထူးထူးျခားျခား ဘာမ်ားေျပာခ်င္လဲ။

ေျဖ။ ။ ထူးထူးျခားျခားရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္မွာ ရွိတဲ့ လူတုိင္းလူတုိင္း အကုန္လံုးက၊ ဗမာ အပါအ၀င္ တုိင္းရင္းသားအားလံုးက က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ အမ်ိဳးသားေရး တာ၀န္တခုအေနနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔လုိ အမ်ားကို ဆင့္ပြား ေျပာႏိုင္တဲ့ သူကလည္း ေျပာေပါ့။ နီးစပ္ရာေတြက တဆင့္ သူငယ္ခ်င္းကို ေျပာ၊ လက္ဘက္ရည္ဆုိင္မွာေျပာ၊ အဲဒီလုိ လက္ဆင့္ကမ္းၿပီး အားလံုးက ဒီကိစၥ တာ၀န္ယူ ေျပာသင့္တယ္။ ေျပာတယ္ဆုိတာလည္း သက္သက္ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ တကယ့္ခံစားမႈကေန ေပါက္ကြဲၿပီး ေျပာေနၾကတာပဲ။ တတ္ႏိုင္သေလာက္ေတာ့ လူတုိင္းက စိတ္၀င္ တစား လႈပ္ရွားသင့္တယ္လုိ႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ေမး။ ။ တခ်ိဳ႕က ေျပာေနၾကတယ္၊ အရင္ကေတာ့ ဧရာ၀တီကို ခ်စ္ရေကာင္းမွန္း မသိၾကဘူး၊ အခုမွ အသံေတြ က်ယ္လာၿပီး ခ်စ္ေနၾကတယ္၊ စိုးရိမ္စရာ မွန္းသိလာၾကတယ္ေပါ့။ အဲဒီအေပၚ ဘာမ်ားေျပာ ခ်င္ပါသလဲ။

ေျဖ။ ။ ဒါက အရင္ကတည္းက သိၿပီး ေျပာေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူသိမ်ားတဲ့ သူေတြက ေျပာလုိက္ေတာ့ ပိုသိ သြားတယ္၊ ပိုၿပီး အသံက်ယ္ေလာင္ သြားတယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ အရင္ကတည္းက တေယာက္စီ၊ တေယာက္စီ၊ လူတစုစီ၊ တစုစီ ၾကားမွာ ေျပာဆုိေနၾကတာေတြ ရွိၾကပါတယ္။ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ႀကီး က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ႀကီး မျဖစ္ေသးတာပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္လုိ႔ က်ေနာ္ထင္တယ္။

Credit to Irrawaddy: http://www.bur.irrawaddy.org/index.php/interview/4-interview/7306-2011-09-15-05-44-25