ဘုရားတရား ၾကည္ညိဳတ့ဲ ဦးေသာင္းညြန္႔ ငါးပါးသီလကံကို ခ်ိဳးေဖာက္ခ့ဲရလို႔ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ခ့ဲရတ့ဲ အေၾကာင္း ေနျပည္ေတာ္ အတြင္းစည္းထဲက သတင္းေတြ က်ေနာ့္ထံ ေရာက္လာခ့ဲပါတယ္။(၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ အခန္း ၁၄၊ ကူးေျပာင္းေရးကာလ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ား၊ အပိုဒ္ ၄၄၅ မွာ ျပည္ေထာင္စု သမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သည္ နဝတႏွင့္ နအဖတို႔၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား၊ တာဝန္မ်ားႏွင့္ ရပိုင္ခြင့္မ်ားကို ဆက္ခံသည္။ ယင္းအဖြဲ႔၊ သို႔မဟုတ္ အဖြဲ႔ဝင္တဦးဦး သို႔မဟုတ္ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ တဦးဦး၏ တာဝန္အရ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား အေပၚ အေၾကာင္းျပဳလ်က္ ယင္းတို႔အား တရားစြဲဆိုျခင္း၊ အေရးယူျခင္း မရွိေစရလို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။)
ဒီသတင္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ဝါရွင္တန္ၿမိဳ႕ ျမန္မာသံ႐ံုးမွာ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္ ကာလက အျဖစ္ အပ်က္ေလး တခုကို သြားၿပီး သတိရမိပါတယ္။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္းက သံ႐ံုးအမႈထမ္း တဦး ျမန္မာႏိုင္ငံကေန အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ ခ့ဲပါတယ္။
ဒီသံတမန္က က်ေနာ့္အတြက္၊ အထက္က ဗိုလ္မႉးအတြက္ အေရးတႀကီး သတင္းစံုစမ္းဖို႔ ညႊန္ၾကားခ်က္ ေပးလိုက္တယ္လို႔ ေျပာေတာ့ ဘာလဲလို႔ က်ေနာ္က ေမးမိတယ္။
အေမရိကန္ အစိုးရအေနနဲ႔ ျမန္မာ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ႏိုင္ငံတကာ တရား႐ံုးတင္ဖို႔ အထိ စဥ္းစားေနတာ ရွိမရွိ သိခ်င္တယ္၊ အျမန္စံုစမ္းၿပီး အေႀကာင္းျပန္ေပးပါလို႔ ညႊန္ၾကား လိုက္ေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ က်ေနာ္ ၿပံဳးမိလိုက္တယ္။
ေၾသာ္ … ကိုယ္ခံရမွာက်ေတာ့ ေၾကာက္တတ္ လိုက္တာ၊ သူတပါးေတြက်ေတာ့ “အျပတ္ရွင္းပစ္လိုက္၊ အစိတ္သားေတာင္ မခ်န္နဲ႔၊ ကုလား၊ လူမွမဟုတ္တာ၊ အျမင့္ဆံုး ေထာင္ဒဏ္ ခ်လိုက္” ဆိုၿပီး အမိန္႔ေတြ ေပးေနတ့ဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးရယ္။
အဲဒီအခ်ိန္က ကမာၻမွာ ယူဂိုဆလားဗီးယား သမၼတေဟာင္း မီလိုဆီဗစ္၊ လိုက္ေဗးရီးယား သမၼတေဟာင္း ခ်ားလ္ ေတလာ၊ ကေမာၻဒီးယား အာဏာရွင္ေဟာင္း ပိုေပါ့၊ ဆူဒန္သမၼတ ဘတ္ရွီးယားတို႔ ႏိုင္ငံတကာတရား႐ံုးမွာ အမႈရင္ဆိုင္ေနခ်ိန္ျဖစ္လို႔ သူ႔အလွည့္မ်ား ဘယ္ေတာ့ေရာက္မလဲဆိုတာကို စိုးရိမ္လို႔ စံုးစမ္းခိုင္းလိုက္တယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ နားလည္လိုက္ပါတယ္။
က်ေနာ္လည္း ဝတ္ေက်တန္းေက်ပဲ ေလာေလာဆယ္ အေျခအေနမွာေတာ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔မွာ ဝါရွင္တန္ဒီစီက ပင္တဂြန္ စစ္ဌာနခ်ဳပ္နဲ႔ နယူးေယာက္က World Trade Center အတိုက္ခံေနရလို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို စိတ္မဝင္စားႏိုင္ေသးဘူးလို႔ သတင္းျပန္ပို႔ေပးခ့ဲရတယ္။
စက္တင္ဘာ ၁၁ အေရးခင္းဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးအတြက္ ဝမ္းသာစရာျဖစ္ခ့ဲရတယ္။ ဘယ္ေလာက္ ဝမ္းသာသလဲဆိုရင္ တျခားႏိုင္ငံေတြက ေခါင္းေဆာင္အသီးသီး အေမရိကန္ သမၼတ ေဂ်ာ့ ဘုရွ္ထံ ဝမ္းနည္းေၾကာင္းသဝဏ္လႊာေတြ အသီးသီးပို႔ေနၾကတ့ဲအခိ်န္၊ က်ေနာ္တို႔က ပို႔ဖို႔တင္ျပေတာ့ ဟိုလိုလိုဒီလိုလိုလုပ္ၿပီး အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္အထိ မပို႔ဘူး။ ေနာက္ဆံုး အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဌာန Burma Desk က သံ႐ံုးကို ေမးလို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္ေျပာေတာ့မွ မပို႔ခ်င္ပို႔ခ်င္နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးက ပို႔လိုက္တယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ဘာျဖစ္လို႔ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေတာင္းခံရသလဲဆိုရင္ ျပည္သူလူထုအေပၚမွာ ရက္ရက္စက္စက္ လုပ္ခိုင္းခ့ဲတ့ဲအေပၚ သူကိုယ္တိုင္ တာဝန္မယူရဲလို႔ပဲ။ သူ တိုက္႐ိုက္၊ သြယ္ဝိုက္ အမိန္႔ေပးခ့ဲတာေတြကို ေျပာရရင္ေတာ့ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္ ဧၿပီလမွာ ရခိုင္ျပည္နယ္ ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္းေတာ နယ္ေျမမွာ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ၄၀၀ ေက်ာ္ကို ရွင္းပစ္ဖို႔ အဲဒီအခ်ိန္က အေနာက္ပိုင္းတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္တိုင္းမႉး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဝင္းျမင့္ (ေနာင္ အတြင္းေရးမႉး ၃၊ စစ္ေရးခ်ဳပ္ ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဝင္းျမင့္) ကို ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊက အမိန္႔ေပးခ့ဲတယ္။
အဲဒီတုန္းက ႐ိုဟင္ဂ်ာ ေသာင္းက်န္းသူေတြက ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္းေတာ နယ္ေျမမွာ တေန႔တည္းမွာ မိုင္း ၁၈ လံုးခြဲၿပီး ဝင္ေရာက္ပစ္ခတ္ခ့ဲလို႔ စစ္တပ္ကျပန္ၿပီး စစ္ဆင္ေရးလုပ္တ့ဲအခါ သူပုန္ေရာ အရပ္သားပါ စုစုေပါင္း လူ ၄၀၀ ေက်ာ္ အရွင္ဖမ္းဆီးရမိတယ္။ စစ္႐ံုးခ်ဳပ္ကို သတင္းပို႔ေတာ့ “ကုလား၊ လူမွမဟုတ္တာ ရွင္းပစ္” လို႔ အမိန္႔ေပးခ့ဲတယ္။
၁၉၉၆ ခုႏွစ္မွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) အမ်ိဳးသားညီလာခံကထြက္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊက NLD ကို အႀကီးအက်ယ္ေဒါသထြက္ၿပီး NLD ဆိုရင္ ေဆြမ်ိဳးအစဥ္အဆက္ ေၾကာက္သြားေအာင္ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ အက်ပ္အတည္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ ေထာက္လွမ္းေရးကို ခိုင္းေစခ့ဲတယ္။
၁၉၉၆ ခုႏွစ္ထဲမွာပဲ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ နယ္ေျမေတြျဖစ္တ့ဲ ရွမ္းျပည္နယ္၊ ကယားျပည္နယ္၊ ပဲခူးတိုင္း၊ ကရင္ျပည္နယ္၊ မြန္ျပည္နယ္၊ တနသၤာရီတိုင္း ေတြမွာရွိတ့ဲ စစ္တပ္အင္အားေတြကိုသံုးၿပီး ရြာေတြေရႊ႕ခိုင္းတာမွာ မလိုက္နာရင္ အစိတ္သား (၂၅ က်ပ္သား) ဝမ္းဗိုက္ထဲက ကေလးေတာင္မခ်န္နဲ႔လို႔ အျပတ္ရွင္းဖို႔ အမိန္႔ေပးခဲ့တယ္။
၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ေမလမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၾကည္မင္း (ေရတပ္ ဦးစီးခ်ဳပ္ေဟာင္း)၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ျမင့္ေဆြ (ေလတပ္ ဦးစီးခ်ဳပ္ေဟာင္း)၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သူရျမင့္ေအာင္ (စစ္ေရးခ်ဳပ္ေဟာင္း)၊ ဗိုလ္မႉးႀကီး ေဇာ္မင္း (အမွတ္ ၁ လွ်ပ္စစ္ ဝန္ႀကီး) တို႔ကို ခရစၥတီးကြ်န္းမွာ အျပစ္မဲ့အရပ္သား အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီး၊ ကေလး ၈၁ ေယာက္တို႔ကို သတ္ပစ္ဖို႔ အမိန္႔ေပးခ့ဲတယ္။ အဲဒီခရစၥတီးကြ်န္းမွာ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ရိွေနတာေၾကာင့္ သက္ေသထြက္ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ဒီပဲရင္းကိစၥမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ ကိုယ္တိုင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လုပ္ႀကံဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စိုးဝင္း (ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း)၊ ဦးေအာင္ေသာင္း (စက္မႈ ၁ ဝန္ႀကီး) တို႔ကို ခိုင္းခ့ဲပါတယ္။ ဒီကိစၥန႔ဲပတ္သက္လို႔ ေထာက္လွမ္းေရးေဟာင္းမ်ား၊ တပ္မေတာ္အရာရွိမ်ား၊ ရဲအရာရွိမ်ားက သက္ေသထြက္ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေတြက က်ေနာ္ သိတာေတြပါ။ တျခား လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္တာေတြန႔ဲ ပတ္သက္လို႔ ျပည္သူလူထုေတြသိတာ အမ်ားႀကီး ရွိပါလိမ့္ဦးမယ္။
၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလမွာ ဘုရားသားေတာ္ေတြကို သတ္ျဖတ္ညွင္းဆဲတဲ့ ကိစၥကေတာ့ ကမာၻေက်ာ္ကိစၥတခုပါ။ ဒီလို မတရားျပစ္မႈေတြ အမ်ားႀကီး က်ဴးလြန္ထားတ့ဲအတြက္ေၾကာင့္လည္း ႏိုင္ငံတကာတရား႐ံုးကို အရမ္းေၾကာက္ခဲ့တာ။ ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရး အထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ ကင္တားနား တင္ျပတဲ့ စံုးစမ္းစစ္ေဆးေရးအဖြဲ႔သာ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ဝင္ေရာက္စစ္ေဆးခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ ဒီထက္ပိုၿပီး အေၾကာင္းစံုကို သိႏိုင္မွာပါ။
ဒါေၾကာင့္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးထားတဲ့ ဥပေဒအား ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒမွာ ထည့္ခ့ဲတယ္ဆိုတာကို အသိေပးလိုက္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ “စစ္တပ္က က်ဴးလြန္ခ့ဲတ့ဲ ျပစ္မႈအားလံုးဟာ အထက္ကေပးတဲ့ အမိန္႔နဲ႔ တာဝန္ျဖစ္တ့ဲအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ တာဝန္အရွိဆံုးပါ၊ ေရွာင္လို႔မရဘူးဆိုတာကို သတိေပးလိုက္ပါတယ္”။
ယေန႔ကမာၻမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတ့ဲ အာဏာရွင္ တိုင္းျပည္ေတြန႔ဲ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အေျခအေနကို ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊဟာ လစ္ဗ်ားေခါင္းေဆာင္ ကဒါဖီလို ရက္စက္ယုတ္မာတ့ဲ လူစားမ်ိဳးပါ။ ဒီလိုလူမ်ဳိးကိုလည္း ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ လစ္ဗ်ားတပ္မေတာ္က့ဲသို႔ ဆက္လက္ သစၥာမခံသင့္ေတာ့ပါဘူး။
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အတြင္းက လူစြမ္းေကာင္းမ်ား ထြက္ဖို႔လိုေနပါၿပီ။ ျမန္မာျပည္သူေတြဘက္က ရပ္တည္ရမယ့္အခ်ိန္ကို ေရာက္ေနပါၿပီ။ ျပည္သူလူထုန႔ဲပူးေပါင္းၿပီး အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊနဲ႔မိသားစုကို လစ္ဗ်ားေခါင္းေဆာင္ ကဒါဖီနဲ႔ မိသားစုလို ႏိုင္ငံတကာ စစ္ခံု႐ံုးပို႔ၿပီးအေရးယူႏုိင္ေရး ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးစားၾကပါစို႔လို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊနဲ႔မိသားစုကို ဥပေဒအရ လံုးဝ (လံုးဝ) လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ မေပးသင့္ပါ။ ။
ဗိုလ္မႉးေဟာင္း ေအာင္လင္းထြဋ္သည္ တန္ျပန္ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိ၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ၀ါရွင္တန္ၿမိဳ႕ရွိ ျမန္မာသံ႐ံုး၌ သံမႉးႀကီး စသည့္ တာ၀န္မ်ား ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္၌ ႏိုင္ငံေရးခိုလႈံခြင့္ ေတာင္းခံခဲ့သည္။
Post a Comment