မွတ္တိုင္သစ္...

“ရန္သူမရွိ မိတ္ေဆြသာရွိ” “ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ရန္သူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ” လို႔ ဆရာဒဂုန္တာရာ စ ေျပာတုန္းက မေက်လည္ခဲ့။ ဒီထက္ပို ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ လံုးဝလက္မခံႏိုင္ပါ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ လမ္းမမ်ားေပၚ မွာ၊ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ၊ ေတာထဲေတာင္ထဲမွာ စစ္အာဏာရွင္ေတြကို ႏွစ္ (၃၀) ေက်ာ္ ရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲဝင္ လာသူ၊ ကိုယ့္မ်က္စိေရွ႕မွာ ရန္သူ႔လက္ခ်က္မိတဲ့ ရြာသားအေလာင္းေတြ၊ မုဆိုးမေတြ၊ မီးေလာင္ ရြာပ်က္ငုတ္ တိုေတြ၊ မုဒိမ္းက်င့္ခံ မိန္းကေလးေတြ ျမင္ခဲ့ရသူအဖို႔ ရန္သူနဲ႔ လည္ပင္းဖက္ဖို႔ ဘယ္လိုမွ စဥ္းစားမရႏိုင္ခဲ့ပါ။

ဒါေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရဲ႕ ဦးေလးျဖစ္သူ စိုင္းေဗဒါနဲ႔ ေတြ႔တဲ့အခါ က်ေနာ့္သံသယေတြ ေပ်ာက္ ကြယ္သြားခဲ့ပါတယ္။ မိုညႇင္း-မိုးေကာင္းနယ္သား စိုင္းေဗဒါဟာ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ဝင္းဂိတ္တပ္ထဲ ပါ ခဲ့ဖူးေပမယ့္ နဂိုမူလဘဝကေတာ့ ဆင္သမားတေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔အဖိုး လံုးေရႊဝါနဲ႔ လံုးေရႊနီတို႔လိုပဲ သူဟာ ဆင္႐ိုင္းေတြကို ဖမ္းခဲ့၊ ဆင္႐ိုင္းကို ဆင္ယဥ္ျဖစ္ေအာင္ က်င့္ခဲ့၊ ဆင္ယဥ္ေတြကို ဦးစီးခိုင္းေစခဲ့တဲ့ ရွမ္းနီအမ်ဳိးသားတေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ လံုးေရႊဝါနဲ႔ လံုးေရႊနီတို႔ကေတာ့ သီေပါမင္းေခတ္ ပေဒသရာဇ္ေတာ္ လွန္ေရး၊ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီေခတ္ဦး ေတာ္လွန္ေရးေတြမွာ ပါခဲ့ဖူးပါတယ္။

စိုင္းေဗဒါနဲ႔ လံုးေရႊဝါ-လံုးေရႊနီတို႔ရဲ႕ ဆင္ဖမ္းအေတြ႔အၾကံဳ၊ ဆင္က်င့္ ဆင္ခိုင္းအေတြ႔အၾကံဳေတြနဲ႔ ေတာ္လွန္ ေရးအေတြ႔အၾကံဳေတြ ဆက္စပ္ႏႈိင္းယွဥ္ျပတာေတြ ၾကားရတဲ့အခါမွာေတာ့ ဆရာဒဂုန္တာရာရဲ႕ စကားကို က် ေနာ္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး သေဘာေပါက္ လက္ခံသြားခဲ့ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ေတာဆင္႐ိုင္းေတြဟာ ရင္ဆိုင္တိုးမိတဲ့ လူသားေတြအတြက္ ရန္သူပါပဲ။ ဆင္နဲ႔လူ လံုးဝ စည္း ျခား နယ္ေျမကန္႔သတ္ေနလို႔ မရႏိုင္တဲ့အတြက္ လူေတြအေပၚ အႏၱရာယ္အျမဲရွိေနပါတယ္။ သိပ္မၾကာခင္ ေလးကပဲ အင္းတေကာ္ၿမိဳ႕ထဲမွာ အသက္ (၈၀) ေက်ာ္ သီလရွင္ဆရာႀကီးတပါးကို ေတာဆင္႐ိုင္းေတြ နင္း သတ္ခဲ့တဲ့သတင္း ၾကားခဲ့ရပါေသးတယ္။ ေပါင္းေလာင္းေဒသမွာ စစ္ေၾကာင္းလႈပ္ရွားေနတုန္း ေတာဆင္နဲ႔ ရင္ဆိုင္တိုးမိခဲ့လို႔ ဒိုက္ဦးနယ္သား ဗကပရဲေဘာ္ ကိုေအာင္ ေပါင္မွာ အစြယ္တေခ်ာင္း ထုတ္ခ်င္းေပါက္ ေဖာက္ဝင္သြားၿပီး ဆင္ေခါင္းေပၚမွာ အရပ္ (၆) ေပေက်ာ္ ဂလန္ဂလားလူႀကီး ဆင္စြယ္စိုက္လ်က္တန္းလန္း နဲ႔ ပါသြားခဲ့တာ (မာနယ္ပေလာအထိေတာင္) ဟိုးေလးတေက်ာ္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီဆင္ကိုေတာ့ ဝ ရဲေဘာ္ ေတြက ဝိုင္းပစ္သတ္ခဲ့ရပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီလို ဆိုးသြမ္း႐ိုင္းစိုင္းလွၿပီး အင္အားအရြယ္အစား ႀကီးမားလွတဲ့ ရန္သူဆင္ေတြကို လူအက်ဳိးျပဳတဲ့ မိတ္ေဆြအိမ္ဆင္ျဖစ္ေအာင္ ဖမ္းဆီးေလ့က်င့္ေပးတဲ့ျဖစ္စဥ္ဟာ တကယ္ေတာ့ ဆရာဒဂုန္တာရာေျပာတဲ့ “ရန္ သူကိုမိတ္ေဆြ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ျခင္း” ျဖစ္စဥ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ စိုင္းေဗဒါ-လံုးေရႊဝါတို႔ရဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးခ်က္ေတြ ဟာ ေခါင္းစဥ္အရတင္မကဘဲ အစိတ္အပိုင္းလိုက္လည္း အင္မတန္ စိတ္ဝင္စား မွတ္သားစရာေကာင္းလွပါ တယ္။ ဒီျဖစ္စဥ္ႀကီးတခုလံုးဟာ ႏိုင္ငံေရးစကားနဲ႔ေျပာရရင္ အၾကမ္းဖက္တိုက္ပြဲနည္းနာေရာ၊ အၾကမ္းမဖက္ တိုက္ပြဲနည္းနာပါ ေပါင္းစပ္ပါဝင္ေနၿပီး ႏွစ္မ်ဳိးစလံုးကို သူ႔အပိုင္းနဲ႔သူ လွလွပပ အကြက္ေစ့ေစ့ ဆက္စပ္က်င့္ သံုးသြားတာလို႔ စိုင္းေဗဒါတို႔က ေတာ္လွန္ေရးသေဘာတရားေတြနဲ႔ ခ်ိန္ထိုးေျပာျပခဲ့ပါတယ္။

ပထမဆံုး ဆင္႐ိုင္းဖမ္းတဲ့အဆင့္မွာ အရင္ေခတ္ကလို အုပ္လိုက္ က်ဳံးသြင္းဖမ္းတာျဖစ္ေစ၊ တေကာင္ခ်င္း ႀကိဳးကြင္းပစ္ (မီလာရွီကာနည္း) သို႔မဟုတ္ က်င္းေထာင္ဖမ္းတာျဖစ္ေစ၊ အခုေခတ္ ေမ့ေဆးေသနတ္နဲ႔ ပစ္ ဖမ္းတာျဖစ္ေစ အၾကမ္းနည္းသံုးၿပီး ဇြတ္အတင္းဖမ္းတာနဲ႔ စခဲ့ရပါတယ္ (အိမ္မွာ ခိုင္းဖို႔ အသာတၾကည္ ေခၚ မရလုိ႔ အတင္းဆြဲေခၚရတာ အၾကမ္းဖက္တာပဲ မဟုတ္ပါလား)။ ဒီေနရာမွာ အိမ္ဆင္အယဥ္ကို စီးၿပီး လုပ္ရ တာျဖစ္လို႔ ရန္သူထဲက သူ႔လူ ကိုယ့္ဘက္သားရွိထားဖို႔ အေရးႀကီးတာကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ ေဘးက ဆင္ ႐ိုင္းေတြရဲ႕တိုက္ခိုက္မႈ၊ က်ဳံးထဲဝင္ခါနီး ဆင္႐ိုင္းေတြရဲ႕ ျပန္လွန္႐ုန္းကန္ ေဖာက္ထြက္တိုက္ခိုက္မႈကို အၾကမ္း ဖက္ႏွိမ္နင္းရတာ၊ ေဗ်ာက္အိုး မီးအိုးေတြ ေဖာက္၊ တူမီးေသနတ္ေတြ ေဖာက္၊ ဗံုေတြ ေမာင္းေတြ လင္းကြင္း ေတြ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ တီးၿပီး ပစ္ခတ္ေျခာက္လွန္႔ရတာေတြနဲ႔လည္း ၾကမ္းရပါတယ္။ က်ဳံးမွန္း မသိ ေအာင္၊ က်င္းမွန္း မသိေအာင္၊ ႀကိဳးကြင္းပစ္ဖမ္းမယ့္လူနဲ႔ ဆင္ယဥ္ မေတြ႔ေအာင္ ဖံုးကြယ္ဖို႔လည္း အေရးႀကီး ပါတယ္။

ဒီလို အၾကမ္းနည္းနဲ႔ ဖမ္းထားတဲ့ ဆင္႐ိုင္းကို (၂) ရက္ (၃) ရက္ေလာက္ အစာငတ္ ေရငတ္ထားၿပီး မာန္စ ခ်ဳိးရပါတယ္။ ဒီေနာက္မွ တေကာင္ခ်င္းကို ပုခက္ သို႔မဟုတ္ ညႇပ္ထဲ သြင္းရပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ တကိုယ္ လံုး ေျခ လက္ ေခါင္း လံုးဝမလႈပ္ႏိုင္ေအာင္ သစ္လံုးအခ်ဳပ္ခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ ထည့္ထားတာ ဒါမွမဟုတ္ ႀကိဳးအထပ္ထပ္တုတ္ ထူးခတ္ထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ အၾကမ္းမဖက္ အာဏာဖီဆန္ေရးတိုက္ပြဲ လူထု တိုက္ပြဲသေဘာျဖစ္ၿပီး စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈသေဘာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ဆင္႐ိုင္းကို တံုးလံုးလွဲ တံေကာက္ေကြး သားေရကို လွီးၿပီး တေစာင္းလက္ပပ္ ႏို႔ရည္ညႇစ္ထည့္တဲ့နည္းနဲ႔ အနာျဖစ္ေအာင္လုပ္ၿပီးမွ ထူးခတ္ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ထူးႀကိဳးက တအား႐ုန္းရင္ အနာကို သြားထိလို႔ ဆင္ အရမ္းနာက်င္ေစတဲ့နည္း နဲ႔ ဆင္ကို ၿငိမ္ေအာင္ အၾကမ္းဖက္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီေနာက္မွာ အစာကို နည္းနည္းခ်င္း (ငွက္ေပ်ာသီး တလံုးခ်င္း၊ ၾကံ တဆစ္ခ်င္း၊ စပါး တခြက္ခ်င္း) ျပန္ ေကၽြးၿပီး မနက္ေစာေစာနဲ႔ ညေနေစာင္းမွာ ဆင္တကိုယ္လံုး၊ လက္ ေျခ ေပါင္ ရင္ဘတ္ ဗိုက္ တင္ လိင္အဂၤါ အၿမီး နားရြက္ ေခါင္း ေက်ာ ေမးေစ့ မ်က္ႏွာ ဦးကင္း စသျဖင့္ ေနရာလပ္မက်န္ေအာင္ လူ ၄-၅ ေယာက္က လက္နဲ႔ ပြတ္သပ္ေပးၾကပါတယ္။ လက္နဲ႔ ပြတ္ရင္း ပါးစပ္ကလည္း ခ်ဳိသာႏူးညံ့တဲ့သီခ်င္းေတြ သံၿပိဳင္ဆိုေပး ေအာ္ေပးေနရပါတယ္။ ဒီအဆင့္ကေတာ့ အၾကမ္းမဖက္ တိုက္ပြဲနည္းနာေတြထဲက အာဏာဖီဆန္ေရးတိုက္ပြဲ နဲ႔ ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ေပါင္းစပ္ထားတဲ့သေဘာ၊ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရး (ဒိုင္ယာေလာ့) သေဘာလို႔လည္း ေျပာလို႔ရမယ္ ထင္ပါတယ္။ ေဘးမွာလည္း အိမ္ဆင္ေတြကို ကင္းေစာင့္ခ်ထားၿပီး ဆင္႐ိုင္းက ကလန္ကဆန္ လုပ္ရင္ အိမ္ဆင္ေတြက ႏွာေမာင္းနဲ႔ ႐ိုက္တာမ်ဳိး၊ လူေတြကလည္း ခၽြန္းနဲ႔ ေပါက္ လွံနဲ႔ထိုးၿပီး ဟိန္းေဟာက္ ေငါက္ငန္းတာမ်ဳိး အၾကမ္းဖက္မႈ တြဲရပါတယ္။ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေနရင္ေတာ့ ထန္းလ်က္ (ထညက္) ခဲ တခဲ ေကၽြးတာ၊ ငွက္ေပ်ာသီးတလံုး ေကၽြးတာ လုပ္ပါတယ္။

အစာနည္းနည္း ျပန္စားလာၿပီးေနာက္ တခ်ိန္တည္းမွာ ဒီဆင္႐ိုင္းႀကီးေတြကို ဘိန္းနည္းနည္း ေကၽြးပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က ဘိန္းစြဲသြားေစတဲ့နည္းနဲ႔ လူကို နာခံေအာင္လုပ္တာျဖစ္ၿပီး တခ်ဳိ႕ကေတာ့ စိတ္႐ိုင္းစိတ္မိုက္ေတြ ၿငိမ္ဝပ္သြားေအာင္ ရည္ရြယ္တာျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္က အားနည္းသြားတဲ့အတြက္ ႏႈိင္းယွဥ္ခ်က္အားျဖင့္ လူက အားႀကီးသြားတာဟာ ကိုယ့္အင္အားႀကီးထြားေအာင္လုပ္ဖို႔ ရည္ရြယ္တဲ့ အရပ္ဖက္လူမႈေရးအသင္းအဖြဲ႔ civil society/NGO တည္ေထာင္ လူစုတဲ့ အၾကမ္းမဖက္တိုက္ပြဲ ပံုစံတမ်ဳိးျဖစ္ပါတယ္။

ဆင္က ၿငိမ္လာတဲ့အခါ ႀကိဳးေလွ်ာ့ေပးတာ ေျဖးေျဖးခ်င္း လုပ္ေပးပါတယ္။ ညႇပ္ထဲမွာ စုစုေပါင္း အခ်ိန္ (၁၀) ရက္ (၁၅) ရက္ ထားပါတယ္။ ဒီလိုထားရင္း လူက တက္စီးတာကို စမ္းလုပ္ပါတယ္။ ဒါက လူကို စက္သီးနဲ႔ ဆြဲၿပီး ဆင္ေက်ာေပၚ ခ်ေပးတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္က ေခါင္းကိုခါၿပီး ႏွာေမာင္းနဲ႔ လွမ္းဆြဲခ်တာကို ေဘးက အိမ္ဆင္ေတြက ႏွာေမာင္းနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္႐ိုက္ႏွက္တာ၊ ေဘးကလူက လွံနဲ႔ ထိုးတာလုပ္ၿပီး တက္စီးတဲ့လူကို လည္း အျမန္ျပန္မထုတ္ရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဆင္ေက်ာေပၚ လူခြစီးႏိုင္တဲ့အခ်ိန္ တျဖည္းျဖည္းမ်ားလာေအာင္ က်င့္သြားရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အၾကမ္းဖက္မႈနဲ႔ အၾကမ္းမဖက္မႈ ေပါင္းစပ္ရပါတယ္။

လွံနဲ႔ထိုး ခၽြန္းနဲ႔ေပါက္လို႔ ဆင္မွာ အနာျဖစ္လာတာကို ၾကက္သားႏုပ္ႏုပ္စင္းၿပီး ေဆးျမစ္ေတြနဲ႔ေရာ အနာမွာ သိပ္ေပးတာကေတာ့ ျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရးသေဘာ ေဆာင္ပါတယ္။

တကိုယ္လံုး လက္နဲ႔ ပြတ္သပ္ စကားခ်ဳိခ်ဳိသာသာေျပာ ဘိန္းေကၽြးတာက တဖက္၊ အစာငတ္ ေရငတ္ထား လႈပ္မရေအာင္ ခ်ဳပ္တာက တဖံု၊ လွံနဲ႔ထိုး ခၽြန္းနဲ႔ေပါက္ ေငါက္ငမ္းတာကတနည္း ရက္ (၂၀) ေလာက္ သူ႔ အကန္႔နဲ႔သူ လုပ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ဧရာမ ရန္သူဆင္႐ိုင္းႀကီးဟာ လူခိုင္းလို႔ရတဲ့ မိတ္ေဆြဆင္ယဥ္ ျဖစ္ သြားပါၿပီ။ ဆရာဒဂုန္တာရာ ေျပာသလို ရန္သူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္ လုပ္လိုက္ႏိုင္ပါၿပီ။

ေနာက္တခ်က္ စိုင္းေဗဒါတို႔ ေျပာတာက ဆင္႐ိုင္းအမည္းျဖစ္ျဖစ္ ဆင္႐ိုင္းဆင္ျဖဴေတာ္ျဖစ္ျဖစ္ ဒီနည္းေတြနဲ႔ပဲ ကိုင္ရတာျဖစ္တယ္တဲ့၊ ဆိုလိုတာက ၂၀၁၀ ေရွ႕ပိုင္း နဝတ-နအဖ စစ္အစိုးရျဖစ္ျဖစ္၊ ၂၀၁၀ ေနာက္ပိုင္း လႊတ္ေတာ္ထြက္ စစ္အစိုးရျဖစ္ျဖစ္ ဒီနည္းေတြနဲ႔ပဲ ရန္သူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္ မည္းျဖစ္ေစ ဆင္ျဖဴျဖစ္ေစ ဆင္႐ိုင္းေတြဟာ ရန္သူေတြပါပဲ။

ရန္သူဆင္႐ိုင္းေတြ ဖမ္းေန က်င့္ေနတံုးမွာ ကိုယ့္ဘက္က ဆင္သမားေတြ အသက္ဆံုးတာလည္း ရွိတတ္ပါ တယ္။ ကိုယ့္ဘက္က နဂိုရွိထားတဲ့ ဆင္ယဥ္ ေတာဝင္ၿပီး ဆင္႐ိုင္းေတြေနာက္ ပါသြားတာလည္း ရွိတတ္ပါ တယ္။ က်ဳံးေဆာက္ရင္ သစ္ဖိုး ဝါးဖိုး အုန္းဆံႀကိဳးဖိုး လုပ္အားခ ... စတာေတြ အင္မတန္ အကုန္အက်မ်ား ေပမယ့္ က်ဳံးသြင္းဖမ္းတာဟာ ႀကိဳးကြင္းပစ္ဖမ္း က်င္းေထာင္ဖမ္းတာေတြထက္လည္း ဆင္ပိုရလို႔ အရင္းေၾက အျမတ္ပိုထြက္ပါတယ္။ ေငြေၾကး ႐ုပ္ဝတၳဳပစၥည္းနဲ႔ အခ်ိန္ ရင္းရတာတင္မက အသက္ေသြးေခၽြး အရင္းအႏွီး ေတြကိုလည္း ေရွာင္လို႔မရပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ ရွိသမွ် ဆင္႐ိုင္းတေကာင္မက်န္ ဒီနည္းနဲ႔ မိတ္ေဆြ ဆင္ယဥ္ျဖစ္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ က်င့္လို႔မ ရ ထိန္းလို႔မႏိုင္ျဖစ္လို႔ သတ္ပစ္လိုက္ရတာလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ အင္မတန္ ေခါင္းမာတဲ့ ဆင္႐ိုင္း ေတြလည္း ႐ုန္းရင္းကန္ရင္း ဒဏ္ရာရ ေသသြားတာေတြ ရွိပါတယ္။ (ကိုယ့္ကိုရန္မူတဲ့ ရန္သူကို ဘယ္လိုမွ မ လႊဲမေရွာင္သာလို႔ သတ္ပစ္လိုက္ရတာ၊ သူ႔ဖာသာသူ ေခါင္းမာလြန္းလို႔ က်ဳံးနံရံ ေခါင္းနဲ႔တိုက္ေသသြားတာ၊ ႐ုန္းရင္းကန္ရင္း လက္က်ဳိးေျခက်ဳိးၿပီး ေသသြားတာ၊ အစာမစားဘဲ ေသသြားတာ ျဖစ္ေတာ့လည္း “ရန္သူမရွိ မိတ္ေဆြသာရွိ” ျဖစ္သြားတဲ့အထဲ အက်ဳံးဝင္သြားပါတယ္)

ဗုဒၶဝင္မွာ ၾကည့္ရင္ နာဠာဂီရိဆင္၊ အာဠာဝကဘီလူး၊ အဂၤုလိမာလလူဆိုးတို႔ကို ျမတ္စြာဘုရားက ေမတၱာပို႔ၿပီး ေအာင္ႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ မာရ္နတ္၊ ေဒဝဒတ္၊ နေႏၵာပနႏၵနဂါး၊ စိဥၥမာဏ အမ်ဳိးသမီးတို႔ကိုေတာ့ ေမတၱာပို႔ ေျပာင္း လဲပစ္လို႔ မရခဲ့တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေဒဝဒတ္နဲ႔ စိဥၥမာဏဆိုရင္ အၾကမ္းနည္းနဲ႔ ေျမမ်ဳိပစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ေအာင္ ျခင္း (၈) ပါးမွာ (၅) ပါးပဲ အႏုနည္းနဲ႔ ေအာင္ျမင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ (ဘုရားရွင္ကိုယ္တုိင္ အၾကမ္းဖက္တာ မ ဟုတ္ေပမယ့္ အျမင္မေတာ္သူေတြက ‘ၾကည့္ၾကက္လုပ္’ ပစ္လိုက္တာျဖစ္ပါတယ္) တန္ဖိုးစံေတြကိုသာ ေဟာ ေျပာတဲ့နည္းနဲ႔ လိုသလို ေျပာင္းလဲဖန္တီးယူလို႔ရရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ ၂၅၀၀ ကတည္းက ကမၻာေပၚက လူအား လံုး မဂ္ဖိုလ္ရၿပီး ကၽြတ္တန္းဝင္ကုန္ၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗုဒၶဘုရားရွင္ကိုယ္တိုင္က ဒီလို မေမွ်ာ္မွန္း ႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဂဂၤါဝါဠဳ သဲစုမက ဗုဒၶေတြ ပြင့္ခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆင္သမားေတြ အဓိကေပးတဲ့ မက္ေဆ့ခ်္ကေတာ့ အၾကမ္းနည္းတမ်ဳိးတည္း သို႔မဟုတ္ အႏု နည္းတမ်ဳိးတည္းကိုပဲ ပံုေသကားက် တရားေသက်င့္သံုးတာမ်ဳိး ေရွာင္ၿပီး ႏွစ္မ်ဳိးစလံုးကို ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္ က်င္နဲ႔ အကြက္က်က် ေပါင္းစပ္က်င့္သံုးဖို႔၊ ရတဲ့အခ်ိန္ကို အက်ဳိးအရွိဆံုးအသံုးခ်ဖို႔၊ ရလာတဲ့ အခြင့္ေကာင္း ကို အစြမ္းကုန္ အသံုးခ်ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။

ကမၻာေပၚမွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးအားလံုးကိုၾကည့္ရင္ အၾကမ္းနည္းတမ်ဳိးတည္းနဲ႔ ေအာင္ပြဲရတာ မရွိခဲ့သ လို ရာႏႈန္းျပည့္ အႏုနည္းသက္သက္နဲ႔ ေအာင္ပြဲရတာလည္း မရွိခဲ့ပါဘူး။ (တခါက ျမန္မာ့သတင္းသမဂၢ ညီ လာခံတခုမွာ မီဒီယာရဲ႕ဘက္မလိုက္ေရးမူကို ေဆြးေႏြးရင္း ထိုင္းသတင္းေထာက္မ ယင္ဒီးက ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ လံုးဝ ဘက္မလိုက္တဲ့ သတင္းစာတေစာင္မွ မရွိဘူးလို႔ ဝန္ခံခဲ့သလိုပဲ လံုးဝ အၾကမ္းမဖက္တဲ့ ေတာ္လွန္ေရး ဆိုတာဟာလည္း စိတ္ကူးယဥ္ ကမၻာထဲမွာသာရွိၿပီး လက္ေတြ႔ကမၻာမွာ မရွိေသးပါဘူး၊ ဘယ္ေတာ့မွလည္း ရွိ မွာမဟုတ္ပါဘူး) အၾကမ္းဖက္ ေတာ္လွန္ေရးလို႔ ေျဗာင္ေျပာတဲ့ ႐ုရွား၊ တ႐ုတ္၊ ဗီယက္နမ္၊ က်ဴးဘား ကြန္ျမဴ နစ္ေတာ္လွန္ေရးေတြမွာလည္း ၿမိဳ႕ေပၚေက်ာင္းသား ဆႏၵျပပြဲေတြ၊ အလုပ္သမားသပိတ္ေတြ၊ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြး ပြဲေတြ ပါခဲ့တာပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒီကေန႔ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံမွာေတာ့ အၾကမ္းဖက္မႈဆိုတာ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္၊ ဗံုးနဲ႔ ခြဲတာေတြကိုပဲ အဓိကရည္ၫႊန္း တာျဖစ္ေနၿပီး “ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ” ဆႏၵျပပြဲအတြင္း ႐ိုက္တာႏွက္တာ ခဲနဲ႔ ထုတာ မီး႐ႈိ္႕ဖ်က္ဆီးတာေတြကို အၾကမ္း ဖက္မႈအျဖစ္ စာရင္းမသြင္းၾကေတာ့ပါဘူး။

ဂႏီၵေခတ္ကပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မာတင္လူသာကင္းေခတ္ကပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အခုေနာက္ဆံုး ယူကရိန္း၊ ေဂ်ာ္ဂ်ီယာ ေရာင္စံု ေတာ္လွန္ေရးေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ အၾကမ္းဖက္မႈ တြဲဖက္ခဲ့တာ လံုးဝ မရွိဘူးလို႔ ဘယ္သူ အာမခံေျပာရဲပါသလဲ။ ဂႏၶီ ေခတ္မွာ ဆူဘတ္စ္ခ်န္ဒရာဘို႔စ္ ရွိခဲ့သလို မာတင္လူသာကင္းေခတ္မွာ က်ားသစ္နက္ Black Panther ရွိခဲ့ပါ တယ္။ ယူကရိန္း၊ ေဂ်ာ္ဂ်ီယာတို႔မွာလည္း အနည္းဆံုးေတာ့ ခဲနဲ႔ ထုတာ၊ ကားမီး႐ႈိ႕တာေလာက္ေတာ့ ပါတာ ခ်ည္းပါပဲ။ အဲဒါေတြရဲ႕ အခန္းက႑ကို ပစ္ပယ္ရင္ အင္မတန္ အသိဉာဏ္ႏံု႔နည္းရာက်ပါလိမ့္မယ္။ ၁၉၈၉ အ က်ယ္ခ်ဳပ္မက်ခင္တုန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း အၾကမ္းဖက္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ အ ခန္းက႑ကို မျငင္းပယ္ခဲ့ပါဘူး (အဲဒီတခ်ိန္တည္းမွာ စမူဆာ ေအာင္ႀကီးကေတာ့ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ ေရး မွားေၾကာင္း၊ ေက်ာင္းသားေတြ ေတာခိုတာ မွားေၾကာင္း ေျပာခဲ့ပါတယ္)။

တႏိုင္ငံလံုးနဲ႔ခ်ီၿပီး ရန္သူဆင္႐ိုင္းေတြကို မိတ္ေဆြဆင္ယဥ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ့္ ဆင္ဖမ္းအဖြဲ႔သားေတြ၊ အထူး သျဖင့္ ဆင္ဖမ္းေခါင္းေဆာင္ေတြအေနနဲ႔ ဆင္႐ိုင္းေတြ အမ်ားဆံုး ဖမ္းႏိုင္ဖို႔နဲ႔ ဆင္ယဥ္ျဖစ္ေအာင္ က်င့္ႏုိင္ဖို႔ ဆိုရင္ အထက္မွာ ေျပာခဲ့တဲ့ အတတ္ပညာေတြအားလံုးကို ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ အသံုးခ် ခိုင္းေစႏိုင္မွ ျပည္ သူလူထုေတြကို ႏွိပ္စက္ေနတဲ့ ဆင္ဆိုးအႏၱရာယ္ ဖယ္ရွားေရးတာဝန္ကို ေက်ပြန္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္သ မား ႏိုင္ငံေရးဆရာေတြအေနနဲ႔ ဆင္ယဥ္ေတြ အျမန္ဆံုး ထုတ္လုပ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ျမန္မာျပည္ေတာ္လွန္ေရးမွာ လႊမ္းမိုးႀကီးစိုးေနတဲ့ တေၾကာင္းထိုး၊ တလမ္းသြား၊ သူငယ္နာအေတြးအေခၚေတြ အျမန္ဖယ္ရွားႏိုင္ၾကပါေစ။

ဂါမဏိ