မွတ္တိုင္သစ္...

ၿပီးခဲ့တဲ့လက ျမန္မာႏုိင္ငံဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢလူ႔အခြင့္အေရး အထူးကုိယ္စားလွယ္ ေသာမတ္စ္ကင္တာနာက ျမန္မာႏုိင္ငံစစ္အစိုးရဟာ စစ္ရာဇ၀တ္မႈနဲ႔ လူသားမ်ဳိးႏြယ္စုအေပၚ ဆန႔္က်င္တဲ့ရာဇ၀တ္မႈေတြ က်ဴးလြန္ဖြယ္ရာ ရွိေနတဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ အဲဒီလုိ ႏုိင္ငံတကာဥပေဒကုိ ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္မႈေတြအေပၚ စုံစမ္းစစ္ေဆးေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ကုလသမဂၢကုိ တိုက္တြန္းေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒါကို က်ေနာ္သေဘာတူပါတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ သုံးႏွစ္အတြင္းေလာက္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ လူသားမ်ဳိးႏြယ္စုဆိုင္ရာ ခ်ဳိးေဖာက္က်ဴလြန္မႈေတြအေပၚ ကမာၻႀကီးက ယခင့္ယခင္နဲ႔ မတူေအာင္ အာ႐ုံစိုက္လာခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ သန္းေရႊကေတာ့ ဒါေတြကုိ ကမာၻႀကီးက မၾကာခင္ ေမ့ေပ်ာက္သြားေစဖို႔႔ ရည္ရြယ္ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ တရား၀င္ျဖစ္ေအာင္ အေရာင္တင္ေပးမယ့္ ဟန္ျပေရြးေကာက္ပြဲတရပ္ကုိ ဒီႏွစ္ကုန္ပုိင္းမွာ က်င္းပဖို႔ စီစဥ္ေနတယ္။

၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလမွာ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ ရဲစြမ္းသတိၱရွိစြာ ဦးေဆာင္ဆင္ႏႊဲခဲ့တဲ့ ဆႏၵျပပြဲေတြ ျဖစ္ေပၚခဲ့တယ္။ ဂ်ပန္ဓာတ္ပုံ သတင္းေထာက္ ကင္ဂ်ိနာဂါအိကို သတ္ျဖတ္ခဲ့မႈအပါအ၀င္ အဲဒီ ဆႏၵျပပြဲေတြအေပၚ ျမန္မာစစ္အစုိးရရဲ႕ ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိပ္ကြပ္ၿဖိဳခြင္းမႈေတြက သူ႔ရဲ႕ ရက္စက္ယုတ္မာမႈကုိ ဘယ္အခါတုန္းကနဲ႔မွ မတူေအာင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ပြင့္က်သြားေစခဲ့တယ္။

ေနာက္ရွစ္လအၾကာမွာေတာ့ နာဂစ္မုန္တုိင္းႀကီးက ျမန္မာျပည္ကို ျဖတ္သန္းတုိက္ခတ္ ေခ်မြပစ္ခဲ့တယ္။ ဒီမုန္တုိင္းေၾကာင့္ အသက္အိုးအိမ္ စည္းစိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးခဲ့ရတယ္။ လူေပါင္းမ်ားစြာ အတိဒုကၡေရာက္ခဲဲ့ၾကရတယ္။ အဲဒီ မုန္တုိင္းေဘးဒုကၡသည္ေတြအေပၚ ႏုိင္ငံတကာရဲ႕ စာနာေထာက္ထားကူညီမႈေတြကို ျမန္မာစစ္အစိုးရက ေစာေစာပုိင္းကာလမွာ လက္ခံဖို႔ ျငင္းပယ္ခဲ့တယ္။ ဒါဟာ ဒီစစ္အစိုးရရဲ႕ လူသားမဆန္မႈကို ထင္ထင္ရွားရွား သက္ေသျပခဲ့တာပဲျဖစ္တယ္။

တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုေတြ ေနထိုင္ရာ ေဒသေတြ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အေရွ႕ျခမ္းေဒသမွာ ျမန္မာစစ္အစုိးရက ထိုးစစ္ေတြ ဆက္လက္ဆင္ႏႊဲေနတယ္။ ထင္ရွားအေရးပါတဲ့ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ အနည္းဆုံးတဦးေလာက္ကို လုပ္ႀကံသတ္္ျဖတ္ခဲ့ၿပီး အျခားေခါင္းေဆာင္ေတြကိုလည္း အလားတူလုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့တယ္။ ခ်င္းျပည္နယ္မွာ လူေတြအငတ္ေဘးဆိုက္ၿပီး အတိဒုကၡေရာက္ေနမႈအေပၚ အၾကင္နာတရားကင္းမဲ့စြာ ဥပကၡာျပဳထားခဲ့တယ္။ ဒါေတြအားလုံးဟာ တုိင္းရင္းသားလူနည္းစု ေတြကို ရွင္းလင္းသုတ္သင္ပစ္ဖို႔ ဒီအစိုးရမွာ အစီအစဥ္ရွိေနတယ္ဆုိတာ ေဖာ္ထုတ္ျပသေနတာပဲျဖစ္တယ္။

ဒီအစိုးရက အခုႏွစ္အတြင္း ေရြးေကာက္ပြဲျပဳလုပ္ဖုိ႔ ျပင္ဆင္ေနခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ကမာၻႀကီးအေနနဲ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ သုံးႏွစ္အတြင္း ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ေနာက္ခံအေျခအေနေတြကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားဖို႔ မေမ့သင့္ပါဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က ဟားဗတ္ ဥပေဒေက်ာင္းေတာ္ႀကီးက “ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္းက ရာဇ၀တ္မႈမ်ား” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ အစီရင္ခံစာတေစာင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။

အေမရိကန္တရားသူႀကီး ပက္ထရီရွာ၀ဲလ္ဒ္၊ မြန္ဂုိးလီးယားက ဂန္ဇိုရစ္ဂြန္ဘုိဆူရင္၊ အဂၤလန္က ဆာဂ်က္ဖရီႏုိက္စ္က်ဴစီ၊ ေတာင္အာဖရိကက တရားသူႀကီး ရစ္ခ်က္ဂိုးလ္စတုန္းနဲ႔ ဗင္နီဇဲြလားက တရားသူႀကီး ပီထ႐ုိ နစ္ကင္းန္တို႔ အပါအ၀င္ ကမာၻတလႊားက ထင္ရွားအေရးပါတဲ့ ဥပေဒပညာရွင္အခ်ဳိ႕ တာ၀န္ယူႀကီးၾကပ္ျပဳစုထုတ္ေ၀ခဲ့တဲ့ အဲဒီအစီရင္ခံစာမွာ ျမန္မာစစ္အစိုးရရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရး ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္မႈေတြဟာ စစ္ရာဇ၀တ္မႈနဲ႔ လူသားမ်ဳိးႏြယ္စုအေပၚ ဆန္႔က်င္ေဖာက္ဖ်က္ က်ဴးလြန္တဲ့ အတိုင္းအတာအထိ ရွိႏုိင္ေၾကာင္းနဲ႔ အဲဒီ က်ဴးလြန္ေဖာက္ဖ်က္မႈေတြကို ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ႀကီးအေနနဲ႔ စုံစမ္းစစ္ေဆးသင့္ေၾကာင္း သုံးသပ္ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ကုလသမဂၢ အထူးကုိယ္စားလွယ္ေဟာင္း တေယာက္အေနနဲ႔ က်ေနာ္ ဒါကို သေဘာတူပါတယ္။

ျမန္မာႏုိင္ငံဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢလူ႔အခြင့္အေရး အထူးကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ က်ေနာ္ တာ၀န္ယူခဲ့စဥ္ကာလက အဓမၼအလုပ္ေစခုိင္းမႈ၊ အတင္းအဓမၼ ကေလးစစ္သားစုေဆာင္းမႈ၊ ညႇဥ္္းပန္းႏွိပ္စက္မႈနဲ႔ မုဒိန္းက်င့္မႈကို စစ္လက္နက္တခုသဖြယ္ အသုံးခ်မႈ စတာေတြကို ျမန္မာႏုိင္ငံတ၀ွမ္းမွာ စနစ္တက်နဲ႔ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ က်င့္သုံးခဲ့တယ္ဆုိတဲ့ အျငင္းပြားစရာမလုိတဲ့ အေထာက္အထားေတြ က်ေနာ္ရရွိခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႔ ေနာက္ထပ္ရရွိတဲ့ အေထာက္ထားေတြက ခိုင္မာသထက္ ခိုင္မာလာေနပါၿပီ။ ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ ပူးေပါင္းလႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ေရးအဖြဲ႔ရဲ႕ အဆုိအရ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ကစလုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံအေရွ႕ဘက္ျခမ္းေဒသေတြမွာ ေက်းရြာေပါင္း (၃,၅၀၀) ေလာက္ ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရတယ္လုိ႔ ဆိုပါတယ္။ ေက်းရြာသားေတြကိုလည္း လူသားမိုင္းရွင္း ကိရိယာအျဖစ္ အသုံးခ်ခဲ့ၾကတယ္လုိ႔ ဆုိတယ္။ စစ္ေရး လုိအပ္ခ်က္အရ မိုင္းကြင္းေတြကုိ ရွင္းလင္းဖို႔အတြက္ ေျမျမႇဳပ္မိုင္းေတြ ျမႇဳပ္ႏွံထားရာ မုိင္းကြင္းေတြအတြင္း ေက်းရြာသားေတြကို ေရွ႕ကေန အတင္းအဓမၼျဖတ္ေလွ်ာက္ခိုင္းၿပီး လူသားမိုင္းရွင္း ကိရိယာအျဖစ္ အသုံးျပဳခဲ့ၾကလုိ႔ မၾကာခဏဆိုသလုိ ေက်းရြာသားေတြ အသက္ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရတာေတြ ေျခေတြ လက္ေတြ ျပတ္ခဲ့ရတာေတြ ရွိခဲ့တယ္။

က်ေနာ္ ျမန္မာျပည္ကေထာင္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေရာက္ခဲ့တယ္။ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းမႈပုံစံမ်ဳိးစုံကိုလည္း ၾကားနာသိရွိခဲ့ရတယ္။ ယခုအခ်ိန္မွာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား (၂,၁၀၀) ေက်ာ္ေလာက္ ျမန္မာအက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ ရွိေနတယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ရၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏုိဘယ္လ္ဆုရွင္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာလည္း ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ဘ၀နဲ႔ ရွိေနဆဲပါပဲ။ သူမဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ (၂၀) အတြင္းမွာ (၁၄) ႏွစ္ေက်ာ္မွ် အထိန္းသိမ္းခံဘ၀နဲ႔ ေနေနရသူပါ။

ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဘာသာေရးအရ ဖိႏွိပ္္မႈေတြဟာလည္း က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ရွိေနတာပါ။ ျမန္မာစစ္အစိုးရဟာ ျမန္မာမဟုတ္တဲ့ လူနည္းစုတုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္တဲ့ အျခားဘာသာ၀င္ လူနည္းစုေတြအေပၚ ညႇာတာေထာက္ထားမႈ လုံး၀မရွိပါဘူး။ ခ်င္းလူမ်ဳိးနဲ႔ ကခ်င္လူမ်ဳိး တိုင္းရင္းသားအမ်ားစုပါ၀င္တဲ့ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ေတြနဲ႔ အလားတူ ကရင္နဲ႔ ကရင္နီလူမ်ဳိး ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ေတြဟာ ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းနဲ႔ ဘာသာေရးအေဆာက္အအုံေတြ ဖ်က္ဆီးခံရမႈအပါအ၀င္ ဘာသာေရးအရ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈ၊ ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈနဲ႔ ဖိႏွိပ္မႈေတြခံေနရတယ္။ ခရစ္ယာန္္ဘာသာေရးအထိမ္းအမွတ္ လက္၀ါးကပ္တိုင္ေတြကို အတင္းၿဖိဳခ် ဖယ္ရွားခုိင္းၿပီး အဲဒီေနရာမွာ ဗုဒၶဘာသာဘုရားပုထုိး ေစတီေတြ တည္ခိုင္းတယ္။ ဒါေတြကို ေသနတ္နဲ႔ခ်ိန္ၿပီး အတင္းအဓမၼ လုပ္ခုိင္းေနတာပါ။ မြတ္စလင္ ႐ုိဟင္ဂ်ာေတြလည္း အလားတူ ဖိႏွိပ္ခံေနရၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံ ရခုိင္ျပည္ ေျမာက္ပုိင္းမွာ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ေနထုိင္လာခဲ့ၾကေပမယ့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္းမွာ ႏုိင္ငံသားျဖစ္ခြင့္မရဘဲ ျငင္းပယ္ခံေနၾကရတယ္။ ဒီလုိ ျငင္းပယ္ခံရတာေၾကာင့္ သူတို႔ဟာ သြားလာလႈပ္ရွားမႈနဲ႔ လက္ထပ္ထိမ္းျမားမႈေတြမွာ အႀကီးအက်ယ္ ကန္႔သတ္ထိန္းခ်ဳပ္ခံေနရၿပီး ပညာသင္ၾကားေရးနဲ႔ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈေတြလည္း ဆုံး႐ႈံးေနရတယ္။

ဒီရာဇ၀တ္မႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ စာရြက္စာတမ္း အေထာက္အထားေတြ ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ႀကီးမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက ရွိေနခဲ့ၿပီးသားပါ။ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္ေဟာင္း ရာဇူးမားလားလားက ဒီက်ဴးလြန္ေဖာက္ဖ်က္မႈေတြဟာ “ႏိုင္ငံေရးအရေရာ ဥပေဒအရပါ တာ၀န္ရွိတဲ့ အျမင့္ဆုံး အာဏာပိုင္အဆင့္က ခ်မွတ္ထားတဲ့ မူ၀ါဒ၊ ေပၚလစီေတြေၾကာင့္သာျဖစ္တယ္” ဆိုတာကို ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ကတည္းက သုံးသပ္ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ မၾကာေသးမီက ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ထဲမွာ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ လူသားမ်ဳိးႏြယ္စုဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံတကာဥပေဒ ခ်ဳိးေဖာက္ေနမႈေတြကို ရပ္ဆုိင္းပစ္ဖို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို တုိက္တြန္းေတာင္းဆုိထားပါတယ္။ ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ႀကီးက ျမန္မာႏိုင္ငံကို လူသားမ်ဳိးတုံး သုတ္သင္မႈ ရွိမရွိ ေစာင့္ၾကည့္ရမယ့္ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံအျဖစ္ စာရင္းသြင္းထားၿပီး လူသားမ်ဳိးတုံးသုတ္သင္မႈ အႏၲရာယ္ၫႊန္းကိန္းမွာေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ဆူဒန္ႏုိင္ငံနဲ႔အတူ အႏၲရာယ္အရွိဆုံး ႏုိင္ငံႏွစ္ႏုိင္ငံအျဖစ္ သတ္မွတ္ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

အစိုးရမဟုတ္တဲ့ ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းေတြကလည္း အလားတူပဲ သုံးသပ္အကဲျဖတ္ၾကပါတယ္။ ႏုိင္ငံတကာ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္အဖြဲ႔က ျမန္မာႏုိင္ငံအေရွ႕ဘက္ျခမ္းမွာ ျမန္မာစစ္အစိုးရရဲ႕ က်ဴးလြန္မႈေတြကို လူသားမ်ဳိးႏြယ္စုအေပၚ က်ဴးလြန္တဲ့ ရာဇ၀တ္မႈေတြအျဖစ္ သတ္မွတ္ေဖာ္ျပထားၿပီး လူနည္းစု အခြင့္အေရးကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႔ကလည္း တုိင္းရင္းသားလူနည္းစုေတြအေပၚ အႏၲရာယ္ျပဳၿခိမ္းေျခာက္ခံေနရဆုံးႏုိင္ငံ (၅) ႏုိင္ငံထဲမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ထည့္သြင္းသတ္မွတ္ထားပါတယ္။ ဖရီးဒမ္းေဟာက္စ္အဖြဲ႔ကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံကို “အဆိုးတကာ့ အဆိုးဆုံး” ႏုိင္ငံအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားပါတယ္။

လူ႔အခြင့္အေရးေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႔နဲ႔ ႏိုင္ငံတကာအသြင္ကူးေျပာင္းမႈဆုိင္ရာ တရားမွ်တမႈေဖာ္ေဆာင္ေရးအဖြဲ႔တို႔ကလည္း အလားတူ သံုးသပ္ေဖာ္ျပခဲ့ၾကပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ “ေရြးေကာက္ပြဲကိစၥေတြ” ေနရာယူလႊမ္းမိုးေနမႈနဲ႔အတူ သူ႔ရဲ႕စိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္မႈအေပၚ တိုင္းရင္းသားလူနည္းစုေတြရဲ႕ ဆန္႔က်င္တြန္းလွန္မႈမွန္သမွ်ကို လက္စတံုးေခ်မႈန္းပစ္ေရးဆိုတဲ့ သန္္းေရႊရဲ႕လုပ္ရပ္ေၾကာင့္္ လူသားမ်ဳိးႏြယ္စုအေပၚ က်ဴးလြန္တဲ့ရာဇ၀တ္မႈေတြြ ပ်ံ႕ႏွံ႔တိုးပြားလာေနတဲ့အခ်ိန္အခါပါ။ ခုလိုအခ်ိန္အခါမ်ိဳးမွာ ေနာက္ထပ္အသက္ေတြ မဆံုး႐ံႈးရခင္မွာ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းက စုစုစည္းစည္း ညီညီၫြတ္ၫြတ္ အေရးယူေဆာင္ရြက္ဖို႔လိုေနပါၿပီ။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ရာဇ၀တ္မႈေတြအေပၚ အေရးယူအျပစ္ေပးမခံရဘဲ လြတ္ကင္းမႈေတြြ ေနရာအႏ႔ွံရွိေနပါတယ္။ ဒီရာဇ၀တ္မႈေတြကို ပေပ်ာက္သြားေစမယ့္ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈေတြလည္း ဘာတမႈမွမရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ႀကီးအေနနဲ႔ ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္ရဲ႕ မၾကာေသးမီက ေထာက္ခံတင္ျပထားခ်က္အေပၚ တံု႔ျပန္ေဆာင္ရြက္ဖို႔နဲ႔ ျမန္မာစစ္အစိုးရရဲ႕ လူသားမ်ဳိးႏြယ္စုအေပၚ ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္မႈေတြ၊ စစ္ရာဇ၀တ္မႈေတြအေပၚ စံုစမ္းစစ္ေဆးေဖာ္ထုတ္ဖို႔ စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္တရပ္ ဖြဲ႔စည္းၿပီး လိုအပ္တဲ့ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈေတြြ ျပဳလုပ္ဖို႔ ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ႀကီးမွာ တာ၀န္ရွိတယ္လို႔ က်ေနာ္တုိ႔ ယံုၾကည္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းပါပဲ။ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ အေနနဲ႔လည္း ျမန္မာစစ္အစိုးရအေပၚ လက္နက္တင္ပို႔ေရာင္းခ်မႈ ပိတ္ပင္ေရးကို ႏိုင္ငံအားလံုးက လိုက္နာေဆာင္ရြက္ေစမယ့္ အေရးယူပိတ္ဆို႔မႈမ်ဳိး ခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ဖို႔လိုပါတယ္။

ျမန္မာစစ္အစိုးရဟာ ဒီရာဇ၀တ္မႈေတြကို က်ဴးလြန္ခြင့္ရရွိေနခဲ့တာ ႏွစ္ကာလအလြန္ ၾကာေညာင္းခဲ့ပါၿပီ။ ေရွ႕ဆက္ၿပီးေတာ့ ဒီလိုမ်ဳိး ဘာတခုမွ အေရးယူ အျပစ္ေပးမခံရဘဲ ရာဇ၀တ္မႈေတြ ဆက္လက္က်ဴးလြန္ေနမယ့္ အေျခအေနမ်ဳိးကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လက္ပိုက္ၾကည့္မေနသင့္ေတာ့ပါဘူး။

မွတ္ခ်က္။ ။
၂၀၁၀ ခု ဇူလိုင္ (၆) ရက္ထုတ္ The Jakarta Post သတင္းစာပါ Yozo Yokota ၏ Challenge impunity in Myanmar ေဆာင္းပါးကို ဘာသာျပန္ဆိုထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

စာေရးသူ Yozo Yokota သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လူ႔အခြင့္အေရးအေျခအေနကို စုံစမ္းစစ္ေဆးရသည့္ ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ၁၉၉၂ ခုနွစ္မွ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္အထိ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး လူ႔အခြင့္အေရး ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးႏွင့္ ျမႇင့္တင္ေရး ကုလသမဂၢေကာ္မရွင္အဖြဲ႔ခြဲ၏ အဖြဲ႔၀င္အျဖစ္ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္မွ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အထိ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူျဖစ္ပါသည္။